Τεχνητός δορυφόρος

Τεχνη`= 4;ός δορυφόρος

<= o:p>

Ένας τεχνητό&#= 962; δορυφόρος είναι οποιαδήποτε κατασκευή, που δημιουργήθηκ = 49; από τον άνθρωπο, τοποθετείται σε τροχιά γύρω από ένα ουράνιο σώμα, ενώ ειδικότερα, τ^= 9;χνητός δορυφόρος της Γης λέγεται κάθε αντικείμενο που τοποθετείται από τον άνθρωπο σε τροχιά γύρω από αυτήν.

Αντιθέτως, όλ^= 5; τα ουράνια σώματα που είναι μέρη του = Ηλιακού Συστήματος, συμπεριλαμβα = 57;ομένης και της = 15;ης, είναι δορυφόροι είτ&#= 949; του Ήλιου, είτε, όπως η Σελήν= η, δορυφόροι άλλων ουράνιω&#= 957; σωμάτων. Αυτοί οι δορυφόροι λέγονται φυσικοί δορυφόροι, προκειμένου ν&#= 945; διακρίνονται από τους τεχνητούς.

Η εκτόξευση και η τοποθέτηση σε κατάλληλη τροχιά γίνετα&#= 953; με πυρ= αύλους, οι οποίοι συνήθως αποτελούνται από πολλά μέρη (ορόφους). Κάθε όροφος είναι ένας ξεχωριστός πύραυλος, ο οποίος αρχίζε&#= 953; να λειτουργεί όταν εξαντληθ&#= 959;ύν τα καύσιμα του προηγούμενου ορόφου, ο οποίος αποσπά&#= 964;αι και απορρίπτεται. Με τον τρόπο αυτόν το μέρος που απομένει έχει μικρότερ&#= 959; βάρος και συνεχίζει το ταξίδι του με ολοένα μεγαλύτερη ταχ= ύτητα, μέχρις ότου φτάσει στο προβλεπόμενο ύψος και με την απαραίτητη ταχύτητα.

Ιστορικά στοιχεία

Οι πρώτες εκτοξεύσεις πυραύλων για λόγους θεάματ&#= 959;ς, αλλά και στρατιωτικού = 62;, είχε πραγματοποιη = 52;εί στην Κίνα πριν από αρκετούς αιώνες, αλλά με στοιχειώδη μέ&#= 963;α και χωρίς σοβαρές επιστημονικέ = 62; γνώσεις.

Η πρώτη επιστημονική μελέτη του πυραύλου άρχισε στην Ρωσία από τον Κ. Τσιολκόβσκι, από το 1883 μέχρι το 1941. Όμοια, ο Ρ. Γκόνταρντ συνεχίζει τις σχετικές μελέτες και προσπάθειες. Οι πρώτες οργανωμένες προσπάθειες έγιναν στη Ναζιστ= ική Γερμανία με γενναία κρατική χρηματοδότησ = 51; και με κύριο υπ= εύθυνο τον Βέρνερ φον Μπράουν, ο οποίος υπήρξε και ο μεγαλύτερος ειδικός σε θέμ&= #945;τα πυραύλων. Το 1942 εκτοξεύτηκε μ&#= 949; επιτυχία ο πρώτος πύραυλος V – 2, που έφτασε σε ύψος 95 χλμ. Ακολούθησε μι&#= 945; σειρά πυραύλω&#= 957; του ίδιου τύπου, που χρησιμοποιήθ = 51;κε από τους Ναζί για πολεμικές επιχειρήσεις κατά της Μεγάλης Βρετανίας.

Η ιδέα για τη χρήση δορυφόρων σε γεωσύγ= χρονη (ή γεωστατική) τροχιά γύρω από τη = 15;η επαναδιατυπώ = 52;ηκε από τον επιστήμονα κα&#= 953; συγγραφέα Άρθουρ Κλαρκ το 1945. Μετά το Β' Παγκόσμιο Πόλεμο και τη = 57; κατάρρευση τη&#= 962; ναζιστικής Γερμανίας, στη&= #961;ιγμένοι σε γερμανικ = 42; πυραυλική τεχνολογία και το ήδη ειδικευμένο προσωπικό των Γερμανών, αλλά και σε δοκιμές δικών τους επιστημόνων, Σοβιετικο= ί και Αμερικαν= οί άρχισαν δοκιμές για την αποστολή δορυφόρων σε τροχιά γύρω από τη Γη. Και ο_= 3; δύο Μεγάλες Δυνάμεις της εποχής συνεχίζουν τι&#= 962; τελειοποιήσε = 53;ς κάτω από συνθή&= #954;ες άκρας μυστικότητας, για την κατασκευή διη&#= 960;ειρωτικών και άλλων πυραύλων.

Κατά τη διάρκεια του Διεθνούς Γεωφυσικού Έτους (1957) και συγκεκριμένα στις 4 Οκτωβρίου 1957 εκτοξεύτηκε ο πρώτος τεχνητός δορυφόρος της Γης, ο Σοβιετικός Σπ&#= 959;ύτνικ 1. Η ημέρα αυτή θεωρείται επίσημα ως η αρχή της εποχής του διαστήματος. Λίγο αργότερα ακολούθησε κα&#= 953; ο Αμερικανικό&#= 962; Εξ&#= 960;λόρερ 1. Έτσι, στη δε= ;καετία του 1950, οι στρατιωτικοί πύραυλοι έχου&#= 957; τελειοποιηθε = 43; και χρησιμοποιού = 57;ται ευρύτατα στα οπλοστάσια πο&#= 955;λών κρατών.

Κατά την ίδια εποχή άρχισαν να χρησιμοποι&#= 959;ύνται «ειδικοί» πύραυλοι και για επιστημον&#= 953;κούς σκοπούς. Έτσι, τα έτη 1957 – 1958, κατά τον προγραμματισ = 56;ό του Διεθνούς Γεωφυσικού Έτους (ΔΓΕ), αποφασίστηκε να εκτοξευθού&#= 957; και τεχνητοί δορυφόροι για την μελέτη ενός ευρύτατο&#= 965; πεδίου, που ενδιέφερε άμεσα τους γε= ωφυσικούς, τους γεω= λόγους, τους = σεισμολόγους, τους α= στρονόμους κλπ, από 66 χώρες.

Γενικές αρχές

Για να εκτοξευθεί με επιτυχία ένας τεχνητός δορυ&#= 966;όρος, πρέπει να κινη&= #952;εί τουλάχιστο με την κρίσιμη ταχύτητα διαφ&#= 965;γής, η οποία δίδεται από τη σχέση:

V²=3D2g*(M/R)

όπου g είναι η σταθερά παγκόσμιας έλξης, M η μάζα της Γης και R η ακτίνα της. Αν πάντως η εκτόξευση γίνεται από κάποιο ύψος I, αντί του R τίθεται (R+Ι) και &#= 951; απαιτούμενη ταχ= ύτητα ελαττώνεται. Η ταχύτητα διαφυγής στην επιφάνεια της Γης είναι 11,18 km/sec, ενώ στην επιφάνεια της Σελήνης 2,38 km/sec. Ο επόμενος πίνα&#= 954;ας δίνει την ταχύτητα διαφυγής σε διάφορα ύψη από την επιφάνεια της Γης

ΎΨ&#= 927;Σ	ΤΑ&#= 935;ΥΤΗΤΑ ΔΙΑΦΥΓΗΣ
0 km	11,18 km/sec
200 km	11,01 km/sec
400 km	10,85 km/sec
600 km	10,69 km/sec
800 km	10,54 km/sec
1000 km	10,40 km/sec

Μετά την εκτόξευση, και εφόσον ο τεχνητός δορυφόρος φτάσει σε ορισμένο ύψος, η ταχύτητά του πρέπει να αλλάξει διεύθυνση και να γίνει κάθετη προς την ευθεία που ορίζεται από το κέντρο της Γης και το σκάφος (θεωρουμένου ως σημείου). Τότε, εφόσον και πάλι η ταχύτητα είνα&#= 953; σωστή, γίνεται τεχνητός δορυφόρος και περιφέρεται γύρω από τη Γη. [= 9; κίνηση των τεχνητών δορυφόρων ακολουθεί του&#= 962; νόμους του Κέπλε= ρ, όπως ακριβώς και οι φυσικοί δορυφόροι. Έτσι, την μία εστία της ελλειπτικής τροχιάς κατέχ&#= 949;ι το κέντρο της μάζας της Γης. Το ακριβές σχήμα της έλλειψης εξαρτάται από το ύψος, στο οποίο ο δορυφό&= #961;ος θα τοποθετηθε&#= 943; στην τροχιά του, από τη ταχύ= ;τητα την οποία θα έχει ο δορυφόρος κατ&#= 940; την είσοδο του στην τροχιά και από τη διεύθυνση του ως προς την ευθεία που ορίζεται από το κέντρο της Γης και τον δορ= υφόρο. Είναι δυνατόν η ελλειπτική τροχιά να συμπ&= #943;πτει σχεδόν με κύκλο, οπότε αποκαλείται κυκλική. Στην περίπτωση αυτή, σε κάθε ύψος αντιστοιχεί ο&#= 961;ισμένη ταχύτητα του δορυφόρου και ορισμένη περί&#= 959;δος.

Αν ο δορυφόρο`= 2; τοποθετηθεί σ&#= 949; κυκλική τροχιά, σε ύψος= 35.900 km, και κινείται παράλληλα προ&#= 962; τον Ι= σημερινό κατά τη φορά περιστροφής της Γης, τότε, επειδή χρειάζ&#= 949;ται 24 ώρες για μία πλήρη περιφορ&#= 940;, όσο και ένα σημείο της γήινης επιφάνειας, θα φαίνεται σαν να είναι σε σταθερή θέση πάνω από έναν τόπο, χωρίς να κινείται. Οι δορυφόροι αυτού του τύπου λέγοντα&#= 953; «στάσιμοι» ή «σύγχρονοι»= .

Η ταχύτητα τη_= 7; οποία πρέπει να έχει ένα σώμα για να τοποθετηθεί σ&#= 949; κυκλική τροχιά, σε ορισμένο ύψος, ονομάζεται «`= 0;ρώτη κοσμική ταχύτητα». Αν ένα σώμα κινείται με την ταχύτητα διαφυγής, δηλα&= #948;ή 11,18 km/sec, θα διαγράψει παραβολική τροχιά, ενώ αν εκτοξευτεί με ταχύτητα μεγαλύτερη απ&#= 972; 11,18 km/sec, θα διαγράψε= ι υπερβολική τροχιά. Και στις δύο αυτές περιπτώσεις θ&#= 945; διαφύγει στο διάστημα, εγκαταλείπον = 64;ας τη Γη, χωρίς να ξαναπέσει πάν&#= 969; σε αυτήν. Αυτή η ταχύτητα διαφ&#= 965;γής ονομάζεται κα&#= 953; παραβολική ταχύτητα ή «δ = 49;ύτερη κοσμική ταχύτητα».

Αν ένα σώμα κινηθεί με την ταχύτητα αυτή, τότε απελευθερώνε = 64;αι μεν από την έλξη της Γης, αλ= ;λά όχι και από εκείνη του Ηλίου. Έτσι, θα συνεχίσει την κίνηση του γύρω από τον Ήλιο σαν τεχνητός πλαν&#= 942;της. Αν θέλουμε να εκτοξεύσουμε ένα σώμα, το οπο= ;ίο να εγκαταλείψει το ηλιακό σύστημα και να κινηθεί στον μεσοαστρικό χώρο, τότε θα πρέπει, κατά την εκτόξευση, να έχει ταχύτητα τουλάχιστον 16,6 km/= sec, η οποία λέγετα&= #953; «Τρίτη κοσμική ταχύτητα».

Την τρίτη κοσμική ταχύτητα έχου&#= 957; τα δύο διαστημόπλοι = 45; «Βόγιατζερ», τα οποία προγραμματίσ = 64;ηκαν να περάσουν κοντά από τον Δία, τον Κρόνο, τον Ουρανό και τον Ποσειδώνα και μετά να συνεχίσουν στ&#= 959; μεσοαστρικό διάστημα. Γι’ αυτό και φέρουν πλάκες ενδεικτικές του τόπου της προέλευσης τους, ώστε να αναγνωριστού = 57; από άλλα λογικά όντα στην περίπτωσ&#= 951; που θα έχουν μία τέτοια συνάντηση στι&#= 962; αιώνιες περιπλανήσει = 62; τους στο αχανές.

Εκτόξευσ= η δορυφόρου

Η αποβολή ενό`= 2; δορυφόρου αρχίζει πάντοτε με την εκτόξευση του με τον πύραυλο – φορέα. Οι πολλοί μικροί δορυφόροι και μάλιστα κατά τα πρώτα εγχειρήματα, εκτοξεύτηκαν με απλό πύραυλο, από εκ= είνους που ήδη χρησιμοποιού = 57;ται για στρατιωτι&#= 954;ούς σκοπούς, όπως οι «Άτλας» και «Κένταυρος». Όταν οι απαιτήσεις έγιναν μεγαλύτερες, είτε γιατί το ύψος των τροχιών ήταν μεγαλύτερο είτε γιατί το β= άρος ήταν πολύ μεγαλύτερο, τότε, άρχισαν να χρησιμοποι&#= 959;ύνται συνδυασμένοι πύραυλοι στην αρχή και αργότερα οι πύ&= #961;αυλοι πολλών ορόφων, όπως αναφέρονται στην αρχή.

Επειδή η Γη περιφέρεται γύρω από τον άξονα της από Δυσμάς προς Ανατολάς, η εκτόξευση γίνεται πάντο&#= 964;ε κατά την ίδια κατεύθυνση με σκοπό να γίνει αντικείμενο ε&#= 954;μετάλλευσης και η ταχύτητα περιστροφής της Γης, η οποία στον ισημεριν&#= 972; είναι 465 km/sec, ενώ σε γεωγραφικό πλ&#= 940;τος 30° φτάνει τα 402 km/sec και σε πλάτος 45° τα 328 km/sec. Και βέβαι&= #945;, το σημείο εκτόξευσης πρέπει να βρίσκεται όσο &= #964;ο δυνατόν πιο κοντά στον Ιση&= #956;ερινό, ώστε να προστεθεί και η αντίστοιχη ταχύτητα της Γης, γιατί, αν και η αρχική διεύθυνση του &= #960;υραύλου είναι κατακόρυφη ως προς τον τόπο εκτόξευσης, η κίνηση του ως προς το κέντρο της Γης είναι σ= ύνθετη, με μια συνιστώσα κατακόρυφη κα&#= 953; μια οριζόντια, που είναι η κίνηση της Γης. Όταν ο πύραυλος φτάσει στο προϋπολογισμ = 41;νο ύψος και με την προϋπολογισμ = 41;νη ταχύτητα, παίρνει κλίση προς Ανατολάς και αρχίζει την κυκλική ελλειπτική τροχιά του. Τότε, με ειδικο= ύς μικρούς πυραύλους, ο δορυφόρος αποχωρίζεται από τον τελευταίο όροφο του πυραύλου και αρχίζει την απ&= #959;στολή του. Αν χρειάζεται διόρθωση ή οποιαδήποτε μεταβολή, η τροχιά του δορυφόρου, επιφέρεται με &= #949;ιδικούς μικρούς πυραύλους που πυροδοτούντα = 53; με εντολές που δίνονται με ραδιοσήματα.

Όλες οι φάσει`= 2; της εκτόξευση&#= 962; και όλα τα σχετικά στοιχεία έχου&#= 957; προϋπολογιστ = 49;ί και εξαρτώντα&#= 953; από τα συστήματα που χρησιμοποιού = 57;ται σε κάθε αποστολή, όπως ο τύπος του πυρ= αύλου – φορέα, ο τύπο`= 2; του δορυφόρου, η αντοχή των ορ= γάνων και των συσκευών τους στις μεγάλες ε= πιταχύνσεις κτλ. Ειδικοί ηλεκτρονικοί υπολογιστές, εγκατεστημέν = 59;ι στο κέντρο παρακολούθησ = 51;ς, συνδέονται με &= #954;εραίες εκπομπής και λήψης ραδιοσημάτων, ώστε να παρακολουθού = 57; τον πύραυλο και το δορυφόρο σε κάθε στιγμή και να κάνουν αυτόματα τις απαιτούμενες διορθώσεις. Επιπλέον, ένα επιτελείο από ειδικούς επιστήμονες και τεχνικούς βρίσκεται σε επιφυλακή ώστ&#= 949; να αντιμετωπίσο = 65;ν οποιαδήποτε απρόοπτη εξέλιξη που θα μπορούσε να παρουσιαστεί, παρά το λεπτομερέστα = 64;ο προγραμματισ = 56;ό των ηλεκτρονικών υπολογιστών.

Η δυσκολότερη φάση του εγχειρήματος είναι η τελική τοποθέτηση το&#= 965; δορυφόρου στη&#= 957; τροχιά του, η οπ= ;οία διαρκεί μερικ&#= 940; δευτερόλεπτα μόνο. Κατά τη διάρκεια της, σ= υνήθως, προκύπτουν τόσα προβλήματα, ώστε για να δια= τυπωθούν και να λυθούν χρειάζονται 10 μαθηματικοί, οι οποίοι θα εργάζονται επ&#= 943; 10 χρόνια. Και όμως, με τα αυτόματα συστήματα και τους ηλεκτρονικού = 62; υπολογιστές, που χρησιμοποιού = 57;ται, όχι μόνο αναγν&= #969;ρίζονται, διατυπώνοντα = 53; και λύνονται τα προβλήματα αυτά, αλλά και οι λύσεις τους στέλνονται στ&#= 959; σκάφος και εφαρμόζονται σε λίγα μόλις δευτερόλεπτα. Είναι φανερό, ότι δε θα μπορούσε να γίνει εκτόξευση και επιτυχής τοποθέτηση σε τροχιά κανενό&#= 962; δορυφόρου, αν δεν είχαν αναπτυχθεί τα αυτόματα συστήματα παρακολούθησ = 51;ς και οι = ηλεκτρονικοί υπολογιστές.

Περιγραφ= ή των τμημάτων ενός δορυφόρο&#= 965;

Ανεξάρτητα από τη χρήση τους, οι τεχνητοί δορυφόροι έχουν ορισμέν&#= 945; στοιχεία όλων των δορυφόρων που είναι τα ίδια.

Έλεγχος τοποθέτησης

Για να σταθεροποιηθ = 49;ί ένας δορυφόρος, έχε&= #953; ένα σύστημα που τον κρατά ομοιόμορφα εντός της τροχιάς του, καθώς οι μετρήσεις και οι εικόνες ενό&= #962; δορυφόρου θα είναι ανακριβείς κα&#= 953; συγκεχυμένες εάν αυτός δεν είναι σταθερός. Για να διατηρούντ&#= 945;ι σταθεροί, οι δορυφόροι χρησιμοποιού = 57; συχνά περιστρ&#= 959;φική ή γυροσκοπική κίνηση.

Σώμα δορυφόρου

Το σώμα ενός δορυφόρου, επίσης γνωστό ως λεωφορείο του δορυφόρου, περιέχει όλο τον επιστημονικό εξοπλισμό και άλλα απαραίτητα συστατικά του δορυφόρου. Οι δορυφόροι συνδυάζουν πολλά διαφορετικά υ&#= 955;ικά που αποτελούν τα συστατικά μέρη τους. Δεδομένου ότι οι δορυφόροι είναι ουσιαστικά κομμάτια του επιστημονικο = 73; ή εξοπλισμού επικοινωνιών που πρέπει να πάει στο διάστημα, οι μηχανικοί πρέπει να σχεδιάσουν έν&#= 945; λεωφορείο που θα μεταφέρει τον εξοπλισμό ακίνδυνα στο διάστημα.

Υπάρχουν διάφοροι σημεία που οι μηχανικοί πρέπει να προσ&= #941;ξουν κατά την επιλογή των υλικών για το λεωφορείο του δορυφόρου. Μεταξύ αυτών είναι:

Εξωτ= ;ερικό στρώμα: προστατεύει το δορυφόρο από τις συγκρούσεις με μικρομετεωρ^= 3;τες ή άλλα μόρια που αιωρούνται στο διάστημα
Αντι= ;ραδιενεργή προστασία: προστασία το = 65; δορυφόρου απ = 72; την ακτινοβολία του ήλιου
Θερμ= ;ική κάλυψη: χρησιμοποίη`= 3;η της θερμικής κάλυψης για ν&#= 945; διατηρείται = 59; δορυφόρος στην ιδανική &#= 952;ερμοκρασία που χρειάζονται τα όργανα για να λειτουργή = 63;ουν ομαλά
Σύστ= ;ημα απομάκρυνση`= 2; της θ&= #949;ρμότητας μακρυά από τα ζωτικής σημασίας όργανα του δορυφόρου
Δομι= ;κή υποστήριξη
Σύνδ= ;εση των υλικών

Γενικά, όσο μικρότερος εί&#= 957;αι ένας δορυφόρος, τόσο καλύτερο&#= 962; είναι. Κατά την επιλογή των υλικών για το κυρίως σώμα του, συνήθως λαμβάνονται υπόψη και οι ακόλουθοι παράγοντες: κόστος, βάρος, μακροζωία (πόσο καιρό θα αντέξει το υλικό), και εάν το υλικό έχει αποδειχθεί λειτουργικό σ&#= 949; άλλους δορυφόρους πριν.

Επικοινω= νία

Όλοι οι δορυφόροι πρέπει να έχουν μερικού&#= 962; τρόπους επικοινωνίας με τη Γη, καθώς ο δορυφόρος πρέπει να είναι σε θέση να λαμβάνει οδηγίες και να διαβιβάζει πληροφορίες που συλλέγει, αλλά και να μπορεί να αναμ&= #949;ταδώσει τις πληροφορίες που στέλνοντα&#= 953; σε αυτόν σε μια άλλη περιοχή στη γη. Αυτό γίνεται γενικ&#= 940; χρησιμοποιών = 64;ας κάποιο τύπο κεραίας.

Οι κεραίες είναι απλό κομμάτι του εξοπλισμού, που επιτρέπει τη μετάδοση και την υποδοχή των ραδιοσημάτων. Δεδομένου ότι οι πληροφορίε&#= 962; μεταδίδονται χρησιμοποιών = 64;ας τα ραδιοκύματα, τα οποία κινούνται με την ταχύτητ= ;α του φωτός, αυτ&#= 942; η μέθοδος επιτρέπει πολ&#= 973; γρήγορες επικοινωνίες, με μία πολύ μικρή χρονική καθυστέρηση.

Εσωτερικ= ός υπολογιστής

Όλοι οι δορυφόροι έχουν υπολογιστή, ο οποίος επεξερ&#= 947;άζεται τις πληροφορί&#= 949;ς που συλλέγονται από το δορυφόρο, και ελέγχει τα διάφορα συστήματά του. Το δορυφορικό υποσύστημα πο&#= 965; εκπληρώνει αυτόν τον ρόλο καλείται καταδίωξη και έλεγχος τηλεμετρίας (TT&= C). TT&C είναι ο εγκέφαλος του δορυφόρου και του λειτουργικού συστήματός το&#= 965;. Καταγράφει κάθε δραστηριότητ = 45; του δορυφόρου, λαμβάνει τις πληροφορίες από τον επίγειο σταθμό, και φρο= ντίζει οποιαδήποτε γενική συντήρηση που πρέπει να κάνει ο δορυφόρος.

Ενέργεια=

Κάθε δορυφόρος χρειάζεται κάποια πηγή ενέργειας, η οποία συνήθως είναι:

Ηλια= ;κοί συλλέκτες
Μπατ= ;αρίες
Πυρη= ;νική ενέργεια
Γενν= ;ήτριες θερμότητας

Τροχιές

<= /span>

██ LEO ██ MEO ██ δ&#= 959;ρυφόροι συστήματος GPS ██ GEO

Ανάλογα με το είδος τροχιάς και του ύψους, όπου θα τοποθε&= #964;ηθεί ένας δορυφόρος, μπορούμε να κατηγοριοποι = 42;σουμε τους δορυφόρους ως εξής:

α. LEO: χαμηλής περί τη γη τροχιάς

β. MEO: μεσαίας περί τη γη τροχιάς

γ. GEO: γεωσύγ= χρονης τροχιάς

Πρέπει να σημειωθεί ότι για τη αποφυγή προβλημάτων παρεμβολών κα&#= 953; συγκρούσεων, με διάφορες κυβερνητικές και διακρατικές συμφωνίες έχε&#= 953; οριστεί το ποι&= #959;ς θα χρησιμοποιεί δορυφόρους, σε ποια τροχιά κα&= #953; συχνότητα.

Δορυφόρο= ι χαμηλής περί τη γη τροχιάς (LEO)<= /span>

Aυτού του είδους οι δορυφόροι δεν είναι γεωστατικοί (δε βρίσκονται συνεχώς πάνω από το ίδιο σημείο). Έχουν επίσης την πιο μικρή σε ύψος τροχιά από όλο&= #965;ς τους δορυφόρους (100-300 μίλια από την επιφάνεια της γης). Συμπληρώνουν τον κύκλο της τροχιάς τους σε 15 λεπτά.

Η τεχνολογία που χρησιμοποιού = 57; επιτρέπει τη σύνδεση μέσω συχνοτήτων με μη κατευθυνόμεν = 51; κεραία (η κεραία μπορεί να στείλει προς όλες τις κατευθύνσεις σήματα). Οι περισσότεροι από αυτούς χρησιμοποιού = 57; τη ζώνη συχνοτήτων L. Επίσης υπάρχε&#= 953; επικοινωνία μεταξύ των δορυφόρων στο κανάλι ζώνης K.

Πλεονεκτ= ήματα

α.μικ= ρότερο κόστος εκτόξευση-τρο&#= 967;ιοθέτησης, κατανάλωσης ενέργειας

β.μικ= ρές καθυστερήσει = 62; στη μετάδοση

γ.ασή= μαντα σφάλματα (path loss errors)

δ.λήψ= η σήματος από αδύνατους πομπούς

Μειονεκτ= ήματα

α.μικ= ρός χρόνος ζωής (1-3 μήνες), ανάγκη για αντικατάσ&#= 964;αση

β.συγ= κρούσεις των ζωνών ραδιοσυχνοτή = 64;ων,παρεμβολές στην μετάδοση του σήματος

Αυτού του είδους οι δορυφόροι είναι συμφέροντες γ&#= 953;α επιχειρήσεις που έχουν διάσπαρτα τμήματα, στην περίπτωση που θέλουν να αποκτήσουν έν&#= 945; ολοκληρωμένο δίκτυο.

Δορυφόρο= ι μεσαίας περί τη γη τροχιάς (MEO)<= /span>

Είναι δορυφόροι οι ο&= #960;οίοι κινούνται με μεγαλύτερη ταχύτητα από τη γη, οπότε δεν φαίνονται στατικοί από κάποιο σημείο. = Βρίσκονται σε τροχιές μεταξύ των LEO κα = 53; GEO, ύψους από 6.000-12.000 μίλια. Συμπληρώνουν τον κύκλο της τροχιάς τους σε 2-4 ώρες. Έχουν ίδια τεχνολογία μετάδοσης με τους LEO.

Πλεονεκτ= ήματα

α.μέτ= ριο κόστος τροχιοθέτηση = 62;

β.μεσ= αίες καθυστερήσει = 62; στη μετάδοση

Μειονεκτ= ήματα

α.τακτά σφάλμ = 45;τα (path loss errors)

Γεωσύγχρ= ονης τροχιάς δορυφόροι (GEO)<= span style=3D'font-size:20.0pt'>

Αυτού του είδους οι δορυφόροι είναι οι πιο οικονομικοί για επικοινων&#= 943;α σε μεγάλες αποστάσεις σε σχέση με τα υπερπόντια καλώδια. Βρίσκονται σε τροχιά 22.300 μιλίων απ = 72; την επιφάνεια της γης (35.800 km). Συμπληρώνουν μια τροχιά κάθε 24 ώρες (23 ώρες, 56 λεπτά κα = 53; 4,09 δευτερόλεπτ^= 5;, κινούνται με ταχύτητα 7.000 μίλια την ώρα από την ανατολή στη δύση) και βρίσκονται πάνω από τον Ισημερινό της γης. Επειδή κινούνται με την ίδια ταχύτ&= #951;τα και κατεύθυνσ&#= 951; με τη γη φαίνονται ακίνητοι όταν παρατηρούντα = 53; από ένα συγκεκριμένο σημείο. Ο πρώτος επικοινωνιακ = 72;ς δορυφόρος αυτού του είδο&= #965;ς ήταν ο Syncom 2, τον οποίο έθεσε σε τροχιά η NASA (National Aeronautics and Space Administration) το 1963. Τα κύρια κανάλια συχνοτήτων πο&#= 965; χρησιμοποιού = 57; αυτού του είδους οι δορυφόροι είναι το κανάλι ζώνης C (4-6 = GHz) και Ku (12-14 GHz).

Πλεονεκτ= ήματα

α.καλ= ύπτει το 42,2% της γήινης επιφάνειας

β.«βλ= ;έπει» πάντα την ίδια περιοχή

γ.δεν έχει προβλήματα εξαιτίας του φαινομέ= νου Ντόπλερ

δ.δυν= ατότητα μετάδοσης σήματος (σημείο-πολυση&= #956;ειακή σύνδεση)

Μειονεκτ= ήματα

α.τρο= χιά μεγάλης περιφέρειας

β.ακρ= ιβοί σταθμοί σε σχέση με τα ασθενή σήματα <= /p>

Διάρκεια= ζωής ενός δορυφόρο&#= 965;

Διάρκεια ζωής ονομάζεται το χρονικό διάστημα κατά το οποίο ο δορυφόρος μπορεί να παραμείνει στην τροχιά του και εξαρτάται από το ύψος και τη μορφή του.

Χρήση τεχνητών δορυφόρων

Στις δεκαετίες το= ;υ 1960 και το= ;υ 1970, η χρήση τεχνητών δορυφόρων γνώρισε μεγάλ&#= 951; ανάπτυξη, λόγω της μεγάλης χρησιμότητάς τους σε τηλεπικοι = 57;ωνιακούς, επι= στημονικούς (π.χ. = μετεωρολογικ = 59;ί δορυφόροι), αλλά και στρα= τιωτικούς (π.χ. κατασκοπευτι = 54;οί δορυφόροι)σκο&#= 960;ούς. Σήμερα υπάρχο&#= 965;ν σε τροχιά πάνω από 2.000 τεχνητοί δορυφόροι, από τους οποίους όμως χρησιμοποιού = 57;ται μόνο γύρω στου&= #962; 500 (οι υπόλοιποι είναι παλαιότερης τεχνολογίας) για τους ίδιους σκοπού&#= 962;. Τεχνητοί δορυφόροι έχουν τεθεί κατά καιρούς σε τροχιά γύρω και από τους περισσότερου = 62; πλανήτες του Ηλιακού Συστήματος αλλά και τη Σελήν= η.

Τηλεπ_= 3;κοινωνιακός δορυφόρος

<= o:p>

Τηλεπικοινω = 57;ιακός δορυφόρος ονομάζεται ο μη επανδρωμένος τεχνητ= ός δορυφόρος (unmanned artificial satellite), μέσω του οποίου παρέχονται υπηρεσίες μεγάλων αποστ&#= 940;σεων, όπως τηλεοπτικής και ραδιοφωνικής μετάδοσης, τηλεφωνικών επικοινωνιών και συνδέσεων ηλεκτρονικών υπολογιστών.

Οι δορυφόροι έχουν τη μοναδική δυνατότητα να παρέχουν κάλυψη μεγάλω&#= 957; γεωγραφικών περιοχών και ν&= #945; διασυνδέουν μακρινούς και δυσπρόσιτους τηλεπικοινων = 53;ακούς κόμβους και γι' αυτό τα δορυφορικά δίκτυα αποτελούν σήμ&#= 949;ρα αναπόσπαστο τμήμα των περισσότερων τηλεπικοινων = 53;ακών συστημάτων. Τις τελευταίε&#= 962; δεκαετίες η τεχνολογία τω&#= 957; δορυφορικών συστημάτων συνεχώς προοδεύει και η χρήση γεωσύγχρονων δορυφόρων για επικοινωνίες μεγάλων αποστάσεων αναπτύσσεται ταχύτατα.

Σήμερα, η εξοικείωση τω&#= 957; ηλεκτρονικών μηχανικών με τη δορυφορική τεχνολογία, τις δορυφορικές επικοινωνίες και τις δορυφορικές ζεύξεις καθίσταται αναγκαία, καθώς οι δορυφορικές τηλεπικοινων = 43;ες αναμένεται να παίζουν συνεχ&#= 974;ς μεγαλύτερο ρόλο στα σύγχρονα τηλεπικοινων = 53;ακά συστήματα. Οι δορυφόροι έχουν προωθήσει σημ&#= 945;ντικά την επικοινωνία μ&#= 949; την δημιουργί&#= 945; παγκόσμιων τηλεφωνικών συνδέσεων, ενώ χάρη σε αυτούς γίνονται εφικτές ραδιοφωνικές και τηλεοπτικές μεταδόσεις σε πραγματικό χρόνο. Ένας δορυφόρος λαμβάνει σήμα μικροκυμάτων από έναν επίγειο σταθμ&#= 972; (uplink), κατόπιν ενισχύει και αναμεταδίδει το σήμα σε έναν σταθμό λήψης στη γη σε διαφορετική συχνότητα (η κατιούσα σύνδεση). Ένας δορυφόρος επικοινωνίας &#= 964;οποθετείται σε γεωσύγχρον&#= 951; τροχιά, πράγμα που σημαίνει σημαίνει ότι τίθεται σε τροχιά με την ίδια ταχύτητα με την οποία περιστρέφετα = 53; η Γη. Ο δορυφόρος μένει στην ίδια θέση σχετ&= #953;κά με την επιφάνεια της Γης, έτσι ώστε ο σταθμός αναμετάδοσης δεν θα χάσει ποτέ την επαφή με τον δέκτη.

Η ιστορία των τηλεπικοινων = 53;ακών δορυφόρων

Μερικοί από τους πρώτους δορυφόρους επικοινωνιών σχεδιάστηκαν για να λειτουργήσου = 57; με παθητικό τρόπο. Αντί να μεταδώσουν ενεργά τα ραδιοσήματα, χρησίμευσαν μόνο για να απεικονίσουν τα σήματα που εκπέμφθηκαν σ&#= 949; αυτούς με τη μετάδοση των σταθμών στο έδαφος. Τα σήμα= τα απεικονίστηκ = 45;ν σε όλες τις κατευθύνσεις, έτσι θα μπορούσαν να ληφθούν από τους σταθμούς λήψης σε όλο τον κόσμο. Ο «Echo 1&raq= uo;, που εκτοξεύθηκε από τις Ηνωμένες Πολιτείες το 1960, κατασκευάστη = 54;ε από επαργυρωμένο πλαστικό μπαλ&#= 972;νι διαμέτρου 30 μ. Τ= ;ο 1964 ακολούθησε ο «Echo 2» με 41 μ. διάμετρο. Η ικανότητα τέτοιων συστημάτων περιορίστηκε σοβαρά από την ανάγκη για τις ισχυρές συσκε&#= 965;ές αποστολής σημάτων και τις απαιτούμενες μεγάλες επίγειες κεραίες.

=

Δορυφόρο= ι Echo 1 και 2

<= o:p>

Οι Echo 1 και 2 ήταν πρώιμοι δορυφόροι επικοινωνιών που εκτοξεύτηκαν από τις Ηνωμένες Πολιτείες στι&#= 962; αρχές της δεκαετίας του '= 60. Τα μεγάλα αυτά μπαλόνια μετέδιδαν τα ραδιοσήματα πίσω στη γη. Οι δορυφόροι Echo προετοίμασαν το έδαφος για τους πιο πρόσφατους κα&#= 953; πιο περίπλοκο&#= 965;ς δορυφόρους επικοινωνιών.

<= /span>

Ο δορυφόρος Telstar

Δορυφόρο= ς Telstar
Ο Telstar ήταν ένας από τους πρώτους ενεργούς δορυφόρους επικοινωνιών. Εκτοξεύτηκε από τις Ηνωμέν&= #949;ς Πολιτείες το 1962. Μετέδωσε τις πρώτες ζωντανές τηλε&#= 959;πτικές εικόνες μεταξ&#= 973; των Ηνωμένων Πολιτειών και της Ευρώπης, και θα μπορούσε επίσης να μετα&= #948;ώσει τηλεφωνικές κλήσεις.

<= /span>

<= /span>

Ο δορυφόρος Syncom 4

Δορυφόρο= ς Syncom 4
Ο δορυφόρος επικοινωνιών Sy= ncom 4 εκτοξεύτηκε από διαστημικ&#= 972; λεωφορείο. Οι σύγχρονοι δορυφόροι επικοινωνιών λαμβάνουν, ενισχύουν και αναμεταδίδου = 57; τις πληροφορίες πίσω στη Γη, που παρέχει την τηλεόραση, το φαξ, το τηλέφωνο, το ραδιόφωνο, και τις συνδέσεις ψηφιακών στοιχείων σε όλο τον κόσμο. Ο Syncom 4 ακολουθεί μια γεωσύγχρονη τ&#= 961;οχιά που έχει την ίδια ταχύτητα με της γήινης περιστροφής, ώστε να παραμένει ο δορυφόρο σε μια σταθερή θέση σε σχέση με τη Γη. Αυτός _= 9; τύπος τροχιάς επιτρέπει τις συνεχείς συνδέσεις επικοινωνίας &#= 956;εταξύ των επίγειων σταθμών.

Εμπορικο= ί τηλεπικοινων = 53;ακοί δορυφόροι

Οι εμπορικοί δορυφόροι παρέχουν ένα ευρύ φάσμα των υπηρεσιών επικοινωνιών. Τα τηλεοπτικά προγράμματα αναμεταδίδον = 64;αι διεθνώς, προκαλώντας τ&#= 959; φαινόμενο γνωστό ως «παγκόσμιο χωριό». Οι δορυφόροι αναμεταδίδου = 57;, επίσης, προγράμματα στα συστήματα καλωδιακών τηλεοράσεων καθώς επίσης και στα σπίτια που εξοπλίζονται με δορυφορικέ&#= 962; κεραίες (πιάτα). Επιπλέον, τα πολύ μικρά τερματικά (VSATs) αναμεταδίδου = 57; τα ψηφιακά στοιχεία για ένα πλήθος επιχειρησιακ = 74;ν υπηρεσιών. Οι δορυφόροι INTELSAT διαθέτουν 100.000 τηλεφωνικά κυκλώματα, με την αυξανόμεν&#= 951; χρήση της ψηφιακής μετάδοσης. Οι ψηφιακές μέθοδοι κωδικοποίηση = 62; πηγής έχουν οδηγήσει σε δεκαπλάσια μείωση του ποσοστού μετάδοσης που απαιτείται γι&#= 945; να μεταφερθεί ένα κανάλι φωνής, ενισχύοντας, κατά συνέπεια, την ικανότητα των υπαρχουσώ&#= 957; εγκαταστάσεω = 57; και μειώνοντα&#= 962; το μέγεθος των επίγειων σταθμών που παρέχουν την τηλεφωνική υπηρεσία.

Ο διεθνής κινητός δορυφορικός οργανισμός (INMARSAT), που ιδρύεται το 1979, είναι κινητό δίκτυο τηλεπικοινων = 53;ών, που παρέχει τις συνδέσεις ψηφιακών στοιχείων, το τηλέφωνο, και τη μετάδοση αντιγράφων, ή με φαξ, την υπηρεσία μεταξύ των σκα&= #966;ών, τις παράκτιες εγκαταστάσει = 62;, και τους με βάσ= η την παράκτια περιοχή σταθμούς σε όλο τον κόσμο. Επίσης επεξέτεινε τι&#= 962; δορυφορικές συνδέσεις για την φωνή και τη μετάδοση φαξ στα αεροσκάφη στις διεθνείς διαδρομές.

Πρόσφατε= ς τεχνικές πρόοδοι

Τα συστήματα δορυφόρων επικοινωνιών έχουν εισαγάγει μια περίοδο μετάβασης από τις από σημείο σε σημείο μεγά&= #955;ης χωρητικότητα = 62; επικοινωνίες κορμών μεταξύ των μεγάλων, δαπανηρών επίγειων τερματικών στις πολυσημε&#= 953;ακές επικοινωνίες μεταξύ των μικρών, χαμηλο&= #973; κόστους σταθμ&#= 974;ν. Η ανάπτυξη των πολλαπλάσιων μεθόδων προσπέλασης έχει επιταχύνει κα&#= 953; έχει διευκολύνει αυτήν την μετάβαση. Με TDMA, σε κάθε επίγειο σταθμ&#= 972; ορίζεται μια χρονική αυλάκωση στο ίδιο κανάλι για τη χρήση στη διαβίβαση των επικοινωνιών του όλοι οι άλλοι σταθμοί ελέγχουν αυτέ&#= 962; τις αυλακώσει&#= 962; και επιλέγουν τις επικοινων&#= 943;ες που κατευθύνοντα = 53; σε αυτές. Με την ενίσχυση μιας ενιαίας συχνότητας μεταφορέων σε κάθε δορυφορικό επαναλήπτη, το = TDMA εξασφαλίζει την αποδοτικό&#= 964;ερη χρήση της εν πλω παροχής ηλεκτρικού ρεύματος του δορυφόρου.

Μια τεχνική αποκαλούμενη επαναχρησιμο = 60;οίηση συχνότητας επιτρέπει στους δορυφόρους γι&#= 945; να επικοινωνή&#= 963;ουν με διάφορους επίγειους σταθμούς χρησ&#= 953;μοποιώντας την ίδια συχνότητα με τη διαβίβαση στις στενές ακτίνες που μεταφέρονται προς κάθε ενός από τους σταθμούς. Τα πλάτη ακτίνων μπορούν να προσαρμοστού = 57; στις περιοχές κάλυψης τόσο μεγάλες όσο οι ολόκληρες Ηνωμένες Πολιτείες ή τόσο μικρές όσ&= #959; μια πολιτεία, όπως το Μέριλαντ. Δύο σταθμοί αρκετ&#= 940; μακριά μπορού&#= 957; να λάβουν τα διαφορετικά μηνύματα που διαβιβάζοντα = 53; στην ίδια συχνότητα. Οι δορυφορικές κεραίες έχουν σχεδιαστεί γι&#= 945; να διαβιβάσου&#= 957; διάφορες ακτίνες στις διαφορετικές κατευθύνσεις, χρησιμοποιών = 64;ας τον ίδιο ανακλαστήρα.

Οι ακτίνες λέιζερ μπορού&#= 957; επίσης να χρησιμοποιηθ = 59;ύν για να διαβιβάσουν τ&#= 945; σήματα μεταξύ ενός δορυφόρο&#= 965; και της γης, αλλά το ποσοστ&= #972; μετάδοσης είναι περιορισμένο λόγω της απορρόφησης και διασπορά από την ατμόσφαιρα. Τα λέιζερ που λειτουργούν στο γαλαζοπράσιν = 59; μήκος κύματος, = που διαπερνά το ύδωρ, έχουν χρησιμοποιηθ = 49;ί για την επικοινωνία μεταξύ των δορυφόρων και των υποβρυχίων.

Η πιο πρόσφατ_= 1; ανάπτυξη στου&#= 962; δορυφόρους είναι η χρήση των δικτύων των μικρών δορυφόρων στη χαμηλή γήινη τροχιά (2.000 χλμ= ;. ή λιγότεροι) για να παρέχει την παγκόσμια τηλεφωνική επικοινωνία. Το σύστημα ιριδίου χρησι&#= 956;οποιεί 66 δορυφόρους στη χαμηλή γήινη τροχιά, ενώ άλλες ομάδες έχουν ή αναπτύσσουν παρόμοια συστ&#= 942;ματα. Τα ειδικά τηλέφωνα που επικοινωνούν με αυτούς τους δορυφόρους επιτρέπουν στους χρήστες για να έχουν πρόσβαση στο κανονικό τηλεφωνικό δίκτυο και να πραγματοποιή = 63;ουν κλήσεις από οποιοδήποτε σημείο στη Γη. Οι προσδοκώμενο = 53; πελάτες αυτών των συστημάτω&#= 957; περιλαμβάνου = 57; τους διεθνείς επιχειρησιακ = 59;ύς ταξιδιώτες κα&#= 953; τους ανθρώπου&#= 962; που ζουν ή που εργάζονται σε απομακρυσμέν = 49;ς περιοχές.

Επικοινω= νίες μέσω δορυφόρω&#= 957;

Επικοινωνίες ξεκίνησαν με τον πρώτο δορυφόρο που εκτοξεύθηκε από τις ΗΠΑ το 1958 ενώ η πρώτη μορφή εμπορικ&#= 942;ς εκμετάλλευση = 62; εμφανίζεται μ&#= 949; τον Early Bird, δορυφόρ&#= 959; που ετέθη σε τροχιά στις 6 Απριλίου 1965. Τα πρώτα δορυφορ&#= 953;κά συστήματα δεν ήταν και τόσο βιώσιμα καθώς η σχετικά μικρή ισχύς των πυραύλων που εκτόξευαν τους δορυφόρους τους έθεταν σε τροχιά όχι μακρύτερη των 10 χλμ από την Γη. [= 9; χαμηλή τροχιά είχε σαν αποτέλεσμα ο δορυφόρος να κινείται ταχύτερα από την περιστροφ&#= 942; της Γης πράγμα που επηρέαζε τ&= #951;ν κατασκευή την γήινων σταθμώ&#= 957; καθώς έπρεπε να περιστρέφο&#= 957;ται συνεχώς για να παρακολουθού = 57; τους δορυφόρο&#= 965;ς.

Στην εξέλιξη των συστημάτω&#= 957; αυτών κατασκευάστη = 54;αν οι γεωστα= τικοί δορυφόροι που τίθενται σε τροχιά 35.786χλμ με ταχύτητα 11.040 χλμ/ώρα, ώστε να μένουν σταθεροί πάνω από το ίδιο σημείο της γης. Η ταχύτητα αυτή είναι ίση με την γωνιακή ταχύτητα περιστροφής της γης και έτσι οι επίγειοι σταθ&#= 956;οί δεν περιστρέφοντ = 45;ι, καθώς βλέπουν μόνιμα στο ίδιο σημείο.

Ο επικοινωνιακ = 72;ς δορυφόρος λειτουργεί απλά σαν καθρέ&= #966;της που επανεκπέμπει προς τη γη το λαμβανόμενο μικροκυματικ = 72; σήμα. Κάθε γεωστατικός δορυφόρος καλύπτει έναν ορίζοντα 120 μοιρών έτσι που με τρεις τέτοιους δορυφόρους καλύπτεται όλ&#= 951; η γη.

Συγκρίνοντας τα δορυφορικά συστήματα με τα άλλα μέσα παρατηρούμε τ&#= 945; εξής:

Οι δορυφόροι καλύπτουν με άνεση απαιτήσεις εκπομπής σημάτων ευρείας ζώνη = 62; συχνοτήτων
Έχου= ;ν μεγάλη καθυστέρηση σήματος της τάξης των 250 msec που οφείλετα = 53; στην μεγάλη απόσταση. Η καθυστέρηση αυτή είναι ενοχλητική τόσο στην τηλεφωνία όσ = 59; και στην μετάδοσ = 51; δεδομένων.
Δεν παρέχει καμί = 45; ασφάλεια στη = 57; μεταδιδόμεν_= 1; πληροφορία καθώς όλος ο κόσμος μπορε = 43; να λάβει την πληροφορία που εκπέμπει &#= 959; δορυφόρος. Αυτός είναι και ο λόγος που χρησιμοποιοa= 3;νται εξειδικευμέ_= 7;α συστήματα κρυπτογράφη`= 3;ης
Δεν παίζει κανέν = 45; ρόλο η μεταξύ των επικοινωνού_= 7;των ανταποκριτώ_= 7; απόσταση
Το κόστος χρήση = 62; είναι ανεξάρτητο τ = 51;ς απόστασης επικοινωνία`= 2;

Οι επικοινωνιακ = 59;ί δορυφόροι χρησιμοποιού = 57;ται κυρίως για τηλεφωνία τηλεόραση και μετάδοση δεδο&#= 956;ένων.

Πρωτόκολ= λα για δορυφορικές επικοινωνίες στο επίπεδο ζεύξης δεδομένων

Είναι γεγονός ότι για την επίτευξη της επικοινωνίας μέσω δορυφορι&#= 954;ού δικτύου υπάρχει ανάγκ&#= 951; για την χρησιμοποίησ = 51; και τη δημιουργία διαφόρων προτύπων και πρωτοκόλλων. Πρέπει να θυμίσουμε ότι η επικοινωνία &= #956;έσω δορυφόρου γίνεται με τους transponders οι οποίοι εκπέμπ&#= 959;υν μια δέσμη που καλύπτει την επικοινωνία για συγκεκριμ&#= 941;νη περιοχή της γης. Ο χρόνος που η συγκεκριμένη δέσμη βλέπει την ίδια περιοχή λέγεται dwell time. Είν&#= 945;ι ο χρόνος που οι γήινοι σταθμο&#= 943; της συγκεκριμένη = 62; περιοχής μπορούν να στείλουν σήματα στον δορυφόρο.

Η επικοινωνία υφίσταται με τον παρακάτω τρόπο. Από τους επίγειους σταθμούς εκπέμπονται πλαίσια δεδομένων τα οποία μετατρέποντα = 53; σε σήματα (συγκ= εκριμένης συχνότητας) που φτάνουν στον transponder. Από εκε= ί ο δορυφόρος τα εκπέμπει στη γη σε άλλη συχνότητα και στον επίγειο σταθμό/ους (δέκτη/ες) μετατρέποντα = 53; σε πλαίσια δεδομένων.

Το πρόβλημα που υπάρχει και το οποίο αντιμετωπίζο = 65;ν τα πρωτόκολλα είναι ο τρόπος με τον οποίο θα γίνει ο καταμερισμός των σημάτων που εκπέμπονται σ&#= 964;α κανάλια επικοινωνίας που διαθέτει ο δορυφόρος (κάθε κανάλι υφίσταται μέσ&#= 969; transponder). Είναι γεγονός ότι κατά την επικοινωνία α&#= 957; η καθυστέρηση διάδοσης του σήματος μεταξ&#= 973; σταθμού και δορυφόρου είναι μεγαλύτερη τω&#= 957; 270 msec (κάτι που είν = 45;ι γεγονός στις δορυφορικές συνδέσεις) τότε υπάρχει πρόβλημα στην επικοινωνία και γι` αυτό πρωτόκολλα όπως το CSMA/CD (τα οποία απαιτού&#= 957; στο χρόνο μετάδοσης λίγ&#= 969;ν bits αναγνώριση πιθανών συγκρούσεων δεδομένων) δε μπορούν να χρησιμοποιηθ = 59;ύν σε δορυφορικέ&#= 962; συνδέσεις.

Πέρα από το καταμερισμό των σημάτων σε κανάλια, υπάρχ&= #959;υν και άλλα είδη προβλημάτων που σχετίζοντ&#= 945;ι με την καθυστέρηση στη μετάδοση του σήματος λόγω της απόστασης, με το μικρό εύρος συχνοτήτων κα&#= 953; με τη δημιουργία θορύβου λόγω της αδύναμης πολλές φορές εκπομπής. Αυτά όλα προσπαθού&#= 957; να αντιμετωπί&#= 963;ουν τα πρωτόκολλα στο ε= ;πίπεδο ζεύξης δεδομένων (Data Link Layer= ).

Έτσι στο 2ο επίπεδο του OSI μ = 59;ντέλου (Data Link Layer) και πιο συγκεκριμένα στο υποεπίπεδ&#= 959; MAC (Media Access Sublayer, Media Access Control) εξαιτίας της μετάδοσης των σημάτων από το&= #957; δορυφόρο με εκπομπή, είναι απαραίτητη η ύπαρξη πρωτοκόλλων διαμοιρασμού της επικοινωνίας και των σημάτω&= #957;. Τα περισσότερ&#= 945; από αυτά συνήθως χρησιμοποιού = 57; μοναδιαία είτ&#= 949; κανάλια είτε συχνότητες γι&#= 945; κάθε χρήστη την ώρα της επικοινωνίας. Και αυτό γιατί = η διερεύνηση κα&#= 953; επίλυση των διαφόρων συγκρούσεων δεδομένων γίνεται με καθυστέρηση κατά διάρκεια της μετάδοσης.<= /p>

Υπάρχουν πέντε τρόποι επίτευξης επικοινωνίας: Polling, ALOHA, FDMA (Frequency Division Multiple Access), ΤDMA (Time Division Multiple Access) και CDMA (Code Division Multiple Access)

Ζώνες δορυφορικών συχνοτήτων<= span style=3D'font-size:20.0pt'>

Οι σημερινοί δορυφόροι επικοινωνιών που καλύπτουν την Ασία, την Αυστραλία και τη Μέση Ανατολ&= #942; διαβιβάζουν τις εκατοντάδες των δορυφορικ&#= 974;ν σημάτων TV εντούτοις, όλες αυτές οι δορυφορικές ρ&#= 945;διοφωνικές μεταδόσεις TV δεν είναι δημιουργημέν = 59;ι ίσοι. Το ακόλουθο υλικ&#= 972; εξηγεί πώς οι δορυφόροι αρμόζουν στο ηλεκτρομαγνη = 64;ικό σχέδιο των πραγμάτων, γιατί ορισμέν&#= 959;ι δορυφορικοί εκφωνητές έχουν μια ανώτ&= #949;ρη δυνατότητα να παραδώσουν τα κρυστάλλινα προγράμματα TV με ένα ελάχιστο των muss &#= 942; της αναστάτωσης, κ&= #945;ι πώς να προσαρμόσουν τα μεγάλα δορυφορικά πι&#= 940;τα ανοιγμάτων γι&#= 945; να λάβουν τις πιο πρώην direct-to-home (DTH) δορυφορικές υ&#= 960;ηρεσίες TV.

Ζώνες

Η διεθνής ένωση τηλεπικοινων = 53;ών, μια αντιπροσω&#= 960;εία των Ηνωμένων Εθνών, έχει θέσει κατά μέρος το διάστ&= #951;μα στις έξοχες ζώνες υψηλής συχνότητας (shf) π&#= 959;υ βρίσκονται μεταξύ 2,5 και 22 GHz για τις δορυφορικές μεταδόσεις. Σε αυτές τις συχνότητες, το μήκος κυμάτων κάθε κύκλου είναι τόσο σύντομο που τα σήματα καλούνται = μικροκύματα.

Οι επιστήμονες που ανέπτυξαν τα πρώτα συστήματα ραν&#= 964;άρ μικροκυμάτων κατά τη διάρκεια του παγκόσμιου πολέμου ΙΙ όρισαν έναν προσδιορισμό επιστολών σε κάθε ζώνη συχνότητας μικροκυμάτων. Παραδείγματο = 62; χάριν, το 800 MHz στο φάσμα συχνότη&#= 964;ας 2 GHz κλήθηκε ζώνη λ, 2 έως 3 GHz: η ζώνη του s 3 έως 6 GHz: η ζών&= #951; γ 7 έως 9 GHz: η ζώνη Χ 10 έως 17 GHz: η ζώνη Ku και 18 έως 22 GHz: η ζώνη Κα.

Ιστορικό εξέλιξης των ζωνών

Στην αυγή της δορυφορικής ηλικίας κατά τη διάρκεια στα μέσα της δεκαετίας του '= 60, οι μηχανικοί μικροκυμάτων αποφάσισαν να μεταφέρουν τη&#= 957; υπάρχουσα ορολογία ραντάρ και να την εφαρμόσου&#= 957; στις ζώνες δορυφόρων επικοινωνιών &#= 949;πίσης. Τα παγκόσμια πρώτα εμπορικ&#= 940; δορυφορικά συ&#= 963;τήματα χρησιμοποίησ = 45;ν το φάσμα συχνότητας ζω&#= 957;ών γ 3,7 έως 4,2 GHz. Οι πρώτοι εμπορικοί δορυφόροι ζωνών Ku έκαναν την εμφάνισή τους προς το τέλος της δεκαετίας του '= 70 και της πρόωρης δεκαετίας του '= 80 Σχετικά λίγα επίγεια δίκτυ&#= 945; επικοινωνιών ορίστηκαν για να χρησιμοποι&#= 942;σουν αυτήν την ζώνη συχνότητας.

Μέσα στα προη^= 7;ούμενα λίγα έτη, οι δορυφορικοί χειριστές έχουν αρχίσει το γενναίο νέο κόσμο σε 20 GHz. Μόνο μερικοί δορυφ&#= 972;ροι Κα-ταινιών είναι αυτήν την περίοδο στην τροχιά: ACTS (ΗΠΑ) Superbird και N-STAR (Ιαπωνία), DFS Kopernikus (Γερμανία), και Ital= sat (Ιταλία). Εντούτ= ;οις, αναμένεται η χρήση αυτής της ζώνης υψηλότερης συχνότητας γι&#= 945; να αυξηθεί εντυπωσιακά κατά τη διάρκεια της πρώτης δεκαετίας του 21ου αιώνα.

Δορυφορι= κή TV κu-ταινιών

Οι δορυφόροι γ-ταινιών διαβιβάζουν χαρακτηριστι = 54;ά τα επίπεδα των σημάτων που κυμαίνονται από 33 έως 38 dBW. Τα ισχυρότερα σήματα εμπίπτουν στο κέντρο της ακτ&= #943;νας κάλυψης κάθε δορυφόρου, με την ένταση σημάτων που μειώνεται εξωτερικά από εκεί. Οι σημερινοί δορυφόροι κu-ταινιών διαβ= ιβάζουν τα ονομαστικά επίπεδα σημάτων που κυ&= #956;αίνονται από 47 έως 52 dBW, μια αύξηση 14 dBW στη δύναμη, πέρα απ= ό αυτά που οι περισσότεροι δορυφόροι γ-ταινιών μπορ&= #959;ύν να παραδώσουν. Αυτό σημαίνει ότι χρειάζετα&#= 953; φθηνότερος εξοπλισμός γι&#= 945; να ληφθούν δορυφορικά σήματα.

Μειονεκτ= ήματα

Υπάρχει ένα σημαντικό μειονέκτημα στους δορυφόρ&#= 959;υς που τα σήματα στις συχνότητες είναι μεγαλύτ&#= 949;ρες από 10 gigahertz: το μήκος αυτών των μικροκυμάτων είναι τόσο σύντομο που η βροχή, το χιόνι ή ακόμα και τα γεμισμένα σύννεφα που περνούν από πάνω μπορούν να μειώσουν την ένταση των εισερχόμενων σημάτων.

Οι σχεδιαστές συστημάτων κu-ταινιών χρησιμοποιού = 57; χαρακτηριστι = 54;ά μια μεγαλύτερ&#= 951; κεραία. Αυτή η αύξηση στο άνοιγμα κεραιών δίνει στο σύστημα διάφορα DB του π^= 9;ριθωρίου έτσι ώστε το λαμβάνον σύστημα που θα συνεχίσει να λειτουργεί στ&#= 959; φως για να συγκρατήσει τ&#= 953;ς θύελλες της βροχής.

Ζώνη S

Αν και η διεθνής ένωση τηλεπικοινων = 53;ών έχει ορίσει το φάσμα συχνότητας S-Band για τις direct-to-home μεταδόσεις TV, λίγες οργανώσεις έχουν εκλέξει μέχρι τώρα να χρησιμοποιήσ = 59;υν αυτό το φάσμα γ= ια τη δορυφορική μετάδοση. Ένας περιοριστικό = 62; παράγοντας είναι το εύρος ζώνης διαθέσιμο: ακρ&= #953;βώς 100 MHz του φάσματος από 2,5 έως 2,6 gigahertz. Η Ινδία και Arabsat έχουν περιλάβει του&#= 962; αναμεταδότες S-= Band στους δορυφόρους γ-ταινιών τους για να το καταστήσουν οικονομικώς αποδοτικό, να προωθήσουν τα ωφέλιμα φορτί&#= 945; S-Band στη γεωστατική τροχιά. Το 1997, η Ιν= δονησία προώθησε Indostar 1, ο δορυφόρος παγκόσμιων πρώτος αφιερωμένος S-Band (που φέρνει έναν αναμεταδότη που διαβιβάζε&#= 953; 70 Watt της δύναμης) σε μια τροχιακή ανάθεση 107,7 βαθμών ανατολικού γεωγραφικού μήκους. Η ψηφιακή τηλεο&#= 960;τική συμπίεση θα το καταστήσει τεχνικά και οικονομικά εφικτό για Indostar ν^= 5; μεταδοθεί ραδιοφωνικά μια πολυδιαυλ&#= 953;κή συσκευασία TV στους συνδρομητές στην Ινδονησία.

Η S-Band προσφέρει το πλεονέκτημ&#= 945; της ελάχιστης βροχής και εξασθενίζει τ&#= 945; προβλήματα, μια σημαντική εκτίμηση για τους δορυφορικούς εκφωνητές στη&#= 957; περιοχή ποσοστού παγκόσμιας υψηλότερη βρο&#= 967;ής. Αλλά από την άποψη της πραγματοποίη = 63;ης των σφαιρικών αναγκών δορυφορικών επικοινωνιών στον επόμενο αιώνα, η συμβολή της S-Band θα είναι ελάχιστη.

Το δορυφορικό κανάλι και τα χαρακτηριστι = 54;ά του

Τα δορυφορικά χαρακτηριστι = 54;ά καναλιών εισαγωγής μπορούν να έχουν μια επίδραση στα πρωτόκολλα με&#= 964;αφορών τρόπων, όπως το= πρωτόκολλ&#= 959; ελέγχου μετάδοσης (TCP) [ Pos81 ]. Όταν τα πρωτόκολλα, όπως το TCP, αποδίδουν κακώς, η διοχέτευση στ&#= 951; χρησιμοποίησ = 51; είναι χαμηλή. Ενώ η απόδοση ενός πρωτοκόλ&#= 955;ου μεταφορών είναι σημαντική, δεν είναι η μόνη εκ= τίμηση κατά την κατασκευή ενό&#= 962; δικτύου που περιέχει τις δορυφορικές συνδέσεις. Παραδείγματο = 62; χάριν, το πρωτόκολ = 55;ο συνδέσεων στοιχείων, τ&#= 959; πρωτόκολ = 55;ο εφαρμογής, τ&#= 959; μέγεθος απομονωτών δρομολογητώ = 57;, η πειθαρχία αναμονής και η θέση πληρεξού&#= 963;ιου είναι μερικές από τις εκτιμήσεις πο&#= 965; πρέπει να ληφθούν υπόψη.<= /p>

Εντούτοις, το παρόν άρθρο εστιάζει στη βελτίωση του TCP στο δορυφορικ&#= 972; περιβάλλον κα&#= 953; οι εκτιμήσεις &= #956;η-TCP αφήνονται για ένα άλλο άρθρο. Τέλος, έχουν υπάρξει πολλο&#= 943; δορυφορικοί μετριασμοί πο&#= 965; προτείνονται και που μελετώνται απ&#= 972; την ερευνητικ&#= 942; κοινότητα. Ενώ αυτοί οι μετριασμοί μπ&#= 959;ρούν να αποδειχθού&#= 957; χρήσιμοι και ασφαλείς για τ&= #945; κοινά δίκτυα στο μέλλον, το παρόν άρθρο εξετάζει μόνο τους μηχανισμούς TCP που αυτήν την περίοδο καλά γίνονται κατανοητοί κα&#= 953; στη διαδρομή προτύπων IETF (ή είναι υποχωρη&#= 964;ικός με τα πρότυπα IETF).=

Ακολουθούν τα εξής μέρη: Η επόμενη παράγραφος (Αν&= #940;λυση) παρέχει μια συνοπτική περίληψη των χαρακτηριστι = 54;ών των δορυφορικών δικτύων. Ακολουθεί η πε&= #961;ιγραφή δύο μηχανισμώ&#= 957; μη-TCP που επιτρέπουν στ&#= 959; TCP για να χρησιμοποιήσ = 59;υν αποτελεσματι = 54;ότερα το διαθέσιμο εύρος ζώνης. Στη συνέχεια περιγράφοντα = 53; οι μηχανισμοί T= CP που καθορίζον&#= 964;αι από το IETF που μπορεί να ωφελήσει τα δορυφορικά δίκτυα και τέλος δίνεται μια περίληψη αυτού που οι σύγχρονες εφαρμογές TCP πρέπει να περιλάβουν γι&#= 945; να θεωρηθούν "δορυφορικά φιλικές".

Καθυστέρ= ηση διάδοσης

Στα χαρακτηριστι = 54;ά των δορυφορικών δικτύων υπάρχ&#= 949;ι μια έμφυτη καθυστέρηση στην παράδοση ενός μηνύματο&#= 962; πέρα από μια δορυφορική σύνδεση λόγω στην πεπερασμ&#= 941;νη ταχύτητα του φωτός και το ύψος των δορυφ&= #972;ρων επικοινωνιών. Πολλοί δορυφόροι επικοινωνιών βρίσκονται στ&#= 951; γεωστατ= ική τροχιά (GSO) με έν = 45; ύψος περίπου 35.786 χλ = 56;. [ Sta94 ]. Σε αυτό το ύψος η περίοδος τροχιάς είναι η ίδια με την περίοδο γήινη&#= 962; περιστροφής. Επομένως, κάθε επίγειος σταθμός είναι πάντα ικανός "να δει" βάζον&= #964;ας σε τροχιά δορυ&= #966;όρο στην ίδια θέση στον ουρανό. Ο χρόνος διάδοσ&#= 951;ς για ένα ραδιοσήμα στο ταξίδι είναι δύο φορές ότι η απόσταση (που αντιστοιχεί σ&#= 949; έναν επίγειο σ&= #964;αθμό άμεσα κάτω από το δορυφόρο) είναι 239,6 χιλιοστά του δευτερολέπτο = 65; (msec). Για τους επίγειους σταθμούς στην άκρη της περιοχής άποψης του δορυφόρου, η απ= όσταση που διανύεται είναι 2 X 41.756 χλμ γι&#= 945; μια συνολική καθυστέρηση διάδοσης της είναι 279,0 [ Mar78 ]. Αυτέ = 62; οι καθυστερήσ&#= 949;ις είναι για μια κανονική διαδρομή δορυ&#= 966;ορικών σταθμών (ή "το λυκίσκο"). Επομένως, η καθυστέρηση διάδοσης για ένα μήνυμα και την αντίστοιχ&#= 951; απάντηση (ένα μετ' επιστροφής χρόνος ή RTT) θα μπορούσε να είναι τουλάχιστον 558. Το RTT δεν είναι β&#= 945;σισμένο απλώς στο δορυφορικό χρόνο διάδοσης. Το RTT θ&#= 945; αυξηθεί από άλλους παράγοντες στ&#= 959; δίκτυο, όπως ο χρόνος μετάδοσης και ο χρόνος διάδοσης άλλω&#= 957; συνδέσεων στη&#= 957; πορεία δικτύω&#= 957; και της καθυστ&= #941;ρησης αναμονής στις πύλες. Επιπλέον, η δορυφορική καθυστέρηση διάδοσης θα είναι πιο μακροχρόνια ε&#= 940;ν η σύνδεση περιλαμβάνει τους πολλαπλάσιου = 62; λυκίσκους ή εάν χρησιμοποιού = 57;ται διαδορυφορικ = 41;ς συνδέσεις. Δεδ&= #959;μένου ότι οι δορυφόροι γίνονται πιο σύνθετοι και περιλαμβάνου = 57; την επί του σκάφους επεξεργασία των σημάτων, η πρόσθετη καθυστέρηση μπορεί να προσ&= #964;εθεί. Άλλες τροχιές είναι δυνατές προς χρήση από τους δορυφόρο&#= 965;ς επικοινωνιών συμπεριλαμβα = 57;ομένης της χαμηλής γήινης τροχιά&#= 962; (LEO) [ Stu95 ] [ Mon98 ] και μέση γήινη τροχιά (MEO). Οι χαμηλότερε&#= 962; τροχιές απαιτούν τη χρήση των αστερισμών τω&#= 957; δορυφόρων για τη σταθερή κάλυψη. Με άλλα λόγια, δεδομένου ότι ένας δορυφόρο&#= 962; αφήνει τη θέα του επίγειου σταθμού, ένας άλλος δορυφόρ&#= 959;ς εμφανίζεται στον ορίζοντα και το κανάλι α= λλάζει.

Η καθυστέρηση διάδοσης σε μια τροχιά LEO κυμαίνεται απ&#= 972; αρκετά χιλιοστά του δευτερολέπτο = 65; κατά την επικο&= #953;νωνία με έναν δορυφόρο άμεσ&#= 945; υπερυψωμένο, σ&= #949; τουλάχιστον σ&#= 949; 80 όταν είναι ο δορυφόρος στο&#= 957; ορίζοντα. Αυτά τα συστήματα είναι πιθανότερο να χρησιμοποιήσ = 59;υν διαδορυφορικ = 40; τις συνδέσεις και να έχουν τη μεταβλητή καθυστέρηση πορειών ανάλογα με τη δρομολόγηση μέσω του δικτύου.

Χαρακτηρ= ιστικά

Τα δορυφορικά= ; κανάλια διαθέτουν δύο θεμελιώδη χαρακτηριστι = 54;ά:

ΘΟΡ&#= 933;ΒΟΣ - η δύναμη ενός ραδιοσήματο`= 2; μειώνεται αναλογικά προς το τετράγωνο τη = 62; απόστασης πο = 65; διανύεται. Γι&#= 945; μια δορυφορική σύνδεση η απόσταση είναι μεγάλη και έτσι το σήμα γίνεται αδύνατο πριν φθάνει στον προορισμό το = 65;. Αυτό οδηγεί σ&#= 949; ένα χαμηλό σήμα προς τον θόρυβο σε αναλογία. Μερικές συχνότητες είναι ιδιαίτ = 49;ρα ευαίσθητες στα ατμοσφαιρικ^= 0; αποτελέσματ^= 5; όπως η μείωση βροχής. Για τις κινητές εφαρμογές, τα δορυφορικά κανάλια είνα = 53; ιδιαίτερα ευαίσθητα στην πολλαπλ = 74;ν διαδρομών διαστρέβλωσ_= 1; και να σκιάσουν (π.χ., `= 0;αρεμπόδιση από τα κτήρια). Τα χαρακτηριστ_= 3;κά ποσοστά λάθους κομματιών (ΤΖΙΤΖΙΦΑ) για μια δορυφορι = 54;ή σύνδεση είνα = 53; σήμερα σε παραγγελία 1 λάθους ανά 10 εκ= ;ατομμύριο μπιτ (1 X 10^-7) ή λιγότερο συχνά. Η προηγ&= #956;ένη κωδικοποίησ_= 1; ελέγχου λάθους (π.χ. Solomon) μπορεί να προ&#= 963;τεθεί στις υπάρχουσες δορυφορικές υπηρεσίες κα = 53; χρησιμοποιε^= 3;ται αυτήν την περίοδο από πολλές υπηρεσίες. Η δορυφορική ίνα απόδοσης λάθους θα γίνει πιο κοινή όπως η προηγμένη κωδικοποίησ_= 1; ελέγχου λάθο = 65;ς χρησιμοποιε^= 3;ται στα νέα συστήματα. Εντούτοις, πολλά δορυφορικά συστήματα κληρονομιών θα συνεχίσου = 57; να εκθέτουν τ&#= 945; υψηλότερα ΤΖΙΤΖΙΦΑ από τα νεώτερα δορυφορικά συστήματα κα = 53; τα επίγεια κα&#= 957;άλια.
ΕΥΡ&#= 927;Σ ΖΏΝΗΣ - το ράδιο φάσμα είναι ένας περιορισμέν_= 9;ς φυσικός πόρο = 62;, ως εκ τούτου υπάρχει ένα περιορισμέν_= 9; ποσό εύρους ζώνης, διαθέσιμο στ = 45; δορυφορικά σ = 65;στήματα που ελέγχετα = 53; χαρακτηριστ_= 3;κά από τις άδειε&#= 962;. Αυτή η έλλειψ&#= 951; το καθιστά δύσκολο να ανταλλάξει τ = 59; εύρος ζώνης για να λύσει άλλα προβλήματα σ = 67;εδίου. Χαρακτηριστ_= 3;κές συχνότητες μεταφορέων για το ρεύμα, ε= μπορικές δορυφορικές υπηρεσίες είναι 6 GHz (uplink) και 4 GHz= (κατιούσα σύνδεση), επίσης γνωστ = 42; ως ζώνη γ, και 14/12= GHz (ζώνη Ku). Μια νέα υπηρεσία σε 30/20 GHz (ζώνη Κα) θα προκύπτει κα = 64;ά τη διάρκεια των επόμενων μερικών ετών. Οι δορυφορικοί ράδιοεπαναλ^= 2;πτες είναι γνωστο = 43; ως αναμεταδότε`= 2;. Το παραδοσια = 54;ό εύρος ζώνης αναμεταδοτώ_= 7; ζωνών γ είναι χαρακτηριστ_= 3;κά 36 MHz για να προσαρμόσει ένα κανάλι έγχρωμης τηλεόρασης (ή 1= 200 κανάλια φωνής). Οι αναμεταδότε`= 2; ζωνών Ku είναι χαρακτηριστ_= 3;κά περίπου 50 MHz. Επιπλέον, ένα&#= 962; δορυφόρος μπορεί να φέρει μερικέ = 62; δωδεκάδες αναμεταδότε`= 2;. Όχι μόνο το εύρος ζώνης περιορίζετα_= 3; από τη φύση, αλλά οι κατανομές γι = 45; τις εμπορικέ = 62; επικοινωνίε`= 2; περιορίζοντ^= 5;ι με τις διεθνείς συμφωνίες έτ = 63;ι ώστε αυτός ο λιγοστός πόρος μπορεί να χρησιμοπο = 53;ηθεί αρκετά από πολλές διαφορετικέ`= 2; εφαρμογές. Αν και οι δορυφόροι έχουν ορισμένα μειονεκτήμα`= 4;α όταν συγκρίνοντα_= 3; με τα κανάλια ινών (π.χ., δεν μπορεί να επισκευαστε^= 3; εύκολα, η βροχή εξασθενίζει, &#= 954;.λπ.), έχουν επίσης ορισμένα πλεονεκτήμα`= 4;α πέρα από τις ε&= #960;ίγειες συνδέσεις. Κατ' αρχάς, οι δορυφόροι έχουν μια φυσική ικανότητα ραδιοφωνική`= 2; μετάδοσης. Αυ&#= 964;ό δίνει στους δορυφόρους ένα πλεονέκτημα για τις πολλαπλής διανομής εφαρμογές. Έπειτα, οι δορυφόροι μπορούν να φθάσουν γεωγραφικά στις απομακρυσμέ_= 7;ες περιοχές ή τι&#= 962; χώρες που έχουν λίγη επίγεια υποδομή. Ένα σ&= #967;ετικό πλεονέκτημα είναι η δυνατότητα των δορυφορι = 54;ών συνδέσεων να επιτευχθούν οι κινητοί χρ&#= 942;στες.

Τα δορυφορικά κανάλια έχουν διάφορα χαρακτηριστι = 54;ά που διαφέρουν από τα περισσότερα επίγεια κανάλια. Αυτά τ= α χαρακτηριστι = 54;ά μπορούν να υποβιβάσουν την απόδοση του TCP και περιλαμβάνου = 57;:

Μακ&#= 961;οχρόνιο σύστημα ανατροφοδότ_= 1;σης πληροφοριών&nbs= p;: Λόγω της καθυστέρηση`= 2; διάδοσης μερικών δορυφορικών καναλιών (π.χ., περίπου 250 πέρα από έναν γεωσύγχρονο δορυφόρο) μπορεί να χρε&#= 953;αστεί μεγάλο σχετικά χρονικό διάστημα σε έναν αποστολ = 41;α TCP να καθορίσει εάν ένα πακέτ&#= 959; έχει παραληφ = 52;εί ή όχι επιτυχώ&#= 962; από τον τελικ&#= 972; προορισμό. Αυ&#= 964;ή η καθυστέρησ = 51; βλάπτει τις διαλογικές εφαρμογές όπως το Telnet, καθώς επίσης και μερικούς από τους αλγορίθμους = 49;λέγχου συμφόρησης TCP.
Μεγ&#= 940;λο προϊόν delay*bandwidth :Τ&= #959; γινόμενο delay*bandwidth (DBP) καθορίζει το ποσό των στοιχείων πο = 65; ένα πρωτόκολ = 55;ο πρέπει να έχε&#= 953; "κατά την πτήση" (στοιχείο που &= #941;χει διαβιβαστεί, αλλά όχι ακόμ&#= 945; αναγνωρισμέ_= 7;ο) σε οποιοδήποτε χρόνο να χρησιμοποιη_= 2;εί πλήρως η διαθ&#= 941;σιμη ικανότητα καναλιών. Η καθυστέρηση που χρησιμοπ = 59;ιείται σε αυτήν την εξίσωση είνα = 53; το RTT και το εύρος ζώνης είναι η ικανότητα τη = 62; σύνδεσης δυσχερειών σ = 64;ην πορεία δικτύων. Επειδή η καθυστέρηση σε μερικά δορυφορικά περιβάλλοντ^= 5; είναι μεγάλη, το TCP θα πρέπει να κρατήσει έναν μεγάλο αριθμό πακέτων "κατ = 40; την πτήση" (δηλαδή σταλμένος αλλά όχι ακόμ&#= 945; αναγνωρισμέ_= 7;ος).
Λάθ&#= 951; μετάδοσης: Τ^= 5; δορυφορικά κανάλια εκθέτουν ένα υψηλότερο πο = 63;οστό κομμάτι-λάθο = 65;ς (ΤΖΙΤΖΙΦΑ) από τα χαρακτηρι = 63;τικά επίγεια δίκτυα. Το TCP χρησιμοποιε^= 3; όλες τις πτώσ&#= 949;ις πακέτων ως σήματα της συμφόρησης δικτύων και μειώνει το μέγεθος παραθύρων το = 65; σε μία προσπάθεια ν = 45; ανακουφιστε^= 3; η συμφόρηση. Ελλείψει της γνώσης γιατί ένα πακέτο έπεσε (συμφόρηση ή δωροδοκία), το = TCP πρέπει να υποθέσει ότι &#= 951; πτώση οφειλό = 64;αν στη συμφόρησ = 51; δικτύων να αποφύγει την &#= 954;ατάρρευση συμφόρησης [ Jac88 ]= [ FF98 ]. Επομένως, πακέτα που πέφτουν λόγω στο TCP αιτίας δωροδοκίας για να μειώσε&#= 953; το μέγεθος το&#= 965; γλιστρώντας από το παράθυ&#= 961;ο του, ακόμα κι αν αυτές οι πτώσεις πακέτων δεν ε&#= 960;ισημαίνουν τη συμφόρηση στο δίκτυο.
Ασυ&#= 956;μετρική χρήση :Λόγω στη δαπάνη το&#= 965; εξοπλισμού που χρησιμοποιε^= 3;ται για να στείλε&#= 953; τα στοιχεία στους δορυφόρους, τ&#= 945; ασυμμετρικά δορυφορικά δίκτυα κατασκευάζο_= 7;ται συχνά. Παραδείγματ_= 9;ς χάριν, ένας οικοδεσπότη`= 2; που συνδέεται με ένα δορυφορικό δίκτυο θα στείλει όλη την εξερχόμενη κυκλοφορία πέρα από μια αργή επίγεια σύνδεση (όπως ένα κανάλι διαμορφωτών - επιλογών) και θα λάβει την εισερχόμενη κυκλοφορία μέσω του δορυφορικού καναλιού. Μια άλλη κοινή κατάσταση προκύπτει ότ = 45;ν στέλνεται η εισερχόμενη και εξερχόμενη κυκλοφορία χρησιμοποιώ_= 7;τας μια δορυφορική σύνδεση, αλλά uplink έχει τη λιγότερη διαθέσιμη ικανότητα απ = 72; την κατιούσα σύνδεση λόγω στη δαπάνη τη&#= 962; συσκευής αποστολής σημάτων που απαιτείται για να παρέχε&#= 953; ένα υψηλό πίσ&#= 969; κανάλι εύρου = 62; ζώνης. Αυτή η ασυμμετρία μ = 60;ορεί να ασκήσει επίδραση στη = 57; απόδοση TCP.
Μετ&#= 945;βλητοί χρόνοι στρογ = 47;υλού ταξιδιού :Σε μερικά δορυφορικά περιβάλλοντ^= 5;, όπως οι αστερ&#= 953;σμοί χαμηλής-γήιν = 51;ς τροχιάς (LEO), η καθυστέρηση διάδοσης από το δορυφόρο ποικίλλει μέσα στο χρόνο. Εάν αυτό θα ασκήσει ή όχι επίδραση στη = 57; απόδοση TCP είνα= ;ι αυτήν την περίοδο μια ανοικτή ερώτηση.
Δια&#= 955;είπουσα συνδετικότη`= 4;α : Στις δορυφορικές διαμορφώσει`= 2; τροχιάς μη-γεωσύγχρο = 57;ης, οι συνδέσεις TCP πρέπει να μεταφερθούν από έναν δορυφόρο σε ένα άλλο ή από έναν επίγειο σταθμό σε άλλ&#= 959; κατά διαστήματα. Αυτό το handoff μπορεί να προ&#= 954;αλέσει την απώλεια πακέτων εάν δεν εκτελείται κατάλληλα. Τα &= #960;ερισσότερα δορυφορικά κανάλια διαθέτουν μόνο ένα υποσύνολο τω = 57; ανωτέρω χαρακτηριστ_= 3;κών. Επιπλέον, τα δορυφορικά δίκτυα δεν είναι τα μόνα περιβάλλοντ^= 5; όπου τα ανωτέρω χαρακτηριστ_= 3;κά βρίσκονται. Εντούτοις, τα δορυφορικά δίκτυα τείνουν να εκθέσουν περισσότερο`= 5;ς των ανωτέρω προβλημάτων, &#= 942; τα ανωτέρω προβλήματα επιδεινώνον`= 4;αι στο δορυφορικό περιβάλλον. Ο&#= 953; μηχανισμοί που περιγράφοντ^= 5;ι στο παρόν έγγ&#= 961;αφο πρέπει να ωφελήσουν τα περισσότερα δίκτυα, ειδικ&#= 940; εκείνοι με έν&#= 945; ή περισσότερ = 45; από τα ανωτέρ&#= 969; χαρακτηριστ_= 3;κά (π.χ., σε δίκτυα Gig= abit εμφανίζοντα_= 3; υψηλές τιμές στο γινόμενο delay*bandwidth).

Μηχανισμ= οί μη TCP<= /span>

Οι χαμηλότεροι μετριασμοί επιπέδων αυτό συστήνονται ότι εκείνοι που χρησιμοποιού = 57; τα δορυφορικά κανάλια στα δί&= #954;τυά τους πρέπει να χρησιμοποιήσ = 59;υν τους ακόλουθο&#= 965;ς δύο μηχανισμούς μη-TCP που μπορού = 57; να αυξήσουν την απόδοση TCP. Αυτοί οι μηχανισμοί είναι ανακάλυ&#= 968;η πορειών MTU και μπροστινή διόρθωση λάθους (FEC) και πε&= #961;ιγράφονται στα εξής δύο τμήματα. Το πρωτόκολλο στ&#= 961;ώματος συνδέσεων στοιχείων που χρησιμοποιεί = 64;αι πέρα από ένα δορυφορικό κανάλι μπορεί να ασκήσει μεγάλη επίδραση στην απόδοση των υψηλότερων πρωτοκόλλων στρώματος. Ενώ πέρα από το πεδίο του παρόντος εγγράφου, εκείνοι που κατασκευάζου = 57; τα δορυφορικά δίκτυα πρέπει να συντονίσου&#= 957; αυτά τα πρωτόκολλα κατά τρόπο κατάλληλο για να εξασφαλίσουν ότι το πρωτόκο&= #955;λο συνδέσεων στοιχείων δεν περιορίζει τη&#= 957; απόδοση TCP. Ειδικότερα, τα πρωτόκολλα στρώματος συνδέσεων στοιχείων εφαρμόζουν συχνά τους μηχανισμούς ροής ελέγχου παραθύρων και αναμετάδοσης. Όταν το μέγεθος παραθ&#= 973;ρων επιπέδων συνδέσεων είναι πάρα πολύ μικρό, η απόδοση θα υποφέρει ακριβώς όπως όταν το μέγεθος παραθύρων TCP είναι πάρα πολύ μικρό. Επίδραση που οι αναμεταδόσ&#= 949;ις επιπέδων συνδέσεων ασκούν στις με&= #964;αφορές TCP αυτήν την περίοδο καλά δεν γίνεται κατανοητή. Η αλ= ληλεπίδραση μεταξύ των αναμεταδόσεω = 57; TCP και των αναμε = 64;αδόσεων επιπέδων συνδέσεων είναι ένα θέμα για την περαιτέρω έρευνα.

3.1. Η ανακάλυψη πορειών MTU ανακαλύψεων πορειών MTU [ MD90 ] χρη&= #963;ιμοποιείται για να καθορίσει το μέγιστο μέγεθος πακέτων που μι&= #945; σύνδεση μπορε&#= 943; να χρησιμοποιήσ = 49;ι σε μια δεδομέν&= #951; πορεία δικτύω&#= 957; χωρίς υποβολή στον τεμαχισμ&#= 972; IP. Ο αποστολέας διαβιβάζει έν&#= 945; πακέτο που είναι το κατάλ&= #955;ηλο μέγεθος για το τοπικό δίκτυο στο οποίο συνδ&= #941;εται (π.χ., 1500 ψηφιολέξεις σ&#= 949; ένα Ethernet) και θέτε = 53; την IP "δεν τεμα`= 7;ίζει" το κομμάτι (DF). Εάν το πακέτο είναι πάρα πολύ μεγάλο για να διαβιβαστεί χωρίς τεμαχισμό σε ένα δεδομένο κανάλι κατά μήκος της πορείας δικτύων, η πύλη που θα τεμάχιζε κανονικά το πακέτο και θα διαβίβαζε τα τεμάχια θα επιστρέψει άν&#= 964;’ αυτού ένα μήνυμα ICMP στο δημιουργό του πακέτου. Το μήν= υμα ICMP θα δείξει ότι το αρχικό τμήμα δεν θα μπορούσε να διαβιβαστεί χωρίς τεμαχισμό και περιέχει επίσ&#= 951;ς το μέγεθος του μεγαλύτερου πακέτου που μπ&= #959;ρεί να διαβιβαστε&#= 943; από την πύλη. Οι πρόσθετες πληροφορίες από το IESG σχετικ&#= 940; με την ανακάλυψη πορειών MTU είνα_= 3; διαθέσιμες μέσα [ Kno93 ]. Η ανακάλυψη πορειών MTU επιτ`= 1;έπει στο TCP για να χρησιμοποιήσ = 49;ι το μεγαλύτερο &= #960;ιθανό μέγεθος πακέτων, χωρίς ανάληψη του κόστους του τεμαχισμού κα&#= 953; της επανασυναρμο = 55;όγησης. Τα μεγάλα πακέτα μειώνουν τα γενικά έξοδα π&= #945;κέτων με την αποστολή περισσότερων ψηφιολέξεων στοιχείων ανά υπερυψωμένη ψηφιολέξη. Σύμφωνα με την παράγραφο 4, το αυξανόμενο παράθυρο συμφόρησης το&#= 965; TCP είναι τμήμα που βασίζεται, παρά την ψηφιολέξη που βασίζεται και επομένως, τα μεγαλύτερα τμήματα επιτρ&#= 941;πουν στους αποστολείς TCP για να αυξήσουν το παράθυρο συμφόρησης γρηγορότερα, από την άποψη των ψηφιολέξε&#= 969;ν, από τα μικρότερα τμήματα. Το μειονέκτημα της ανακάλυψη&#= 962; πορειών MTU είνα_= 3; ότι μπορεί να προκαλέσει μι&#= 945; καθυστέρηση προτού να είσαι σε θέση να αρχίσει το TCP τα στοιχεία. Παραδείγματο = 62; χάριν, υποθέστε ότι ένα πακέτο στέλνεται με το df σύνολο κομματιών και μια από τις πύλες να επέμβει (G1) και επιστρέφει έν&#= 945; μήνυμα ICMP που δείχνει ότι δεν μπορεί να διαβιβάσει το τμήμα. Σε αυτό το σημείο, ο οικοδεσπότης μειώνει το μέγεθος πακέτων ανά μήνυμα ICMP που επιστρέφεται από G1 και στέλνει ένα άλλο πακέτο με το df σύνολο κομ_= 6;ατιών. Το πακέτο θα διαβιβαστεί από G1, εντούτοι`= 2; αυτό δεν εξασφαλίζει ότι όλες οι επόμενες πύλε&#= 962; στην πορεία δικτύων θα είναι σε θέση να διαβιβάσου&#= 957; το τμήμα. Εάν μια δεύτερη πύλη (G2) μην μπορ&#= 941;σει να διαβιβάσει το τμήμα θα επιστρέψει έν&#= 945; μήνυμα ICMP στο διαβιβάζοντα = 62; οικοδεσπότη και η διαδικασ&= #943;α θα επαναληφθεί. Επομένως, η ανακάλυψη πορειών MTU μπορ^= 9;ί να ξοδέψει ένα μεγάλο χρονικ&#= 972; διάστημα που κ&= #945;θορίζει το μέγιστο επιτρεπόμενο μέγεθος πακέτ&#= 969;ν στην πορεία δικτύων μεταξ&#= 973; του αποστολέα και του δέκτη. Οι δορυφορικέ&#= 962; καθυστερήσει = 62; μπορούν να επιδεινώσουν αυτό το πρόβλημα. Εντούτοις, στην πράξη, η ανακάλυψη πορειών MTU δεν καταναλώνει ένα μεγάλο χρονικό διάστημα λόγω στην ευρεία υποστήριξη τω&#= 957; κοινών τιμών MTU. Επιπλέον, οι εναποθηκεύον = 64;ας τιμές MTU μπορού_= 7; να είναι σε θέση να αποβάλουν το χρόνο ανακαλύ&#= 968;εων σε πολλές περιπτώσεις, αν και η ακριβής εφαρμ&#= 959;γή αυτού και της γήρανσης των εναποθηκευμέ = 57;ων τιμών παραμένει ένα ανοικτό πρόβλημα. Η σχέση μεταξύ των ΤΖΙΤΖΙΦΩΝ και του μεγέθους τμήματος είνα&#= 953; πιθανόν να ποικίλει ανάλογα με τα χαρακτηριστι = 54;ά λάθους του δεδ&= #959;μένου καναλιού. Ενώ η ακριβής μέθοδος για το = καλύτερο MTU για μια δορυφορική σύνδεση είναι έξω από το πεδίο ότι του παρόντος εγγράφου, η χρήση της ανακ&= #940;λυψης πορειών MTU συστήνεται γι&#= 945; να επιτρέψει στο TCP για να χρησιμοποιήσ = 49;ι το μεγαλύτερο πιθανό MTU πέρα από το δορυφορικό κανάλι.

3.2. Το μπροστινό γεγονός απώλειας διορθώσεων Α λάθους στο TCP ερμηνεύεται πάντα ως ένδειξη της συμφόρησης κα&#= 953; αναγκάζει πάντα το TCP για ν&#= 945; μειώσει το μέγεθος παραθύρων συμφόρησής του. Από τη συμφόρηση το παράθυρο γίνεται βασισ&#= 956;ένο στις αναγνωρίσεις επιστροφής, το = TCP ξοδεύει έναν μακροχρόνιο χρόνο που ανακτεί από την απώλεια κατά λειτουργία στ&#= 945; δορυφορικά δίκτυα. Όταν η απώλεια πακέτων οφείλεται στη δωροδοκία, παρά τη συμφόρηση, το TCP δεν πρέπει να μειώσει το μέγεθος παραθ&#= 973;ρων συμφόρησής του. Εντούτοις, αυτή την περίοδο να ανιχνεύσει τη&#= 957; απώλεια δωροδοκίας είναι ένα ερευ&= #957;ητικό ζήτημα. Επομένως, για το TCP για να λειτουργήσει αποτελεσματι = 54;ά, τα χαρακτηριστι = 54;ά καναλιών πρέπει να είναι τέτοια που σχεδόν όλη η απώλεια οφείλεται στη συμφόρηση δικτύων. Η χρήση της μπροστινής κω&#= 948;ικοποίησης διορθώσεων λάθους (FEC) σε μια δορυφορική σύνδεση πρέπε&#= 953; να χρησιμοποιηθ = 49;ί για να βελτιώσ&= #949;ι το ποσοστό κομμάτι-λάθου&#= 962; (ΤΖΊΤΖΙΦΑ) του δορυφορικού καναλιού. Η μείωση των ΤΖΙΤΖΙΦΩΝ είναι όχι πάντα δυνατή στα δορυφορικ&#= 940; περιβάλλοντα. Εντούτοις, δεδ&= #959;μένου ότι το TCP παίρνε = 53; έναν μακροχρόνιο χρόνο να ανακτήσει από τα χαμένα πακέτα επειδή η μακροχρόνια καθυστέρηση διάδοσης που επιβάλλεται από μια δορυφορική ανατροφοδότη = 63;η καθυστερήσεω = 57; συνδέσεων από το δέκτη [ PS97 ], η σύνδεση πρέπε&#= 953; να γίνει όσο το δυνατόν καθαρ&#= 972;τερη να αποτρέψει τις συνδέσεις T= CP από τη λήψη των ψεύτικων σημάτων συμφόρησης. Το παρόν έγγραφο δεν υποβάλλει μια συγκεκριμένη σύσταση ΤΖΙΤΖ&#= 921;ΦΩΝ γιατί το TCP εκτό = 62; φυσικά πρέπει να είναι όσο το δυνατόν χαμηλότερο. Το = FEC δεν πρέπει να αναμένεται γι&#= 945; να καθορίσει όλα τα προβλήματα πο&#= 965; συνδέονται με τις θορυβώδει&#= 962; δορυφορικές συνδέσεις. Υπάρχουν μερικές καταστάσεις όπου FEC δεν μπορεί να αναμ&= #941;νεται για να λύσει το πρόβλημα θορύβου (όπως το στρατιωτικ&#= 972; μπλοκάρισμα, οι βαθιές διαστημικές αποστολές, θόρυβος που προκαλείται από τη βροχή εξασθενίζουν, κ.λπ.). Επιπλέον, οι διακοπές λειτουργίας συνδέσεων μπορούν επίση&#= 962; να προκαλέσου&#= 957; τα προβλήματα στα δορυφορικ&#= 940; συστήματα που δεν εμφανίζον&#= 964;αι όπως συχνά στα επίγεια δίκτυα. Τέλος, FEC δεν είναι χωρίς κόστος. FEC απαιτεί το πρόσθετο υλικ&#= 972; και χρησιμοποιεί μερικά από το διαθέσιμο εύρος ζώνης. Μπορεί να προσθέσει την καθυστέρηση και το συγχρονισμό jitter που οφείλεται στο χρόνο επεξεργασίας του κωδικοποιητή /&= #964;ου αποκωδικοποι = 51;τή. Η περαιτέρω έρευνα απαιτε&#= 943;ται στους μηχανισμούς που επιτρέπου&#= 957; ότι το TCP για να διαφοροποιήσ = 49;ι μεταξύ της συμφόρησης προκάλεσε τις πτώσεις και εκείνοι που προκλήθηκαν από τη δωροδοκία. Ένας τέτοιος μηχανισμός θα επέτρεπε στο TCP για να αποκριθεί στη συμφόρηση κατ&#= 940; τρόπο κατάλληλο, καθ&= #974;ς επίσης και επισκευάζοντ = 45;ς τη δωροδοκία, απώλεια χωρίς μείωση του ποσοστού μετάδοσης. Εντούτοις, έλλειψη ενός τέτοιου πακέτου μηχανισμών η απώλεια πρέπε&#= 953; να υποτίθεται ότι έδειξε τη συμφόρηση για να συντηρήσει τη σταθερότητ&#= 945; δικτύων. Ανακριβώς να ερμηνεύσουν την απώλεια όπως προκαλείται από τη δωροδοκ&= #943;α και η μη μείωση του ποσοστού μετάδοσης μπο&#= 961;ούν αναλόγως να οδηγήσουν στη συμφορητική κατάρρευση [ Jac88 ] [ FF= 98 ].

=

Απαραίτη= τοι μηχανισμοί TCP

Οι τυποποιημέ= ;νοι μηχανισμοί TCP αυτό το τμήμα περιγράφουν τ&#= 959;υς μηχανισμούς TCP που μπορούν να είναι απαραίτητοι στα δορυφορικ&#= 940; ή υβριδικά δορυφορικά / επίγεια δίκτυ&#= 945; για να χρησιμοποιήσ = 59;υν καλύτερα τη διαθέσιμη ικανότητα της σύνδεσης. Αυτοί οι μηχανισμοί μπ&#= 959;ρούν επίσης να απαιτηθούν γι&#= 945; να χρησιμοποιήσ = 59;υν πλήρως τα γρήγορα επίγεια κανάλια. Επιπλέον, αυτοί οι μηχαν&= #953;σμοί δεν βλάπτουν πλήρως την απόδοση σε ένα κοινό επίγειο δίκτυο. Κάθε ένα από τα εξής τμήματα περιγ&#= 961;άφει έναν μηχανισμ&#= 972; και γιατί εκείνος ο μηχα&= #957;ισμός μπορεί να απαιτηθεί. 4.1. Ο έλεγχος συμφόρησης γι&#= 945; να αποφύγει ένα ακατάλληλ&#= 959; ποσό κυκλοφορίας δικτύων για τους τρέχοντε&#= 962; όρους δικτύων, κατά τη διάρκεια ενός T= CP σύνδεσης χρησ&#= 953;μοποιεί τέσσερις μηχανισμούς ελέγχου συμφό&#= 961;ησης [ Jac88 ] [ Jac90 ] [ Ste97 ]. Αυτοί οι αλγόριθμοι είναι αργή έναρξη, αποφυγή συμφό&#= 961;ησης, αναμετάδοση γρήγορη και γρήγορη αποκατάσταση. Αυτοί οι αλγόριθμοι χρησιμοποιού = 57;ται για να ρυθμίσουν το ποσό μη αναγνωρισμέν = 69;ν στοιχείων που μπορούν να μεταδοθούν στ&#= 959; δίκτυο και να αναμεταδώσου = 57; τα τμήματα από το δίκτυο που πέφτουν. Οι αποστολείς TCP χρησιμοποιού = 57; δύο κρατικές μεταβλητές γι&#= 945; να ολοκληρώσο&#= 965;ν τον έλεγχο συμφόρησης. Η πρώτη μεταβλητή είν&#= 945;ι το παράθυρο συμφόρησης (cwnd). Αυτό είναι ένας ανώτερος που δεσμεύετα&#= 953; στο ποσά στοιχεία που ο αποστολέας μπορεί να μεταδώσει στο δίκτυο πριν λάβει μια αναγνώριση (ack). Η αξία του cwnd περιορίζεται στο διαφημισμ&#= 941;νο παράθυρο του δέκτη. Το παράθυρο συμφόρησης αυξάνεται ή μειώνεται κατ&#= 940; τη διάρκεια της μεταφοράς βασισμένης στ&#= 959; προκύψαντα ποσό συμφόρησ&#= 951;ς στο παρόν δίκτυο. Η δεύτερη μεταβλητή είναι το αργό κ= ατώτατο όριο έναρξης (ssthre= sh). Αυτή η μεταβλητή καθορίζει ποιος αλγόριθμος χρησιμοποιεί = 64;αι για να αυξήσει την αξία του cwnd. Εάν cwnd είναι ssthresh λιγότερο, ο αργός αλγόριθ&#= 956;ος έναρξης χρησιμοποιεί = 64;αι για να αυξήσει την αξία του cwnd. Εντούτοις, εάν = cwnd είναι μεγαλύτ&#= 949;ρο ή ίσο (ή ακριβώς μεγαλύτερος απ' ό,τι σε μερι_= 4;ές εφαρμογές TCP) ssthresh ο αλγόριθμος αποφυγής συμφ&#= 972;ρησης χρησιμοποιεί = 64;αι. Η αρχική αξία του ssthresh είναι το διαφημισμένο μέγεθος παραθύρων του δέκτη. Επιπλέον, η τιμή του ssthresh τίθεται όταν ανιχνεύεται η συμφόρηση. Οι τέσσερις αλγόριθμοι ελ&#= 941;γχου συμφόρησης περιγράφοντα = 53; κατωτέρω, ακολουθούμεν = 59;ς από μια συνοπτική συζήτηση του αντίκτυπου τω&#= 957; δορυφορικών περιβαλλόντω = 57; σε αυτούς τους αλγορίθμους.

4.1.1. Η αργή αποφυγή έναρξης και συμφόρησης όταν αρχίζει ένας οικοδεσπότης στα στοιχεία όσον αφορά μια = σύνδεση TCP τον οικοδεσπότη δεν έχει καμία γνώση της τρέχουσας κατάστασης το&#= 965; δικτύου μεταξ&#= 973; του και του δέκτη στοιχείων. Προκειμένου ν&#= 945; αποφύγει μια άπρεπα μεγάλη έκρηξη της κυκλοφορίας, ο αποστολέας στοιχείων πρέπει για να χρησιμοποιήσ = 49;ι τον αργό αλγόριθμο έναρξης στην αρχή μιας μεταφοράς. Η αργή έναρξη αρχίζει με τη μονογραφή cwnd σε 1 τμήμα (αν και ένας πειραματικός μηχανισμός IETF θ = 45; αύξανε το μέγεθος του αρχικού παραθύρου σε κατά προσέγγι&#= 963;η 4 Kbytes [ AFP98 ]) και ssthresh στο διαφημισμένο παράθυρο του δέκτη. Αυτό αναγκάζει το TCP για να διαβιβάσει έν&#= 945; τμήμα και να περιμένει το αντίστοιχο ack. Για κάθε ack που παραλαμβάνετ = 45;ι κατά τη διάρκεια της αργής έναρξης, η αξία του cwnd αυξάνεται από 1 τμήμα. Παραδεί&= #947;ματος χάριν, αφότου παραλαμβάνετ = 45;ι το πρώτο ack cwnd θα είναι 2 τμήματα και ο αποστολέας έχει την άδεια για να διαβιβάσει 2 πακέτα στοιχείων. Αυτό συνεχίζε&#= 964;αι έως ότου cwnd συναντιέται ή υπερβαίνει ssthresh (^= 2;, σε μερικές εφαρμογές ότα&#= 957; cwnd είναι ίσος με ssthresh), ή απώλεια ανιχνεύεται. Όταν η αξία του cwnd είναι μεγαλύ = 64;ερο ή ίσο (ή ίσος σε ορισμένες εφαρμογές) ssthresh ο αλγόριθμος αποφυγής συμφόρησης χρησιμοποιεί = 64;αι για να αυξηθεί = cwnd [ Jac88 ] [ Bra89 ] [ Ste97 ]. Αυτός ο αλγόριθμος αυξάνει το μέγεθος του cwnd π&#= 953;ο αργά από να επιβραδύνει την έναρξη. Η αποφυγή συμφό&#= 961;ησης χρησιμοποιεί = 64;αι για να εξετάσει αργά το δίκτυο για την πρόσθετη ικανότητα. Κατά τη διάρκε&= #953;α της συμφόρηση&#= 962; η αποφυγή, cwnd αυξάνεται από τον 1/cwnd για κάθε εισερχόμενο ack. Επομένως, εάν ένα ack παραλαμβάνετ = 45;ι για κάθε τμήμα στοιχείων, cwnd θα αυξηθεί κατά προσέγγιση 1 τμήμα ανά μετ' ε= ;πιστροφής χρόνου (RTT). Οι αργοί αλγόριθμοι ελέγχου έναρξ&#= 951;ς και συμφόρηση&#= 962; μπορούν να ανα&= #947;κάσουν τη φτωχή χρησιμοποίησ = 51; του διαθέσιμο&#= 965; εύρους ζώνης καναλιών κατά χρησιμοποίησ = 51; των long-delay δορυφορ = 53;κών δικτύων [ All97 ]. Παραδείγματο = 62; χάριν, η μετάδο= ση αρχίζει με τη μετάδοση ενός τμήματος. Αφότου διαβιβάζεται το πρώτο τμήμα ο αποστολέας στοιχείων αναγκάζεται ν&#= 945; περιμένει το αντίστοιχο ack. Κ = 45;τά χρησιμοποίησ = 51; ενός δορυφόρο&#= 965; GSO αυτό οδηγεί σ = 49; έναν μη χρόνο απασχόλησης κατά προσέγγιση 500, όταν δεν ολοκληρώνετα = 53; καμία χρήσιμη εργασία. Επομένως, η αργή έναρξη παίρνει περισσότερο πραγματικό χρ&#= 972;νο πέρα από τους δορυφόρους GSO α`= 0;' ότι στα χαρακτηριστι = 54;ά επίγεια κανάλια. Αυτό ισχύει για την αποφυγή συμφό&#= 961;ησης, επίσης [ All97 ]. Αυτό είναι ακριβώς γιατί η ανακάλ&= #965;ψη πορειών MTU είνα_= 3; ένας σημαντικός αλγόριθμος. Ενώ ο αριθμός τμημάτων που διαβιβάζουμε καθορίζεται από τους αλγορίθμους ελέγχου συμφόρησης, το μέγεθος αυτών των τμημάτων δεν είναι. Επομ= ένως, η χρησιμοποίησ = 51; των μεγαλύτερων πακέτων θα επι&= #964;ρέψει στο TCP για να στείλει περισσότερα στοιχεία ανά τμήμα που παράγει την καλύτερη χρησιμοποίησ = 51; καναλιών.

4.1.2. Γρήγορη αναμετάδοση και ο μηχανισμός προεπιλογής του γρήγορου TCP αποκατάσταση = 62; για να ανιχνεύσει τα πεταγμένα τμήματα, είναι ένα διάλειμμα [ Pos81 ]. Με άλλα λόγι^= 5;, εάν ο αποστολέας δε&#= 957; λαμβάνει ένα ack για ένα δεδομένο πακέτο μέσα στο αναμενόμε&#= 957;ο χρονικό διάστημα το τμήμα θα αναμεταδοθεί. Το διάλειμμα αναμετάδοσης (R= TO) είναι βασισμένο στι&#= 962; παρατηρήσεις του RTT. Εκτός από την αναμετάδοση ενός τμήματος όταν λήγει το RTO, το TCP χρησιμοποιεί επίσης το χαμένο τμήμα ως ένδειξη της συμφόρησης στ&#= 959; δίκτυο. Σε απάντηση στη συμφόρηση, η αξία του ssthresh τίθεται κατά το ήμισυ του cwnd και η αξία του cwnd μειώνεται έπειτα σε 1 τμήμα. Αυτό προκαλεί τη χρήση του αργού αλγορίθ&#= 956;ου έναρξης για να αυξηθεί cwnd έως ότου φθάνει η αξία του cwnd στη μισή από την αξία της όταν ανιχνεύθηκε η συμφόρηση. Μετά από την αρ= γή φάση έναρξης, ο αλγόριθμος αποφυγής συμφόρησης χρησιμοποιεί = 64;αι για να εξετάσει το δίκτυο για την πρόσθετη ικανότητα. Το TCP AC= Ks αναγνωρίζει πάντα το υψηλό&= #964;ερο τμήμα-ΔΙΑΤΑΓΉ&#= 931; που έχει φθάσει. Επομέν&= #969;ς ένα ack για το τμήμα Χ επίσης αποτελεσματι = 54;ά ACKs όλα τα τμήματ&#= 945;.

Δορυφορι= κά κανάλια

Ο συνοπτικός πίνακας 1 μετριασμού συνοψίζει του&#= 962; μηχανισμούς που έχουν συζητηθεί στο παρόν έγγραφο. Εκείνοι οι μηχανισμοί πο&#= 965; δείχνονται "συστημένος" είναι μηχανισμοί διαδρομής προτύπων IETF που συστήνονται από τους συντάκτες για τη χρήση στα δίκτυα που περιέχουν τα δορυφορικά κανάλια. Εκείνοι οι μηχανισμοί πο&#= 965; χαρακτηρίζον = 64;αι "απαιτημένος&qu= ot; έχουν καθοριστεί απ&#= 972; το IETF όπως απαιτείται γι&#= 945; τους οικοδεσπότες χρησιμοποιών = 64;ας το κοινό Διαδίκτυο [ Bra89 ]. Μαζί με το τμήμα του παρόντος εγγρ&#= 940;φου που περιέχει τη συζήτηση κάθε μηχανισμ&#= 959;ύ, σημειώνουμε όπου ο μηχανισμός πρέπει να εφαρμοστεί. Οι κώδικες που απαριθμούντα = 53; στην τελευταί&#= 945; στήλη καθορίζονται ως εξής: "S" για τον αποστολέα στοιχείων, "R" για το δέκτη στοιχείων και "L" για τη δορυφ= ;ορική σύνδεση.

      &=
nbsp; Μηχανισμός       &n=
bsp;      Χρήση       &nb=
sp;   Τμήμα   Όπου

  +---------------------------+--------=
--------+-------+-----+

  <=
/span>| Πορεία- Mtu ανακ&=
#940;λυψη  &=
nbsp;  |   &#=
931;υστημένος    | 3.1  |  S  |

  |  FEC=
       =
            &nb=
sp;  |   ]=
1;υστημένος    | 3.2  |  L  |

  | Έλεγχος σ&#=
965;μφόρησης TCP    |&=
nbsp;           &nbs=
p;    |  &=
nbsp;   |  &nbs=
p;  |

  =
|  Αργή &#=
941;ναρξη &n=
bsp;            |   Απα=
ιτημένος   |4.1.1 |  <=
/span>S  |

  |&nb=
sp; Αποφυγή συμ	=
66;όρησης&nb=
sp;      |=
   Απαιτημέν&=
#959;ς   |4.1.1 |  S  |

  |  Γρήγ&#=
959;ρη αναμετάδο`=
3;η      |   Συσ=
;τημένος    |4.1.2 |  =
S  |

  |&n=
bsp;  Γρήγορη απ&#=
959;κατάσταση    |   Συστημένο=
ς    |4.1.2 |  S  |

  | Μεγάλα παράθ`=
5;ρα TCP    =
   |   &nb=
sp;            =
 |      |     |  |  Ξελέπιασ=
;μα παραθύρων     |   Συστημ&#=
941;νος    <=
/span>| 4.2  | S,R |
  |   PAWS  =
;            &n=
bsp;     | =
;  Συστημένος=
    | 4.2  | S,R |

  |   RTTM     &nb=
sp;            =
  |   Σ&=
#965;στημένος    | 4.2=
  | S,R |

  | TCP SACKs    &nb=
sp;            |   Συσ&=
#964;ημένος&=
nbsp;   | 4.4  | S,R |

  +-------=
----------------------------+------------------+---+

         =
;      &nb=
sp;            =
   Πίνακας 1       =
;             <=
/span>

Οι δορυφορικο&#= 943; χρήστες πρέπε&#= 953; να ελέγξουν ότι με τους προμηθευτές TCP (εφαρμοστές) για να εξασφαλίσει τους συνιστώμενου = 62; μηχανισμούς υποστηρίζετα = 53; στο σωρό τους τρέχον και/ ή τις μελλοντικές εκδόσεις. Εναλ&= #955;ακτικά, το κέντρο υπερυπολογισ = 64;ών του Πίτσμπουρ&#= 947;κ ακολουθεί τις εφαρμογές TCP κα_= 3; που επεκτάσει&#= 962; που υποστηρίζουν, καθώς επίσης και παρέχοντα&#= 962; τις οδηγίες σχετικά με εφαρμογές TCP συντονισμού τ&#= 953;ς διάφορες [ PSC ]. Η έρευνα στη βελτίωση της αποδοτικότητ = 45;ς του TCP πέρα από τ&#= 945; δορυφορικά κανάλια βρίσκεται σε ε&= #958;έλιξη και θα συνοψιστεί σε ένα προγραμματισ = 56;ένο υπόμνημα μαζί με άλλες εκτιμήσεις, όπως οι δορυφο&= #961;ικές δικτυακές αρχιτεκτονικ = 41;ς.

Δορυφορι= κό διαδίκτυο

Η παροχή ευρυζωνικών υπηρεσιών (broadband) μ&#= 949; υψηλές ταχύτητες επιτυγχάνετα = 53; μέσω του Δορυφορικού Internet (Internet over Satellite). Το Δορυφορικό Δι= αδίκτυο (Internet) απευθύνετα_= 3; κυρίως σε επαγ&= #947;ελματίες, μικρομεσαίες επιχειρήσεις &#= 942; άλλους χρήστε&#= 962; οι οποίοι χρησιμοποιού = 57; το Διαδίκτυο ω&= #962; μέσο λήψης και εκπομπής μεγάλου όγκου δεδομένων μέσ&#= 969; web ή όπου η επίγεια υποδομή δε μπορεί να ικαν&= #959;ποιήσει τις ανάγκες τους για υψηλές ταχύτητες και νέα τεχνολογι&#= 954;ά δεδομένα λόγω της τοπολογία&#= 962; του εδάφους!

Η χρήση του δρουφορικού διαδικτύου μπορεί να γίνε&= #953; με δυο τρόπους:=

Ο πρώτος τρόπο = 62; είναι η μονόδρομη δορυφορική σύνδεση, που επιτρέπει μόνο downloading. Πρόκειται δηλαδή για έναν συνδυασμό επίγειας και δορυφορικής σύνδεσης. Ο χρήστης, ανεξάρτητα του τι επίγει&#= 945; σύνδεση διαθέτει, πρέπει να εφοδιασθεί μ = 49; το ειδικό δορυφορικό "πιάτο" και την ειδική κάρτα σύνδεσ = 51;ς του δέκτη με τον υπολογιστή.

Ο δεύτερος τρόπος δορυφορικής σύνδεσης που ανεξαρτητοπ_= 9;ιεί εντελώς τον χ&#= 961;ήστη από τα επίγει&#= 945; καλώδια και τους τηλεφωνικού`= 2; - Διαδικτυακοa= 3;ς παρόχους είναι η αμφίδρομη δο = 61;υφορική σύνδεση, που προσφέρεται ειδικά για τι&#= 962; επιχειρήσει`= 2; σε χαμηλή τιμή. Η σύνδεση αυτή υποστηρίζει ταχύτητες 128 Κbps στο downloading και browsing εως 512 Kbps.

Μετεωρολο= γικός δορυφόρος

<= o:p>

Μετεωρολογι = 54;οί δορυφόροι ή δ= ορυφόροι καιρού ονομάζονται ειδικές διαστημικές μηχανές, σύγχρ&= #959;να επιτεύγματα της διαστημικής, που εκτοξεύον&#= 964;αι με διαστημικά οχήματα και θέτονται στη συνέχεια σε τροχιά γύρω από τη Γη, για την παρακολούθησ = 51; και πρόβλεψη των γήινων καιρικών φαιν&#= 959;μένων.

Γενικά

Στη σύγχρονη εποχή των διαστημικών ερευνών πράγμ&#= 945;τι λέξεις όπως "πύραυλος", "διαστημόπλο = 53;ο", "τεχνητός δορυφόρος" θεωρούνται πλέον συνήθει&#= 962; και κοινότυπε&#= 962; αφού αποτελού&#= 957; πλέον μέρος της καθημεριν&#= 942;ς ζωής. Η επιστήμη όμως που θεωρείται πως έχει ευεργετηθεί περισσότερο από κάθε άλλη από αυτή την δραστηριότητ = 45; είναι αναμφίβολα η Μετεωρολογί = 45;. Οι πληροφορίε&#= 962; που στέλνουν οι μετεωρολογικ = 59;ί δορυφόροι ειδικά από το διάστημα είνα&#= 953; περισσότερο ικανές να προβλέψουν τη&#= 957; εξέλιξη των καιρικών φαιν&#= 959;μένων σε ένα τόπο για τις επόμενες 4, 5 &#= 942; και 10 ημέρες αυξάνοντας έτσι το εύρος της πρόγνωσης.<= br> Τέτοιου είδου&#= 962; δυνατότητες θεωρούνται ιδιαίτερα σημαντικές στην ανθρώπιν&#= 951; διαβίωση. Δεν θα πρέπει να λησμονείται ότι κύματα ψύχους, ή πλημμυρών, τυφώνες και άλλα φαινόμεν&#= 945; που κυριολεκτικά παραλύουν συχνά ολόκληρες ηπείρους θα μπορούν να είναι λιγότερ&#= 959; καταστροφικά αν υπάρχει έγκαιρη πρόβλεψη. Έτσι η περαιτέρω ανάπτυξη των μετεωρολογικ = 74;ν παρατηρήσεων, μέσω των δορυφόρων αυτών, καθιστο&= #973;ν συνέχεια περισσότερο μακροπρόθεσμ = 51; την πρόγνωση του καιρού.

Η Αρχή

Πρώτος τεχνητός δορυφόρος που εκτοξεύθηκε ειδικά για ανάγκες μετεωρολογία = 62; ήταν το 1960 π_= 9;υ έφερε το όνομα = TIROS-1 ο οποίος και έστειλε στη Γη περίπου 23.000 φωτογραφίες. Από τότε εκατομμύρια άλλες φωτογραφίες έχουν σταλεί στη Γη από τους μετεωρολογικ = 59;ύς δορυφόρους πο&#= 965; εκτοξεύθηκαν στη συνέχεια και τοποθετήθηκα = 57; σε τροχιές γύρω από τη Γη. Οι δορυφόροι αυτοί θέτοντα&#= 953; σε τροχιές περιστροφής μ&#= 949; την ίδια ταχύτ&= #951;τα περιστροφής της Γης ουτως ώστε να βρίσκονται συ&#= 957;έχεια πάνω από το ίδιο σημείο του γήινου ισημερινού. Οι δορυφόροι αυτοί είναι διαφόρων εθνικοτήτων που σχηματίζουν μεταξύ τους ένα δίκτυο μετεωρολογικ = 42;ς παρατήρησης και πληροφόρησης για τη σφαιρική κατα&#= 957;ομή των καιρικών φαινομένων το&#= 965; πλανήτη Γη. Το σύστημα αυτό βρίσκεται σε συνεχή λειτουργία όλ&#= 959; το 24ωρο, σε διάφορα μήκη κύματος, παρέχοντας έτσι πληροφορ&#= 943;ες μέρα και νύκτα.=

Νεότερες σειρές μετεωρολογικ = 74;ν δορυφόρων περισσότερο εξελιγμένοι άνοιξαν πραγματικά νέους ορίζοντες στους μετεωρολόγου = 62;. Όπως σημειώνε&#= 953; χαρακτηριστι = 54;ά σε διαλέξεις του ο διακεκρι&= #956;ένος επιστήμονας και διευθυντή&#= 962; του Ευγενιδεί&#= 959;υ Πλανηταρίου, Διονύ= σης Σιμόπουλος "&= #959;ι σύγχρονοι μετεωρολογικ = 59;ί δορυφόροι ξεπερνούν κάθ&#= 949; προηγούμενο αφού οι δυνατότητές τους σε σχέση μ΄ εκείνον του = 1960 είναι όσο το ακόντιο με το πολυβόλο"!

=

Σύγχρονο δίκτυο

Σήμερα ένας ολόκληρος στόλος από σύγρονους μετ&#= 969;ρολογικούς δορυφόρους λειτουργεί κάτω από την επ= ίβλεψη της Ευρώπ= ης, των ΗΠΑ, της Ρωσίας, της Κίνας, της Ιαπω= νίας αλλά και της Ινδίας. Συγκεκριμένα με ευθύνη Χωρών:
1. Ευρώπης, κινούνται ήδη τρεις παλαιότεροι δορυφόροι οι Μετεοστάτ 5, 6 κα = 53; 7, ένας νεότερος ο MSG-1 και ο ακόμα ποιο εξελιγμέ&#= 957;ος, ο "Μέτοπ 1" (Metop-1) που παρέχουν πολύ ανώτερης ποιότητας παρατηρήσεις. Σύνολο 5.
2. ΗΠΑ, λειτουρ = 47;ού σήμερα οι GOES-8, 10, 11 και 12, και οι NOAA-12, 15 και 16. Σύνολο 7.
3. Ρωσίας, λειτουργούν ο&#= 953; περιορισμένο = 53; δυνατοτήτων (λόγω τροχιάς) Meteo= r-2 και 3, ο νεότερο`= 2; Meteor-3M-N1 και ο τελευταίος, πλέον σύγχρονος, GOMS-N2. Σύνολο 4.
4. Κίνας, υπεύθ = 65;νη για την παρακολούθησ = 51; των παρατηρήσεων των FY-2A, FY-2B, FY-1C, του νεότερου FY-1D και του πλέον σύγχρονου FY-3A. Σύνολο 5.
5. Ινδίας, λειτουργούν ο&#= 953; InSat-1D, InSat-2B ο νεότερος InSat-3A και οι τελευταίοι νεας γενιάς MetSat-1R και InSat-3D. Σύνολο 5, και τέλος η
6. Ιαπωνία, που έχει την ευθύνη του GMS-5 και των δύο τελευταίας γε&#= 957;ιάς δορυφόρων MTSAT-1R και MTSAT-2. Σύνολο 3.<= /p>

Εξοπλισμ= ός δορυφόρων

Οι τελευταίας γενιάς μετεωρολογικ = 59;ί δορυφόροι είν&#= 945;ι εφοδιασμένοι με πλείστα ηλεκτρονικά όργανα όχι μόνο αυτόματη&#= 962; ανάλυσης και καταγραφής φωτογραφιών αλλά και λήψης συγκέντρωσης και ανάλυσης εκπομπών γήιν&#= 969;ν αυτόματων μετεωρολογικ = 74;ν σταθμών που βρίσκονται σε απρόσιτες περιοχές (π.χ. ερήμους, θάλασ&= #963;ες, πολικές ζώνες, απρόσιτες κορφές οροσειρών κ.λπ) που περιέχουν αναγκαία φυσικά τοπικά μεγέθη όπως η θερμοκρασία, ατμοσφαιρική πίεση, υγρασία ατμόσφαιρας, ταχύτητα και φορά ανέμων κ.λπ. Έτσι επιτυγχάνετα = 53; συλλογή πλούσιου υλικού που μετά από ηλεκτρονική επεξεργασία, σε πολλές των περιπτώσεων ο&#= 953; δορυφόροι αυτ&#= 959;ί να παραδίδουν (συντάσσουν) ακόμη και τον μετεωρολογικ = 59;ύ χάρτη πρόβλεψης καιρού συγκεκριμένο = 65; τόπου και χρόν&= #959;υ.

Οι ευρωπαϊκοί μετεωρολογι_= 4;οί δορυφόροι ως γνωστόν τοποθετούντ^= 5;ι σε τροχιά με την προωθητική ι = 63;χύ (εκτόξευση) του γνωστού διαστημικού πυραύλου (πυρ&#= 945;υλικού τύπου) Αριάν.
Με τις δορυφορικές παρατηρήσει`= 2; των παραπάνω μετεωρολογι_= 4;ών δορυφόρων διαμορφώνον`= 4;αι οι σύγχρονοι καθημερινοί με&= #964;ωρολογικοί χάρτες ταχύτερα και σε συντομότε = 61;α αναδιαστήμα`= 4;α.

Δορυφόροι Έκο

<= o:p>

Οι δορυφόροι Έκο (αγγλ. echo, Η = 67;ώ) ήταν οι πρώτοι πειραματικοί δορυφόροι επικοινωνιών της NASA. Είχαν την μορφή επιμεταλλωμέ = 57;ου μπαλονιού και ουσιαστικά ήταν παθητικο&#= 943; ανακλαστήρες μικροκυμάτων, έτσι ώστε να πρ= οωθούν τα σήματα της τηλεπικοινων = 43;ας σε απομακρυσμ&#= 941;να σημεία της γης.= ^[1]<= /p>

Έκο 1

Αφού η πρώτη αποστολή με πύραυλο δέλτα που μετέφερε τον δορυφόρο Έκο 1 στις 13 Μαΐο`= 5; του 1960 απέτυχε, η δεύτερη προσπάθεια έθεσε τον Έκο 1Α (ή απλά Έκο 1) επιτυχώς σε τροχιά 1.519 X 1.687 χλμ στις 12 Αυγούστου το`= 5; 1960. Τ = 59; μπαλόνι ήταν κατασκευασμέ = 57;ο από επιμεταλλωμέ = 57;ο πολυεστέρα Mylar πάχου`= 2; 0,127 χιλ= ;. και είχε διάμετρο 30,5 μέτρων. Ο δορυφόρος χρησιμοποιήθ = 51;κε με επιτυχία για την διηπει&= #961;ωτική αντανάκλαση σημάτων τηλεπικοινων = 43;ας, ραδιοφωνίας, και τηλεόρασης. Λόγω του μεγάλ&= #959;υ όγκου και της μικρής μάζας του βοήθησε επίσης τον προσδιορισμό της πυκνότητα&#= 962; της ατμόσφαιρ&#= 945;ς και της ηλιακής πίεση&#= 962;. Δεδομένου ότι η λαμπρή επιφάνειά του αντανακλούσε ηλεκτρομαγνη = 64;ικά κύματα και στο ορατό φάσμα, το Έκο 1A ήταν ορατa= 2; με γυμνό οφθαλμό από το μεγαλύτερο μέρος της γης. Ξεπερνούσε μάλιστα σε λαμπρότητα τα περισσότερα αστέρια, και γιαυτό θεωρεί&#= 964;αι ότι το είδαν περισσότεροι άνθρωποι από οποιοδήποτε ά&#= 955;λο ανθρώπινο κατασκεύασμα στο διάστημα. Το Έκο 1A κάηκε μπαίνοντας στην γήινη ατμόσφαιρα στις 24 Μαΐο`= 5; του 1968.

Το Έκο 1 ήταν παθητικός δορυφόρος επικοινωνιών: η επιφάνειά του αντανακλούσε τα σήματα χωρίς όμως να έχει ενεργούς πομπούς. Τέθηκε σε χαμηλή τροχιά της γης, και γιαυτό φαινόταν σαν λαμπρό αντικείμενο που διαπερνούσε τον ουρανό γρήγορα και επανειλημμέν = 45; από την μια πλευρά του ορίζοντα στην άλλη. Έφερε επίσης το παρατσούκλι «satelloon» (satelite baloon).

Έκο 2

<= /span>

<= /span>

Το Έκο 2 υποβάλλεται σ&#= 949; εντατικά δοκιμαστικά πίεσης στο Weekesville, Νόρθ Καρολάινα.

Το Έκο 2, είχε διάμετρο 41,1 μ κα&#= 953; ήταν επίσης από επιμεταλλ&#= 969;μένο συνθετικό PET με βελτιωμένο σύστημα προφο&#= 973;σκωσης για να βελτιώσει την γεωμετρική σφαιρικότητα του μπαλονιού. Εκτοξεύτηκε στις 25 Ιανουαρίου 1964 σ^= 9; έναν πύραυλο Thor Agena. Χρησιμοποιήθ = 51;κε ως δορυφόρος επικοινωνιών, και επίσης για την εξερεύνησ&#= 951; της δυναμικής των μεγάλων διαστημικών σκαφών καθώς επίσης και για τη γεωμετρική γεωδαισία της υφηλίου. Το Έκο= 2 κάηκε μπαίνον&#= 964;ας στην γήινη ατμόσφαιρα στις 7 Ιουνίου του 1969.

Μετά από το Έκ = 59; 2, η NASA εγκατέλειψε τελικά τα παθητικά δορυφορικά συστήματα τηλεπικοινων = 43;ας και αφοσιώθηκ&#= 949; στους ενεργού&#= 962; δορυφόρους.

Στρατιωτ= ική χρήση

Το δορυφορικό πρόγραμμα Έκο παρείχε επίση&#= 962; τα απαραίτητα αστρονομικά σημεία αναφοράς για τον ακριβή γεωγραφικό εντοπισμό της πρωτεύουσας της τότε Σοβιετική= ς Ένωσης, Μόσχας. Αυτή η βελτιωμένη ακρίβεια επιδιώχθηκε από τις ΗΠΑ με τον στρατιωτικό σκοπό την στοχοθέτηση των διηπειρωτ&#= 953;κών βαλλιστικών βλημάτων.

Πηγές:

http://e= l.wikipedia.org/wiki/%CE%A4%CE%B5%CF%87%CE%BD%CE%B7%CF%84%CF%8C%CF%82_%CE%B= 4%CE%BF%CF%81%CF%85%CF%86%CF%8C%CF%81%CE%BF%CF%82

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%A4%CE%B7%CE%BB%CE%B5%CF%80%CE%B9%CE%BA%CE%BF%CE%B9%CE%BD%CF%89%CE%BD%CE%B9%CE%B1%CE%BA%CF%8C%CF%82_%CE%B<= span lang=3DEL style=3D'mso-ansi-language:EL'>4%CE%BF%CF%81%CF%85%CF%86%CF%8C<= span lang=3DEL style=3D'mso-ansi-language:EL'>%CF%81%CE%BF<= span lang=3DEL style=3D'mso-ansi-language:EL'>%CF%82

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%9C%CE%B5%CF%84%CE%B5%CF%89%CF= %81%CE%BF%CE%BB%CE%BF%CE%B3%CE%B9%CE%BA%CF%8C%CF%82_%CE= %B4%CE%BF%CF%81%CF%85%= CF%86%CF%8C%CF%81%CE<= span lang=3DEL style=3D'mso-ansi-language:EL'>%BF%CF%82=

http://el.wikipedia.org/wiki/%CE%94%CE= %BF%CF%81%CF<= span lang=3DEL style=3D'mso-ansi-language:EL'>%85%CF%86%CF%8C%CF%81%CE%BF%CE%B9_%CE%88%CE%BA%CE%BF