Η εργασία μελετάει την τεχνολογία των όπλων στην σημερινή εποχή, καθώς και την ανάπτυξη τους μέσα από τον χρόνο. Επίσης πραγματεύεται την επίδραση που έχουν αυτά στον πλανήτη μας.

ΠΑΡΟΥΣΙΑΣΗ ΣΚΟΠΟΥ ΚΑΙ ΚΟΙΝΩΝΙΚΩΝ

ΑΝΑΓΚΩΝ ΠΟΥ ΕΞΥΠΗΡΕΤΕΙ Η ΕΡΓΑΣΙΑ

Η εργασία μας δίνει την δυνατότητα να κατανοήσουμε την εξέλιξη και την τεχνολογία των όπλων μέσα στους αιώνες, καθώς και στην σημερινή μας εποχή. Ακόμα τα αποτελέσματα της εργασίας, θα μας δείξουν πεντακάθαρα πως επηρεάζει τη ζωή μας ή τον πλανήτη μας η υπερβολική χρήση τους ή καλύτερα η υπερβολική εξέλιξη τους που τα κάνει θανατηφόρα, για κάθε είδους ζωή στη γη.

ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΔΙΑΔΙΚΑΣΙΑΣ

ΠΟΥ ΑΚΟΛΟΥΘΗΣΕ Ο ΕΡΕΥΝΗΤΗΣ

ΣΥΛΛΟΓΗ ΥΛΙΚΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΡΓΑΣΙΑ

ΚΑΤΑΣΚΕΥΗ ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΥ

ΚΑΤΑΓΡΑΦΗ ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΩΝ ΑΠΟ ΤΟ ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ

ΔΙΑΤΑΞΗ ΤΗΣ ΕΡΓΑΣΙΑΣ ΣΕ ΕΝΟΤΗΤΕΣ

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

ΚΥΡΙΩΣ ΘΕΜΑ

ΠΡΟΛΟΓΟΣ

Από τα παλαιά χρόνια το ανθρώπινο είδος είχε μια τάση προς την αυτοκαταστροφή, δηλαδή ήθελε σκοτώνει ομοίους του για να έχει ένα είδος δύναμης ή ακόμα ήθελε και ένα είδος προστασίας από τα στοιχεία της φύσης. Για να το πετύχει όμως αυτό έπρεπε να χρησιμοποιήσει ένα μέσο εξόντωσης. Αυτό ήταν το όπλο. Αρχικά ήταν απλό, και αποτελούνταν από διάφορα εχμυρά αντικείμενα του σώματος του όπως νύχια ή δόντια ή και από μέρη σωμάτων κάποιων ζώων. Περνώντας όμως μέσα στον χρόνο το όπλο εξελιζόταν ανάλογα και με τις ανάγκες του ανθρώπου. Έτσι φτάσαμε σε μια εποχή που τα όπλα όχι μόνο προστατεύουν ή σκοτώνουν κάποιους ανθρώπους αλλά έφτασαν να απειλούν ολόκληρο τον πλανήτη γη με την ισχύ τους. Αυτά είναι τα λεγόμενα πυρηνικά όπλα. Έτσι άρχισαν οι οικολογικές ανησυχίες και τα δραματικά αποτελέσματα της προηγμένης τεχνολογίας των όπλων στη σημερινή εποχή.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1

Η τεχνολογία των όπλων

Η βία και οι διαμάχες είναι χαρακτηριστικό γνώρισμα της ανθρώπινης φύσης. Ξεκινώντας με τη χρήση απλών όπλων, ο άνθρωπος έχει αναπτύξει μεθόδους για την εξόντωση του είδους του. Η τεχνολογία των πολέμων έχει αναπτυχθεί αρκετά από τότε μέχρι σήμερα με αποτέλεσμα από τις αρχές του 1900 να έχουν σκοτωθεί στον πόλεμο πάνω από 190000000 ανθρώπινες ζωές.

Σήμερα οι «έξυπνες βόμβες» σε συνδυασμό με τους διαστημικούς ανιχνευτές και τον ακριβή χειρισμό των δορυφόρων, εξασφαλίζουν σημαντικά πλεονεκτήματα στους συμβατικούς πολέμους. Σε αυτή την πολυέξοδη υπόθεση, η τακτική του αντάρτικου πόλεμου χρησιμοποιείται όλο και λιγότερο ενώ το κόστος των ανθρώπινων ζωών παραμένει αρκετά υψηλό Συγκρίνοντας από αυτό καταλαβαίνουμε ότι η ανάπτυξη της τεχνολογίας έχει οδηγήσει στην κατασκευή πιο εξελιγμένων και δαπανηρών αεροσκαφών και στην ανάπτυξη αυτόματων συστημάτων όπως ρομπότ αεροσκαφών. Τα μελλοντικά σχέδια συμπεριλαμβάνουν την κατασκευή σμήνους ιπτάμενων ρομπότ ενώ οι εναπομείναντες μηχανές οδήγησης θα μετατραπούν σε αυτόματα μηχανήματα ανεφοδιασμού ενώ οι στρατιώτες του μέλλοντος θα είναι ατσάλινες κατασκευές ρομπότ.

Η πρόοδος της Τεχνολογίας

Το διάστημα είναι ένας χώρος που πρόσφατα ανακαλύφθηκε και εξετάζεται μέρα με τη μέρα. Έτσι λοιπόν όταν φτάσουμε σε ένα σημείο να μάθουμε κάπως καλύτερα το μέρος αυτό ίσως οι μελλοντικές συγκρούσεις να επεκταθούν εκεί με την δημιουργία οπλοστασίων σε ειδικές εγκαταστάσεις, επίσης θα κατασκευαστούν ειδικά αεροσκάφη τα οποία θα είναι σε θέση να διατηρήσουν και να προστατεύσουν τους δορυφόρους οι οποίοι υποστηρίζουν το παγκόσμιο σύστημα GPS (Global Positioning Systems).

Συνεχίζοντας πλέον στην επήγια πραγματικότητα, ένα από τα πιο φιλόδοξα σχέδια είναι αυτό της κατασκευής μιας ασπίδας στην περιοχή της Αμερικής για την προστασία από πυραύλους. Επίσης υπάρχει το όραμα της δημιουργίας νετρονίων τα οποία θα μπορούν να ταξιδέψουν σε όλη την επιφάνεια της γης και θα μπορούν να καταστρέψουν πυρηνικά απόβλητα.

Από την άλλη μεριά όμως οι διάφοροι κριτικοί αμφιβάλουν εάν ένα τέτοιο σχέδιο άμυνας θα ήταν επιθυμητό καθώς θεωρούν ότι η ασφάλεια ενός κόσμου που στηρίζει την άμυνα του στην κατασκευή πυραύλων είναι αμφίβολη.

Μη θανάσιμα όπλα

Ο όρος <μη θανατηφόρα όπλα > στη σημερινή εποχή είναι ένας από τους ποιο αμφιλεγόμενους όρους και αποτελεί μια από τις αντιφάσεις των σημερινών κοινωνιών καθώς και θέμα σύγκρουσης ανάμεσα στους κατασκευαστές όπλων και τους κριτικούς. Τέτοια όπλα έχουν κατασκευαστεί σήμερα. Τα όπλα Taser είναι μια κατηγορία όπλων τα οποία μπορούν να προκαλέσουν ηλεκτρική εκκένωση και χρησιμοποιούνται ευρέως από το στρατό και την αστυνομία.

Συνεχίζοντας ο στρατός της Αμερικής έχει αναπτύξει ένα σύστημα το οποίο εκπέμπει δέσμες μικροκυμάτων για να προκαλεί πόνο στα θύματά του χωρίς να τα τραυματίζει Υπάρχουν όμως φόβοι κατάχρησης αυτών των όπλων.

Τα μη θανατηφόρα όπλα περιλαμβάνουν τα λεγόμενα «ηρεμιστικά» όπως αναισθητικά τα οποία χρησιμοποιούνται συχνά για την απώθηση πλήθους ατόμων.

Επίσημα πλέον η χρήση αντλιών πίεσης νερού, χημικών ουσιών, πλαστικών σφαιρών και άλλων για την καταστολή ταραχών θεωρούνται μη θανάσιμα όπλα. Κάποιες φορές όμως η χρήση τους προκαλεί σοβαρές σωματικές βλάβες, ακόμα και θανάτους.

Όμως τον τελευταίο καιρό στην Αμερική κατασκευάζονται κάποια προγράμματα νέων μη θανάσιμων όπλων που μοναδικό στόχο έχουν την προσωρινή αδρανοποίηση, ακινητοποίηση ή εξουδετέρωση των θυμάτων τους. Επίσης το Πεντάγωνο σκέφτεται την χρησιμοποίηση αυτού του είδους όπλων και στο στρατό ξηράς τους με αποτέλεσμα τη δημιουργία ενός ποιο αστυνομικού στρατού.

Τα νέα αυτά όπλα διακρίνονται σε τρείς κατηγορίες:

ΟΠΛΑ ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ

Στην κατηγορία αυτή ανήκει η μετεξέλιξη των πλαστικών σφαιρών. Τα βλήματα που σχεδιάζονται είναι επίπεδες οι οποίες διαχέουν τη δύναμη πρόσκρουσης πάνω στον στόχο. Τα αποτελέσματα αυτών των όπλων για τον άνθρωπο είναι σαν να δέχεται ένα δυνατό χαστούκι. Οι ερευνητές όμως έχουν προχωρήσει και σε όπλα τα οποία μέχρι σήμερα τα βλέπαμε μόνο σε ταινίες. Το όπλο αυτό είναι οι κατευθυνόμενες δέσμες θερμότητας στις οποίες όταν σε βλάψουνε νιώθεις ένα κάψιμο στο δέρμα χωρίς αυτό να καίγεται στα αλήθεια. Άλλο ένα όπλο είναι τα βλήματα ενεργειακού παλμού, τα οποία είναι η εξέλιξη των χειροβομβίδων κρότου λάμψης που χρησιμοποιούνται για τον προσωρινό αποπροσανατολισμό σε περιπτώσεις εφόδου. Ο ηλεκτρομαγνητικός παλμός υπερθερμαίνει την υγρασία γύρω από το στόχο προκαλώντας απότομη εκτόνωση η οποία παράγει κρότο και λάμψη. Αυτό του είδους όπλο πλεονεκτεί από τις χειροβομβίδες κρότου λάμψης στο ότι μπορεί να στοχεύει με μεγαλύτερη ακρίβεια στο στόχο. Τέλος αναπτύσσεται και μια άλλη συσκευή η οποία εκπέμπει ακτινοβολία στο υπεριώδες φάσμα μέσω της οποίας μεταφέρει ηλεκτρικό φορτίο ικανό να παραλύσει έναν άνθρωπο σε απόσταση 2Km.

ΧΗΜΙΚΑ, ΒΙΟΛΟΓΙΚΑ

Σήμερα η χρήση όπλων που έχουν δυσάρεστη οσμή για την αντιμετώπιση κάθε κινδύνου είναι γνωστή με τον όρο χρήση χημικών ή απλά χημικά όπλα. Έτσι το Πεντάγωνο προχωράει στην κατασκευή όπλων που θα έχουν οσμηρές ενώσεις (από εμετό, αποχετεύσεις και άλλα). Για την αντιμετώπιση αστικών ταραχών. Άλλα χημικά όπλα είναι τα μεταλλαγμένα βακτήρια τα οποία αποσυνθέτουν την άσφαλτο,

τα καύσιμα ακόμα και τα μεταλλικά στοιχεία. Πάντως αυτά είναι απολύτως παράνομα διότι τα απαγορεύει ρητά η Συνθήκη των Βιολογικών Όπλων του 1972. Ένα τελευταίο όπλο σε αυτή την κατηγορία είναι ο τύπος των ψυχοτροπικών φαρμάκων ταχείας δράσης τα οποία χρησιμοποιούνται σε αέρια κατάσταση για την αντιμετώπιση μεγάλης μάζας διαδηλωτών.

ΔΙΑΦΟΡΑ

Από τα μελλοντικά μη θανατηφόρα όπλα δεν θα μπορούν να λείπουν καινοτόμες ιδέες όπλων όπως ειδικοί ιστοί οι οποίοι θα είναι σε θέση να κινητοποιούν κατασκευές μεγάλης μάζας όπως φορτηγά. Αυτό το δίχτυ θα εκτοξεύεται από ένα ειδικό όπλο με ακτίνα δράσης περίπου 10 μέτρα. Εντυπωσιακότερο είναι το Portable Vehicle Arresting Barrier της General Dynamics, ένας ελαστικός ιστός, ο οποίος απλώνεται στο έδαφος και ξεπετάγεται, ώστε να εμποδίσει την διέλευση οχημάτων. Το εν λόγω δίχτυ μπορεί να σταματήσει ένα όχημα 2,5 τόνων, κινούμενο με ταχύτητα 70 Km/hr. Επίσης στα εργαστήρια του Τέξας δημιουργήθηκε μία αλοιφή μείωσης της πρόσφυσης. Αυτή η αλοιφή όταν απλωθεί σε συγκεκριμένη επιφάνεια την κάνει τόσο λεία που είναι αδύνατον να περπατήσει το οτιδήποτε πάνω της. Το συστατικό της αλοιφής είναι το νερό.

Όλα τα παραπάνω συνθέτουν το πιθανό μελλοντικό οπλοστάσιο του στρατού και των δυνάμεων καταστολής. Ωστόσο, για μία ακόμα φορά, η ανθρώπινη φαντασία, σημαντικό επιστημονικό ερευνητικό δυναμικό και οικονομικοί πόροι, εξαντλούνται στην αναζήτηση νέων, πιο αποτελεσματικών, μεθόδων πρόκλησης πόνου και καταστροφής.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2

Πυρηνικό όπλο

Τα ισχυρότερα όπλα που κατασκεύασε μέχρι στιγμής ο άνθρωπος είναι τα πυρηνικά όπλα. Σε αυτά παρατηρούμε την μεγαλύτερη απελευθέρωση ενέργειας που παρατηρείται στις πυρηνικές αντιδράσεις. Η πανίσχυρη αυτή δύναμη αντλείται ακριβώς από τέτοιου είδους αντιδράσεις. Τα πυρηνικά όπλα. Αυτά τα όπλα λέγονται και αλλιώς ατομικές βόμβες και λειτουργούν με βάση την πυρηνική σχάση ή την πυρηνική σύντηξη. Τώρα αν πάρουμε το καθένα ξεχωριστά βλέπουμε ότι

Στα πυρηνικά όπλα σχάσης η αλυσιδωτή αντίδραση έχει τελείως ανεξέλεγκτη δράση από τους πυρηνικούς αντιδραστήρες οι οποίοι είναι ελεγχόμενοι. Αυτό σημαίνει πως σε κάθε κλάσμα του δευτερολέπτου διασπάται ένας μεγάλος αριθμός πυρήνων που απελευθερώνουν ασύλληπτη ποσότητα ενέργειας με μια τρομακτική έκρηξη.

Τα ποιο καταστροφικά όπλα από όλα είναι τα πυρηνικά όπλα σύντηξης στα οποία για να πυροδοτηθεί η σύντηξη χρησιμοποιείται μια βόμβα σχάσεως. Τα όπλα αυτά όμως είναι ευρέως γνωστά ως θερμοπυρηνικά όπλα ή βόμβες υδρογόνου.

Όλα τα είδη πυρηνικών όπλων χαρακτηρίζονται ως όπλα «μαζικής καταστροφής», σε αντίθεση με τα άλλα που χαρακτηρίζονται «συμβατικά».

Όπλα εκρηκτικής ενέργειας που βασίζονται στην πυρηνική ενέργεια, η οποία αποδεσμεύεται κατά την αλυσωτή πυρηνική αντίδραση σχάσης των βαριών πυρήνων (ατομικά όπλα) ή κατά τη θερμοπυρηνική αντίδραση σύντηξης (συνένωσης) των ελαφριών πυρήνων (υδρογονικά ή θερμοπυρηνικά όπλα). Διακρίνουμε τρεις τύπους πυρηνικών όπλων:

Τα όπλα που συνήθως ονομάζονται ατομικά, στα οποία όλη η ενέργεια της έκρηξης οφείλεται στην αλυσωτή αντίδραση σχάσης των πυρήνων. Η γόμωση, κατασκευασμένη από σχάσιμο υλικό, χωρίζεται σε μερικά τμήματα και η μάζα του κάθε τμήματος είναι μικρότερη από την κρίσιμη. Για την αύξηση του συντελεστή απόδοσης του σχάσιμου υλικού η γόμωση περιβάλλεται με ανακλαστές νετρονίων. Η σύνδεση των τμημάτων της γόμωσης πετυχαίνεται με την έκρηξη κοινής εκρηκτικής ουσίας με τη βοήθεια πυροδοτικού μηχανισμού.

Τα όπλα που η ενέργεια της έκρηξής τους οφείλεται βασικά (ως 80- 90%) στη θερμοπυρηνική αντίδραση. Βασικά τμήματα των όπλων αυτών είναι η ατομική και η θερμοπυρηνική γόμωση. Σαν αποτέλεσμα της έκρηξης της ατομικής γόμωσης η θερμοκρασία του μείγματος δευτέριου και τριτίου αυξάνεται στιγμιαία ως αρκετές δεκάδες εκατομμύρια βαθμούς, πράγμα που δημιουργεί τις συνθήκες για την αποτελεσματική διεξαγωγή της διεργασίας σύνθεσης του ηλίου. Η θερμοπυρηνική γόμωση μπορεί επίσης να αποτελείται και από άλλα ελαφριά στοιχεία, όπως π.χ. από δευτέριο και λίθιο

Τα όπλα που η ενέργεια έκρηξής τους αποδεσμεύεται σαν αποτέλεσμα διαδοχικής εξέλιξης τριών πυρηνικών αντιδράσεων: σχάση πυρήνων U235, Pu239 ή U233 (πρώτη βαθμίδα), σύντηξη ελαφριών πυρήνων της θερμοδυναμικής γόμωσης (δεύτερη βαθμίδα) και σχάση πυρήνων U238 (τρίτη βαθμίδα). Το βασικό μέρος της ενέργειας αποδεσμεύεται σαν αποτέλεσμα σχάσης των πυρήνων U238 από τα νετρόνια που εκλύονται κατά τη θερμοπυρηνική αντίδραση της σύντηξης. Η ενέργεια των νετρονίων αυτών φτάνει στα 14 μεγαηλεκτρονιοβόλτ, δηλ. ξεπερνά σημαντικά την κρίσιμη ενέργεια σχάσης των πυρήνων U238 (2 μεγαηλεκτρονιοβόλτ). Η χρησιμοποίηση του περισσότερο διαδομένου ισοτόπου U238 σαν σχάσιμου υλικού αποτελεί σημαντική ιδιομορφία των όπλων του τύπου αυτού. Η χρησιμοποίηση του U238 επέτρεψε να αυξηθεί σημαντικά η ισχύς της πυρηνικής έκρηξης και έτσι να αυξηθεί η μαχητική αποτελεσματικότητα των πυρηνικών όπλων. Είναι γνωστά αρκετά πυρηνικά όπλα με τη μορφή βομβών αεροπλάνων, αεριοπροωθούμενων βλημάτων, θαλάσσιων τορπιλών, βλημάτων πυροβολικού και ναρκών, που ονομάζονται πυρηνικά πυρομαχικά. Παράγοντες καταστροφής από την έκρηξη πυρηνικών όπλων είναι το κύμα κρούσης, η φωτεινή ακτινοβολία και η ραδιενέργεια που προκαλούν τραυματισμούς, εγκαύματα, θλάσεις και τη νόσο των ακτίνων. Πυρηνικά πυρομαχικά. Πυρομαχικά (βόμβες, πύραυλοι, νάρκες, τορπίλες, βλήματα πυροβολικού) με πυρηνική γόμωση. Η ισχύς τους υπολογίζεται σε ισοδύναμο τολουόλης της γόμωσης. Η απόσταση ενέργειάς τους εξαρτάται από τον τρόπο μεταφοράς τους στο στόχο (αεροπορία, πυροβολικό, πύραυλοι).

Μια ιστορική επισήμανση, είναι ότι το έτος 1987, επειδή δεν πήγαινε άλλο αυτή η κατάσταση με τα ανεξέλεκτα πυρηνικά όπλα, υπογράφτηκε μια συνθήκη ανάμεσα στην Αμερική και την Ρωσία που σκοπό είχε την αυτοκαταστροφή όλων των πυρηνικών κεφαλών με αποτέλεσμα να μην υπάρχουν εχθροπραξίες και απειλές ανάμεσα στις δύο αυτές χώρες.

Σήμερα τα πυρηνικά όπλα δεν έχουν πάντα την μορφή βόμβας ή πυρηνικών κεφαλών. Έχουν αναπτυχθεί και μικρότερα τακτικά πυρηνικά όπλα, νάρκες βλήματα πυροβολικού, βόμβες βυθού κ.α.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3

Ιστορική αναδρομή

Καραμπίνες και μπαγιονέττες

Με την ορολογία όπλα ταυτίζονται πολλές φορές μόνο τα βιομηχανικά κατασκευασμένα. Στην εικόνα ένα MP5k της Heckler & Koch

Η σφεντόνα ήταν παιχνίδι και εξελίχθηκε σε όπλο.

Η Ναγκασάκι

Η Ναγκασάκι μετά από την πυρηνική βόμβα.

Ο άνθρωπος από την πρώτη κιόλας εμφάνιση του διαπίστωσε πόσο τρωτός ήταν τόσο στους φυσικούς όσο και στους κινδύνους από τα άγρια ζώα. Έτσι άρχισε να οχυρώνει την κατοικία που μένει με οχυρωματικά έργα για να προστατευτεί επίσης και από τα άγρια ζώα. Καθώς έβλεπε ότι μπορούσε να αναπτύξει και άλλο, με την λογική του τα ατελή σωματικά του όπλα (νύχια, δόντια) κατάφερε και πρόσθεσε τα διάφορα φυσικά όπλα που αργότερα τα μετέτρεψε σε ποιο αποτελεσματικά με ειδική κατεργασία. Καθώς όμως ο άνθρωπος άρχιζε να εκπολιτίζετε γεννιέται μέσα του το αίσθημα της κυριαρχίας, με αποτέλεσμα να αρχίζει να φοβάται και τον συνάνθρωπό του. Έτσι εκείνη την εποχή δημιουργούνται τα πρώτα όπλα τα ρόπαλα (από ξύλο), τα δόρατα, το τόξο και οι πρώτοι πελέκεις που στην αρχή ήταν λίθινοι και με την πάροδο του χρόνου έγιναν μεταλλικοί.

Είναι γεγονός ότι η χρησιμοποίηση του μετάλλου για την κατασκευή όπλων, ακολούθησε την ανακάλυψη της φωτιάς, που άλλωστε αποτέλεσε κι ένα απ' τα πιο βασικά αμυντικά, αλλά κι επιθετικά όπλα. Ανακαλύπτοντας και επεξεργάζοντας τα μεταλλικά όπλα, τα λίθινα όπλα άρχισαν να αχρηστεύονται με αποτέλεσμα αργά ή γρήγορα να εξαφανίζονται. Η ύπαρξη τέτοιων όπλων επιβεβαιώθηκε από τα πολλά ευρήματα που έχουν βρεθεί μέχρι τώρα αλλά και από τα ερείπια πρωτόγονων κατοικιών.

Εποχή του σιδήρου

Η ανακάλυψη του σιδήρου απετέλεσε πραγματική επανάσταση στη μέχρι τότε τέχνη του πολέμου. Στην αρχή τα πρώτα μεταλλικά όπλα ήταν από χαλκό που όμως ήταν μαλακός και δεν διατηρούσε κοφτερές άκρες. Έτσι άρχισε να χρησιμοποιείται ο κασσίτερος (2.500 π.Χ.) στη παραγωγή του μπρούτζου. Το μέταλλο αυτό ήταν σκληρότερο, κάλυπτε τις απαιτούμενες ανάγκες και ήταν πολύ ποιό εύχρηστο. Σημειώνεται πως η εποχή του χαλκού προηγήθηκε της εποχή του σιδήρου (600 π.Χ.), η δε παραγωγή μπρούτζινων όπλων συνεχίστηκε και μετά την εποχή του σιδήρου.

Η ανακάλυψη και η χρησιμοποίηση των μετάλλων συντέλεσε επίσης στη δημιουργία δύο ειδών όπλων: των αμυντικών και των επιθετικών. Ο διαχωρισμός αυτός εκτείνεται σε μεγάλη κλίμακα στους αρχαίους Έλληνες και στους σύγχρονους τους λαούς. Σαν κύρια επιθετικά όπλα χρησιμοποιούσαν το ξίφος, το δόρυ ή το ακόντιο, ενώ η ασπίδα, η περικεφαλαία, ο θώρακας και οι περικνημίδες είχαν αμυντική αποστολή. Την εποχή αυτή γίνεται και η διάκριση των όπλων σε αγχέμαχα, σε όπλα δηλ. που χρησιμοποιούνταν για μάχες σώμα με σώμα, όπως το ξίφος και το ακόντιο και σε εκηβόλα (τηλέμαχα), που είχαν τη δυνατότητα να χτυπήσουν τον αντίπαλο από μακριά (τόξο, σφεντόνα). Μια πρώτη παραστατική εικόνα της εξέλιξης των όπλων μας παρέχουν οι Άθλοι του Ηρακλή στην αρχή το ρόπαλο στη συνέχεια ο δαυλός και ο πέλεκυς (τσεκούρι) και μετά το τόξο.

Ομοίωμα αρχαίας Τριήρους.

Τα όπλα αυτά όμως ήταν ατομικά, δηλ. είχαν περιορισμένες καταστροφικές δυνατότητες. Για την επίτευξη δυσκολότερων σκοπών άρχισαν να εκπαιδεύουν και ζώα (άλογα, καμήλες, ελέφαντες κ.λ.π.) και να επιχειρούν με αυτά. Στη συνέχεια χρησιμοποιούσαν τα δρεπανηφόρα άρματα και τις λεγόμενες πολιορκητικές και πολεμικές μηχανές, όπως οι λιθοβόλοι, οι καταπέλτες, οι χελώνες, οι κριοί κ.ά., που ομολογουμένως την πρώτη θέση κατέχει ο Δούρειος Ίππος. Σημειώνεται πως τόσο η απόβαση των αρχαίων Ελλήνων στη Τροία όσο και η πολιορκία της, θεωρούνται οι πρώτες τέτοιες πολεμικές επιχειρήσεις στη παγκόσμια ιστορία. Παράλληλα με εκείνα τα όπλα οι Έλληνες τελειοποίησαν τη ναυπήγηση ειδικών πολεμικών πλοίων, των τριήρων που γνώρισαν μεγάλη εξέλιξη κατά τους ρωμαϊκούς και βυζαντινούς χρόνους.

Γενικά οι αρχαίοι Έλληνες διατηρούσαν στρατό από πολίτες που έφεραν ατομικό οπλισμό. Έτσι στην αρχαία Αθήνα οι ποιό ευκατάστατοι ήταν και οι περισσότερο οπλισμένοι διατηρώντας και ίππους. Στην αρχαία Σπάρτη αντίθετα όλοι έφεραν τον αυτό εξοπλισμό με μπρούτζινη περικεφαλαία, κυκλική ασπίδα, και με ποιό σύνηθες το δόρυ. Παράλληλα όμως άρχισε να αναπτύσσεται και η οχυρωματική καθώς και η στρατηγική. Η επικράτηση των Ρωμαίων και η πολεμική οργάνωσή τους οφείλει πολλά στους Έλληνες και τους Ετρούσκους που έφθασαν στα εδάφη τους. Οι περίφημοι λεγεωνάριοι ήταν εξοπλισμένοι με κράνος, παραλληλόγραμμη ασπίδα, κοντό σπαθί, μακρύ δόρυ και μεταλλικό θώρακα, χωρίς περικνημίδες. Από τη μελέτη επίσης της Παλαιάς Διαθήκης παρέχονται πολλά στοιχεία για τα όπλα που χρησιμοποιούνταν στη περιοχή της Μέση Ανατολή από την Μεσοποταμία μέχρι την Μεσόγειο στη προχριστιανική εποχή. Φαίνεται για παράδειγμα πως τα άρματα επινοήθηκαν την εποχή που οι αρχαίοι Αιγύπτιοι άρχισαν να επεκτείνονται προς βορρά με συνέπεια να αποτελέσουν μια ελαφρά πολεμική "μηχανή". Σύμφωνα δε με ευρήματα φέρονται να αναπτύχθηκαν επίσης και από τους Βαβυλωνίους.

Στη διάρκεια όμως της Βυζαντινής εποχής έρχεται στο προσκήνιο ένα τρομερό θανάσιμο όπλο. Το υγρό πύρ. Αυτό το όπλο χρησίμευε στο να καίει από απόσταση τα εχθρικά πλοία.

Την ίδια εποχή στην Ευρώπη κάνουν την εμφάνισή τους οι πανοπλίες και οι κατάφρακτοι ιππότες . Οι πολεμιστές του είδους αυτού, αν και βραδυκίνητοι, είχαν τρομερή αποτελεσματικότητα στις συγκρούσεις εξ επαφής (εκ του συστάδην). Η πανοπλία που ήταν βασικά αμυντικό όπλο, βρέθηκε στο ζενίθ της χρησιμοποίησής της κατά τους χρόνους του μεσαίωνα. Την εποχή αυτή αναπτύσσεται έντονα η στρατηγική και η στρατιωτική τακτική παίρνει νέα δομή αξιοποιώντας σε γραμμή μετώπου τους τοξότες ενώ ο στρατιώτες είναι απλοί μισθοφόροι. Υπόψη ότι στη μάχη του Άντζικορτ το1415, οι Άγγλοι πέτυχαν περιφανή νίκη κατά των σαφώς υπέρτερων Γάλλων αξιοποιώντας τους τοξότες. Συνέχεια αυτών ήταν η ανάπτυξη της βαλλίστρας από την οποία και εκτοξεύονταν μικρότερα βέλη.

Ναυτικό κανόνι του 1821

Εποχή της πυρίτιδας

Τη μεγαλύτερη γνωστή επανάσταση στην ιστορία της εξέλιξης των όπλων και του οπλισμού, χωρίς να συμπεριλαμβάνεται η ατομική βόμβα που τ' αποτελέσματα της χρησιμοποίησής της τρομάζουν κι αυτούς που τη διαθέτουν, αποτέλεσε η ανακάλυψη της πυρίτιδας . Παλαιότερα επικρατούσε η άποψη ότι η πυρίτιδα εφευρέθηκε από τους Κινέζους περίπου τον 11ο αιώνα. Η άποψη όμως αυτή σήμερα αμφισβητείται. Τον 12ο αιώνα με αρχές του 13ου αρχίζουν να γίνονται γνωστές στην Ευρώπη οι δυνατότητές της. Ο Άγγλος φραγκισκανός μοναχός Μπέικον, επιστήμονας και ιδιαίτερα μορφωμένος ήταν ο πρώτος που κατέγραψε τη "συνταγή" της πυρίτιδας μετά από πολλά σχετικά πειράματα (1250) έτσι ώστε να μπορεί να παρασκευάζεται με σταθερές αναλογίες. Η εφεύρεση με την εξέλιξη των πυροβόλων άρχισε να φέρνει το τέλος των Τειχών, όχι όμως και των Κάστρων.

Τα πρώτα πυροβόλα όπλα ήταν σχετικά ατελή, και όχι τόσο αξιόπιστα. Με την πάροδο όμως των χρόνων υπέστησαν αρκετές βελτιώσεις. Τα όπλα αυτά βασίζονταν στις καταστροφικές ιδιότητες μεταλλικών (ή και λίθινων) βλημάτων, συμπαγών ή γεμισμένων μ' εκρηκτική ύλη (όταν πρόκειται για κανόνια) εκτινασσόμενων σε μεγάλη απόσταση, χάρη στην τρομερή πίεση των αερίων που δημιουργούνται απ' την ανάφλεξη της πυρίτιδας. Όταν πλέον τα πυροβόλα ήταν ικανά να γκρεμίζουν γερούς τοίχους και να προκαλούν σημαντικές ζημιές σε πέτρινους τοίχους η εποχή των Κάστρων ήδη είχε περάσει.

Κανείς δεν γνωρίζει πότε φτιάχτηκε το πρώτο πυροβόλο. H πρώτη όμως απεικόνιση πυροβόλου που έχει εντοπιστεί χρονολογείται το 1326 που σημαίνει πως τότε ήταν ήδη συνηθισμένο. Τα πρώτα πυροβόλα είχαν σχήμα βάζου. Πολλοί ιστορικοί θεωρούν πως η πρώτη χρήση πυροβόλου όπλου έγινε σε κατά θάλασσα αγώνα και συγκεκριμένα στη ναυμαχία του Σλούτς το 1340 όπου ο Εδουάρδος Γ' κατατρόπωσε το γαλλικό στόλο και εδραίωσε τη βρετανική κυριαρχία στο στενό της Μάγχης. Κάποια από τα βρετανικά εκείνα πλοία, σύμφωνα με στοιχεία, είχαν εγκατεστημένα πυροβόλα που χρησιμοποιήθηκαν για πρώτη φορά. Μετά όμως το 1350 αρχίζουν να εμφανίζονται στο γνωστό σχήμα του κοίλου σωλήνα κατασκευασμένο από σίδηρο φερόμενο σε ξύλινη βάση ενώ τα πυρομαχικά συνέχιζαν να είναι βέλη ή πέτρινες μπάλες. Από τα μέσα του 15ου αιώνα οι τότε κατασκευαστές όπλων παρήγαγαν πυροβόλα περισσότερο αξιόπιστα και ασφαλή. Κατασκευάζονταν από χαλκό και σίδηρο και αποτελούσαν ξεχωριστούς σωλήνες που συγκρατούνταν μεταξύ τους με μεταλλικές στεφάνες. Τα μεγάλα εκείνα κανόνια λέγονταν βομβάρδες. Σημειώνεται πως η λέξη κανόνι είναι εξελληνισμένη η αντίστοιχη γαλλική ονομασία του μακρύ πυροβόλου. Μερικά από εκείνες τις βομβάρδες έφθαναν σε μήκος τα 5,5 μέτρα και σε βάρος τους 18 τόνους, το δε διαμέτρημά τους τα 63,5 εκατοστά.

Παράλληλα με τα κανόνια ήταν και η εξέλιξη των φορητών πυροβόλων που όλα τότε ήταν "εμπροσθογεμή", δηλαδή οπλίζονταν από τη κάνη και τα ατυχήματα ήταν πολύ συνηθισμένα. Αν για παράδειγμα το παραγέμιζαν με πυρίτιδα το όπλο είχε πολλές πιθανότητες και να εκραγεί. Τα πρώτα πυροβόλα όπλα χειρός ήταν τα λεγόμενα μουσκέτα που πυροδοτούνταν και αυτά με φυτίλι. Έτσι στη συνέχεια εφευρέθηκε το μουσκέτο με έντροχο εμπυρέα όπου η ανάφλεξη γινόταν με σπίνθήρα από πυριτόλιθο. Και αυτού ακολούθησε ο από ευθείας πυριτοφόρος εμπυρέας όπου ο σπινθήρας παράγονταν από τη κρούση του κόκορα που περιείχε την κοινώς λεγόμενη "τσακμακόπετρα" πάνω στη σφύρα.

Αν και τα πρώτα "οπισθογεμή" ατομικά όπλα μπορεί να πρωτοεμφανίστηκαν στο τέλος του14ο αιώνα, τα πρώτα όμως ασφαλή άρχισαν να παράγονται μόλις τον 18^ο αιώνα. Ο κίνδυνος όμως της πιθανής έκρηξης και το κάψιμο του προσώπου του πυροβολητή συνέχιζε να υφίσταται αν η θαλάμη δεν ασφαλίζονταν σωστά. Το πρώτο οπισθογεμές τυφέκιο(ή τουφέκι) εμφανίσθηκε το 1812 ενώ η ευρύτερη χρήση του άρχισε το1848.

Α' Παγκόσμιος Πόλεμος

Γερμανική νάρκη του Α' Π.Π. (κρουστική)

Όπως γίνεται αντιληπτό η ιστορία του όπλου είναι παράλληλη με εκείνη των πολέμων χάρη των οποίων και συνεχώς εξελίσσεται. Στον Ά Παγκόσμιο Πόλεμο παρατηρείται μια θεαματική παρουσία των όπλων. Στη θάλασσα έχουν ήδη εμφανισθεί τα θωρηκτά που φαντάζουν σαν τεράστια πλωτά πυροβολεία. Στον αέρα εμφανίζονται ιπτάμενες μηχανές όπου και σημειώνονται οι από αέρος επιθέσεις. Τη θέση των βλημάτων τώρα καταλαμβάνουν οι βόμβες. Πρώτη τέτοια αεροπορική επίθεση με ρίψη βομβών έγινε από τον Έλληνα Δ. Καμπέρο κατά των Τούρκων στη Θεσσαλία στη διάρκεια του Ά Βαλκανικού Πολέμου. Τα πυροβόλα όμως συνεχίζουν την εξέλιξη τους.

Η από αέρα εκείνη εξέλιξη αναγκάζει τον Γερμανό καθηγητή Φον Έμπερχαρντ το 1916 να σχεδιάσει το πρώτο αντιαεροπορικό όπλο τη παραγωγή του οποίου αναλαμβάνει η Κρουπς. Το όπλο αυτό έφερε πολύ μακριά κάνη δημιουργώντας ένα βεληνεκές πάνω από 100 χλμ.
Στο μεταξύ η μάχη του Σόμμ δημιούργησε ένα στρατιωτικό αδιέξοδο που οδήγησε στο λεγόμενο πόλεμο των χαρακωμάτων. Τότε άρχισαν να χρησιμοποιούνται τα λεγόμενα "όπλα της απελπισίας" όπως χαρακτηρίστηκαν τα χημικά όπλα που απελευθέρωναν ασφυξιογόνα και δηλητηριώδη αέρια, όπως για παράδειγμα το λεγόμενο αέριο μουστάρδας (υπερίτης) που ήταν ισχυρό τοξικό και προκαλούσε σοβαρά εγκαύματα. Τότε οι στρατιώτες έπρεπε να φέρουν και αντιασφυξιογόνες μάσκες καθώς και ειδική εξάρτιση. Παράλληλα ένας νέος μεταλλικός γίγαντας αρχίζει να εμφανίζεται στα πεδία των μαχών το άρμα μάχης. Αν και το τεθωρακισμένο αυτό όχημα έκανε τη πρώτη του εμφάνιση το 1904 στη πραγματικότητα χρησιμοποιήθηκε για πρώτη φορά στη Μάχη του Σομμ το 1916. Η ιδέα της "φόρτωσης" μεγάλου πυροβόλου σε θωρακισμένο ερπυστριοφόρο όχημα ικανό έτσι να κινείται σε κάθε είδους εδάφη ανήκει στον Άγγλο αντισυνταγματάρχη Έρνεστ Σουίντον.

Την ίδια εποχή εμφανίζονται και τα πρώτα "ύπουλα όπλα". Ξηρές και θάλασσες αρχίζουν να φιλοξενούν τα ύπουλα εκείνα τέρατα τις νάρκες. Και ενώ στη θάλασσα οι τορπίλες βρίσκονται σε εξέλιξη, μια άλλη παρουσία, επίσης "ύπουλη", γίνεται αισθητή, το μάτι του περισκοπίου. Τον Φεβρουάριο του 1917 τα γερμανικά υποβρύχια παύουν πλέον να τηρούν τον εθιμοτυπικό κώδικα της "μη βύθισης εμπορικών πλοίων" απειλώντας ακόμη και την αμερικανική ναυτιλία στον Ατλαντικό. Έτσι και οι ΗΠΑ που μέχρι τότε εφοδίαζε με πολεμικό υλικό τους Συμμάχους αναγκαστικά μπήκε στο πόλεμο.

Ένα ακόμη ενδιαφέρον σημείο αποτελούν οι λεγόμενες μαζικές καταστροφές που σημειώθηκαν τότε και μάλιστα ολόκληρων κοινοτήτων. Τα νέα βαρέα όπλα που εισήλθαν στο πόλεμο με την εμβέλεια των 100 χλμ. μπορούσαν να βομβαρδίσουν πόλεις από ασφαλέστερη πλέον απόσταση για το πεζικό. Παρά ταύτα οι στρατηγοί όλων των εμπλεκομένων προτιμούσαν να ακολουθούν την παλιά ακόμη τακτική της αντιτακτής (κατά έναντι) παράταξης των στρατευμάτων τους.

Β' Παγκόσμιος Πόλεμος

Στις μάχες του πολέμου αυτού κυριαρχεί η μαζικότητα των όπλων και βεβαίως η εξελιγμένη και επιμελημένη πλέον τακτική σχεδίαση. Η τεχνολογία και τα λεγόμενα "όπλα μαζικής καταστροφής" κυριαρχούν. Στόλοι θωρηκτών, σμήνη βομβαρδιστικών και μαχητικών αεροσκαφών, καθώς και μεραρχίες τεθωρακισμένων δεσπόζουν των συγκρούσεων. Η παραγωγή των όπλων είναι εκπληκτική. Τα γερμανικά εργοστάσια παράγουν ανά 8 λεπτά ένα άρμα μάχης (100 την ημέρα). Η εξέλιξη της ναυπηγίας ακολουθεί ομοίως. Οι αεροπορικοί βομβαρδισμοί αποτελούν συνήθεια. Επακόλουθο, ο πόλεμος αυτός δημιούργησε και τις μεγαλύτερες μέχρι τότε συμμαχίες στο κόσμο.

Στη νέα τακτική, η αεροπορία πλέον είναι πρώτη δύναμη, που εξαπολύει επιδρομές στρατηγικών στόχων, πριν προλάβουν άλλες δυνάμεις χερσαίες και θαλάσσιες να επέμβουν. Στην υπηρεσία αυτής εμφανίζεται το αεροπλανοφόρο. Το 1937 οι Άγγλοι κατασκευάζουν τον αεροστρόβιλο κινητήρα που όμως θα αργήσει λίγο η πλήρης εφαρμογή του στα αεριωθούμενα. Η πρώτη αερομαχία τέτοιων σκαφών θα πραγματοποιηθεί σε μια άλλη αναμέτρηση στο "Πόλεμο της Κορέας". Τα αερόπλοια τύπου Ζέπελιν ήδη αρχίζουν να παραχωρούν τη θέση τους σε μια νέα ιπτάμενη συσκευή που σχεδίασε το 1939 ο Ιγκόρ Σικόρσκι, που δεν είναι άλλο από το ελικόπτερο. Παράλληλα η ηλεκτρονική παρουσιάζει πρώτα το ραντάρ για να ακολουθήσει η τηλεκατεύθυνση των όπλων.

ΙΣΤΟΡΙΚΗ ΑΝΑΔΡΟΜΗ

ΣΥΝΟΨΙΖΟΝΤΑΣ

Απ' την εποχή των "πρωτόγονων" πυροβόλων όπλων έχει σημειωθεί μεγάλη εξέλιξη - και σημειώνεται - στο θέμα της κατασκευής των καινούριων. Αύξηση του βεληνεκούς, ευθυβολία, εύκολη χρήση είναι προβλήματα που αντιμετωπίζονται μ' επιτυχία απ' τους κατασκευαστές όπλων σ' όλο τον κόσμο. Όπλα διάφορου μεγέθους (πιστόλια, καραμπίνες) επαναληπτικά κι αυτόματα χρησιμοποιήθηκαν κατά εκατομμύρια απ' τους ανθρώπους. Στον πολεμικό χώρο η βιομηχανία (ή βιοτεχνία κατά τα παλιότερα χρόνια) κατασκευής όπλων έχει να επιδείξει νάρκες, όλμους, βαριά πολυβόλα, τηλεβόλα, ρουκέτες κ.ά. Ακόμα και χημικά αέρια χρησιμοποιήθηκαν σε μεγάλη κλίμακα κατά τον Α' και λιγότερο κατά το Β Παγκόσμιο Πόλεμο που το τέλος του σημάδεψε η παρουσία και χρήση των πυρηνικών όπλων που χαρακτηρίστηκαν τέλεια όπλα «μαζικής καταστροφής», σε αντίθεση με τα άλλα που χαρακτηρίζονται «συμβατικά».

Και όμως σήμερα η Πολεμική Βιομηχανία θεωρείται να κυριαρχεί όλων των άλλων του χώρου της. Από το τέλος του Β' Π.Π. υπολογίζεται πως έχουν πραγματοποιηθεί περισσότερες από 100 μεγάλες πολεμικές συγκρούσεις τουλάχιστον από 70 Χώρες στο κόσμο, εκ των οποίων άλλες ήταν σποραδικές, άλλες περιορισμένες τοπικά, χωρίς συνασπισμούς συμμαχιών, αλλά και άλλες ικανές να πυροδοτήσουν ένα νέο πόλεμο. Στη τρίτη αυτή κατηγορία δεσπόζουν ο πόλεμος της Κορέας , η κρίση των πυραύλων της Κούβας, ο πόλεμος του Βιετνάμ , ο πόλεμος των έξι Ημερών, η επιχείρηση στα νησιά Φόκλαντ, καθώς και ο πόλεμος του Κόλπου. Η "κούρσα των εξοπλισμών" ακολουθώντας τη φρενίτιδα της προπαγάνδας, του ψυχρού πολέμου μόλις και "ξελαχάνιασε" στις δεκαετίες του 1980 και του 1990 με μια σειρά συμφωνιών περιορισμού των πυρηνικών εξοπλισμών, όπου πολλές πυρηνικές κεφαλές αφοπλίστηκαν. Πλην όμως νέες Χώρες απέκτησαν πυρηνικά όπλα με συνέπεια η υφήλιος να συνεχίζει να μένει υπό διαρκή απειλή πυρηνικού ολέθρου.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4

ΣΥΝΕΠΕΙΕΣ ΤΩΝ ΟΠΛΩΝ

ΣΤΟ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝ

ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΤΩΝ ΠΟΛΕΜΩΝ

Οι περιβαλλοντικές συνέπειες της πολεμικής σύρραξης του 1991

Κατά την διάρκεια του πολέμου του 1991 πάνω από 60000000 βαρέλια πετρελαίου διέρρευσαν σχηματίζοντας περίπου 246 λίμνες πετρελαίου καλύπτοντας έτσι επιφάνεια συνολικής έκτασης 49km2 και με βάθος 30-50cm. Στον πόλεμο αυτό περισσότερες από 600 πετρελαιοπηγές του Κουβέιτ πυρπολύθηκαν από στρατεύματα που υποχωρούσαν, καίγοντας 2,6-6 εκατομμύρια βαρέλια την ημέρα. Οι πηγές φλέγονταν αδιάκοπα και η τουλίπα του καπνού εκτίνονταν σε αρκετές εκατοντάδες χιλιόμετρα μήκος.

Η συνολική ποσότητα των ρυπογόνων αερίων που απελευθερώθηκαν στην ατμόσφαιρα από την καύση του πετρελαίου υπολογίζετε σε 500.000 τόνους την ημέρα. Οι ομάδες πυρόσβεσης είχαν ένα πολύ δύσκολο έργο καθώς έπρεπε να θέσουν υπό έλεγχο 80 πηγές πετρελαίου. Οι δυνάμεις κατάφεραν να σβήσουν τις 70.

Μία άλλη τραγική συνέπεια των πολέμων, και ειδικότερα των τοξικών πολέμων είναι η απόθεση στο έδαφος, ραδιενεργής τέφρας αιθάλης και σταγονιδίων πετρελαίου τα οποία έχουν σαν αποτέλεσμα την υποβάθμιση των βοσκοτόπων.

Δεν υπάρχει αμφιβολία πως το πετρέλαιο είναι ένας από τους κινητήριους μοχλούς της στρατιωτικής ανάπτυξης. Αυτό όμως το μίγμα περιέχει πολλές ραδιενεργές και άλλες ουσίες οι οποίες είναι απίστευτα βλαβερές για την υγεία μας αλλά και για το ίδιο το περιβάλλον καθώς απελευθερώνει τεράστιες ποσότητες τέτοιων ουσιών οι οποίες καταστρέφουν κυριολεκτικά τον πλανήτη. Υπάρχουν πολλά παραδείγματα αυτής της κατάστασης, όπως είναι το Ιράκ, το Κουβέιτ όπως ξαναείπαμε αλλά και η Σαουδική Αραβία οι οποίες πλήττονται από αυτή την κατάσταση. Από την άλλη οι φλεγόμενες πετρελαιοπηγές εκπέμπουν στην ατμόσφαιρα 108 τόνους, περίπου το 1,5% της ετήσιας παγκόσμιας εκπομπής αερίων του θερμοκηπίου. Αυτές οι στατιστικές, είναι προφανές πως ξεπερνούν κατά πολύ τα επιτρεπτόμενα όρια βάζοντας έτσι σε κίνδυνο τις ανθρώπινες ζωές, καθώς και το περιβάλλον.

Τα επίπεδα συσσώρευσης στο έδαφος διοξειδίου του θείου ξεπερνούσαν τα επιτρεπτά όρια έχοντας σαν αποτέλεσμα την αύξηση, στα νοσοκομεία, περιστατικών με συμπτώματα στο ανώτερο αναπνευστικό και με ασθματικά επεισόδια. Ωστόσο δεν έχουν βρεθεί ακόμα οι ακριβείς επιπλοκές που θα έχει ένα άτομο από αυτή τη συσσώρευση καθώς, θα πρέπει να γίνουν ακόμα πολλές έρευνες πάνω σε αυτό το θέμα, επειδή εξετάζουν το ενδεχόμενο μελλοντικής χρόνιας βρογχίτιδας και ποσοστών θνησιμότητας.

Οι καταστροφές των πετρελαιοπηγών από ειδικά όπλα έχει ως αποτέλεσμα την βαριά μόλυνση της φύσης όπως είναι η καταστροφή της χλωρίδας σε μέρη που χρησιμοποιήθηκαν αυτά τα όπλα ενώ η αιώνια βλάστηση που υπήρχε σε μερικά μέρη υπέστη σοβαρή καταστροφή.

Επίσης η συνεχείς χρήση όπλων σε αυτούς τους πολέμους έφερε και ένα άλλο πρόβλημα στην επιφάνεια. Ο ωκεανός ο οποίος είναι χώρος που ζουν αμέτρητοι οργανισμοί έχει μολυνθεί ανεπανόρθωτα με αποτέλεσμα να δημιουργούνται κηλίδες πάνω σε αυτόν.

Το μέγεθος της οικολογικής καταστροφής από την διαρροή πετρελαίου στη θάλασσα καθώς και την χρησιμοποίηση όπλων δεν είναι δυνατό να περιοριστεί στη θαλάσσια ζωή. Οι πιθανοί κίνδυνοι για την ανθρώπινη υγεία είναι τεράστιοι καθώς, από την θάλασσα και τα προιόντα της τρεφόμαστε και επομένως αν είναι αυτή «βρόμικη» τότε σίγουρα θα προσβληθεί και ο ανθρώπινος οργανισμός.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 5

ΌΠΛΑ ΑΠΟ ΤΟ ΜΕΛΛΟΝ ΣΤΗ

ΣΗΜΕΡΙΝΗ ΕΠΟΧΗ

ΛΕΙΖΕΡ

Υπάρχουν όπλα τα οποία τα έχουμε ακούσει σε ταινίες επιστημονικής φαντασίας αλλά και όπλα τα οποία τα έχουμε ακούσει στον πραγματικό κόσμο. Σε αυτή την ενότητα θα ασχοληθούμε με την πρώτη κατηγορία. Τα όπλα φαντασίας. Έχουμε ακούσει για όπλα φωτονίων, για τα «πλοκάμια» των Αρειανών αλλά και για τα όπλα λέιζερ τα οποία τα έχουμε ακούσει πολάκις στην τηλεόραση. Το λέιζερ έχει εξεταστεί και στο παρελθόν από πολλούς ερευνητές μήπως και μπορέσουν και το χρησιμοποιήσουν στις μάχες αλλά στέφθηκε με απόλυτη αποτυχία.

Σήμερα ωστόσο αυτή η κατάσταση μπορεί να αλλάξει καθώς το πρώτο όπλο ακτινών έχει κατασκευαστεί και χρησιμοποιείτε στα πεδία των μαχών. Επίσης στα εργαστήρια κατασκευάζετε και η δεύτερη γενιά. Στόχος αυτού του όπλου δεν είναι να στερήσει το θάνατο αλλά να εξουδετερώνει εκρηκτικούς μηχανισμούς από απόσταση. Το λέιζερ αυτό έχει ακτίνα δράσης 300 μέτρα και η ακτίνα που χρησιμοποιεί δεν χάνει ποτέ τον στόχο της.

Το όπλο αυτό διασφαλίζει την ζωή των στρατιωτών, όμως η διαφορά του είναι πως μπορεί να καταστρέψει βολές πυροβολικού από απόσταση. Ακόμα αυτά τα όπλα δεν απαιτούν την κατανάλωση μεγάλου όγκου πυρομαχικών τα οποία πολλές φορές δεν είναι αποτελεσματικά. Τέλος το μόνο που χρειάζονται αυτά τα όπλα είναι μόνο ηλεκτρισμός και οπλοστάσιο.

ΔΙΑΦΟΡΟΙ ΤΥΠΟΙ ΟΠΛΩΝ

Υπάρχουν πολύ τύποι όπλων που έχουν αναπτυχθεί ή αναπτύσονται τώρα. Αρχικά είναι το υπεριώδη λέιζερ το οποίο παραλύει τους σκελετικούς μύες ενώ αφύνει την καρδιά και τους πνεύμονες να λειτουργούν. Υπάρχουν όπλα μικροκυμάτων που ζεματίζουν τους εχθρούς και δέσμες πλάσματος που μπορούν και ακινητοποιούν οχήματα. Επίσης έχει κατασκευαστεί ένα αόρατο λέιζερ το οποίο όταν χτυπήσει δημιουργεί ένα πεδίο από δέσμες το οποίο θα παραλύει τα όργανα του εχθρού ενώ θα αφήνει την καρδιά και τους πνεύμονες να λειτουργούν. Ένα παρόμοιο όπλο κατευθυνόμενης ενέργειας σε μέγεθος καραμπίνας δημιουργεί ηλεκτρικό πεδίο από απόσταση όχι με λέιζερ αλλά με δέσμη ιονισμένου αερίου. Το όπλο έχει πολλές χρήσεις: μπορεί να παραλύσει όργανα ή να σταματήσει την λειτουργία ηλεκτρονικών συστημάτων σε κινούμενα οχήματα.

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Ακόμα και οι ειδικοί έχουν μείνει έκπληκτοι από τις ικανότητες των όπλων νέας τεχνολογίας. Ποιο θα είναι λοιπόν το επόμενο βήμα στην τεχνολογία των όπλων; Θα μπορούσαν να κατασκευαστούν περισσότερες εκρηκτικές ύλες, να αναπτυχθούν νέες μέθοδοι με τη βοήθεια της νανοτεχνολογίας και των μικροϋπολογιστών συστημάτων.

Παρά την προοδευτική εξέλιξη στην τεχνολογία των όπλων η βίαιη φύση του ανθρώπινου είδους παραμένει ανικανοποίητη.

ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟ

ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ

1. Πως επιδρά στην σημερινή εποχή η χρήση και η τεχνολογία των όπλων;

2. Υπάρχουν όπλα ικανά να καταστρέψουν τον πλανήτη σε λίγα δευτερόλεπτα;

3. Πιστεύετε ότι στην αρχαιότητα υπήρχαν όπλα που να μπορούσαν να προκαλέσουν μαζική καταστροφή;

4. Με ποιους ρυθμούς πιστεύετε ότι θα πρέπει να αναπτύσετε η τεχνολογία στις μέρες μας;

5. Πιστεύετε ότι τα όπλα θα πρέπει να διακινούνται ελεύθερα στην αγορά;

6. Τι είναι η ατομική βόμβα;

7. Πως διατηρούνταν ο στρατός στην αρχαία Αθήνα και γενικότερα στην αρχαιότητα;

8. Τι προκαλούν τα υπεριώδη λέιζερ;

9. Πιστεύετε ότι τα όπλα και η τεχνολογία τους προκαλούν βία στην σημερινή κοινωνία;

10. Πιστεύετε πως τα κράτη δαπανούν υπέρογκα ποσά για αγορά όπλων;

11. Τι προκαλούν τα όπλα Taser;

12. Από τι ήταν φτιαγμένα τα πρώτα όπλα του ανθρώπου;

13. Τι πιστεύετε πως έκανε τον άνθρωπο να δημιουργεί όπλα;

ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ

1. Α. Θετικά Β. Αρνητικά Γ. Κανένα από τα δυο

2. Α. Ναι Β. Όχι Γ. Δεν γνωρίζω

3. Α. Ναι Β. Όχι Γ. Δεν γνωρίζω

4. Α. Αργούς ρυθμούς Β. Γοργούς ρυθμούς

5. Α. Ναι Β. Όχι Γ. Δεν ξέρω.

6. Α. Πυρηνικό όπλο μεγάλης ισχύος Β. Απλή βόμβα Γ. Νάρκη εδάφους

7. Α. Με έξοδα του κράτους Β. Με προσωπικά έξοδα του καθενός.

8. Α. Παραλύουν τους σκελετικούς μύες αλλά αφήνουν την καρδιά και τους πνεύμονες να λειτουργούν Β. Σταματάνε τη λειτουργία των ηλεκτρονικών συστημάτων σε κινούμενα οχήματα Γ. Κανένα από τα παραπάνω

9. Α. Ναι Β. Όχι

10. Α. Ναι Β. Όχι

11. Α. Μαζική καταστροφή Β. Ηλεκτροσόκ. Γ. Εξουδετέρωση εκρηκτικών μηχανισμών από απόσταση.

12. Α. Από χαλκό Β. Από νύχια ή δόντια. Γ. Από ξύλα.

13. Α. Για αμυντικούς λόγους Β. Για λόγους κατάκτησης Γ. Για λόγους δύναμης.

ΑΠΟΤΕΛΕΣΜΑΤΑ

ΕΡΩΤΗΜΑΤΟΛΟΓΙΟΥ

Στο ερωτηματολόγιο, το οποίο είχε ως θέμα την τεχνολογία των όπλων αλλά και τις επιδράσεις της στο περιβάλλον, έλαβαν μέρος και απάντησαν 20 άτομα σε 13 ερωτήσεις κρίσεως αλλά και γνώσεων.

Παρακάτω θα δούμε τα ποσοστά των απαντήσεων σε κάθε ερώτηση:

Στα 20 άτομα: Α. 1, Β. 18, Γ. 1
Στα 20 άτομα: Α. 13, Β. 1, Γ. 6
Στα 20 άτομα: Α. 2, Β. 12, Γ. 6
Στα 20 άτομα: Α. 7, Β. 13
Στα 20 άτομα: Α. 1, Β. 17, Γ. 2
Στα 20 άτομα: Α. 19, Β. 1, Γ. 0
Στα 20 άτομα: Α. 5, Β. 15
Στα 20 άτομα: Α. 8, Β. 4, Γ. 8
Στα 20 άτομα: Α. 19, Β. 1
Στα 20 άτομα: Α. 18, Β. 2
Στα 20 άτομα: Α. 4, Β. 9, Γ. 7
Στα 20 άτομα: Α. 2, Β. 8, Γ. 10
Στα 20 άτομα: Α. 13, Β. 4, Γ. 3

ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ

Το ερωτηματολόγιο έδειξε ότι τα άτομα που απάντησαν σε αυτό ήξεραν τις στοιχειώδεις γνώσεις πάνω στην τεχνολογία των όπλων και τα περαιτέρω σε αυτά.

ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

1. Εξώφυλλα

2. Παρουσίαση των θεμάτων της εργασίας

3. Ερωτηματολόγιο

4. Αποτελέσματα ερωτηματολογίου

5. Κυρίως θέμα

6. Περιεχόμενα

7. Βιβλιογραφία

ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

Σπόρος, γενετική μηχανική - http://www.vrahokipos.net

Βικιπαίδεια

http://news.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_world_2_03/01/2009_298050

http://www.asxetos.gr/article.aspx?i=317

http://www.in.gr/news/article.asp?lngEntityID=555409

http://www.skai.gr/articles/news/views/%CE%A0%CF%85%CF%81%CE%B7%CE%BD%CE%B9%CE%BA%CE%AC-%CF%8C%CF%80%CE%BB%CE%B1/