Αυτή η εργασία έγινε στα πλαίσια των μαθημάτων της τεχνολογίας και της πληροφορικής και επεξεργάζετε το θέμα της εξέλιξης των ηλεκτρονικών υπολογιστών. Οι πληροφορίες που χρησιμοποιήθηκαν αντλήθηκαν κατά βάση από το διαδίκτυο και από προσωπικές γνώσεις μου όσον αφορά το θέμα.

Κεφάλαιο 1 Αρχαίοι υπολογιστές

Βαβυλώνα, 2200 π.Χ.

Το ταξίδι µας θα µας µεταφέρει χιλιάδες χρόνια πίσω, στο 2200 π.Χ. για την ακρίβεια, όταν οι αρχαίοι Βαβυλώνιοι είχαν αναπτύξει πολύ το εµπόριο και χρειάζονταν κάτι να τους βοηθά στους υπολογισµούς τους. Υπάρχει ένα ρητό που λέει ‘Η ανάγκη είναι η µητέρα της δηµιουργίας’. Αυτή η ανάγκη τους οδήγησε στο να δηµιουργήσουν τον πρώτο υπολογιστή, που δεν ήταν άλλος από το γνωστό Αριθµητήριο που χρησιμοποιούν όλα (σχεδόν) τα παιδιά στην πρώτη τάξη του σχολείου. Το επίσηµο όνοµά του είναι Άβακας.Τον Άβακα τον βελτίωσαν αρκετά οι Κινέζοι αρκετά χρόνια αργότερα και του έδωσαν τη µορφή που έχει σήµερα. Πρέπει να πούµε εδώ πως αρκετά σχολεία σε φτωχές χώρες του κόσµου χρησιµοποιούν τον Άβακα και σε µεγαλύτερες τάξεις.

Το Κόσκινο του Ερατοσθένη, 130 π.Χ.

Ο αρχαίος Έλληνας Ερατοσθένης, μεγάλος μαθηματικός, ανακάλυψε μια μέθοδο για να υπολογίζει τους πρώτους αριθμούς. Το 'κόσκινό' του ήταν μια σπουδαία ανακάλυψη για την εποχή του και ένα από τα μεγάλα επιτεύγματα του σημαντικού αυτού προσώπου.

Ο Υπολογιστής των Αντικυθήρων, 80 μ.Χ.

Οι αρχαίοι Έλληνες είχαν αναπτύξει έναν τεράστιο πολιτισμό και φυσικά ενδιαφέρθηκαν για τις επιστήμες όπως Μαθηματικά, Αστρονομία κ.α.

Ο Μηχανισμός των Αντικυθήρων είναι το αρχαιότερο γνωστό υπολογιστικό σύστημα και αποτελούνταν από οδοντωτά γρανάζια, τα οποία καθόριζαν ημερολογιακές κινήσεις και αστρολογικούς υπολογισμούς.

Οι διαστάσεις του είναι 16 x 32 x 9 cm (ίδιες με αυτές ενός σύγχρονου φορητού υπολογιστή). Αποτελούνταν από ένα κέλυφος με ενδεικτικούς πίνακες στην εξωτερική του όψη και ένα πολυσύνθετο μηχανισμό 32 τροχών στο εσωτερικό του.

Ο πίνακας έδειχνε την ετήσια κίνηση του ήλιου στο ζωδιακό κύκλο καθώς και τις ανατολές και τις δύσεις των λαμπρών άστρων και αστερισμών κατά τη διάρκεια του χρόνου.

Οι πληροφορίες που έχουμε για την αρχαία ελληνική τεχνολογία είναι κυρίως γραπτές. Οι μόνοι μηχανισμοί (ή θραύσματα) που έχουν βρεθεί είναι ο Μηχανισμός των Αντικυθήρων και ο Βυζαντινός μηχανισμός.

Ο Μηχανισμός των Αντικυθήρων είναι μια συσκευή αστρονομικών υπολογισμών που χαρακτηρίζεται παγκόσμια ως ο "Αρχαιότερος Υπολογιστής". Κατασκευάστηκε γύρω στο 87 π.Χ. στη Ρόδο και διέθετε 32 γρανάζια. Κατά τη μεταφορά του στη Ρώμη, το πλοίο βούλιαξε κοντά στα Αντικύθηρα και ανακαλύφθηκε γύρω στα 1900 από ομάδα σφουγγαράδων. Σήμερα βρίσκεται στο Εθνικό Αρχαιολογικό Μουσείο.

Κεφάλαιο 2 Υπολογιστές στην περίοδο της αναγέννησης

Τα «Κόκκαλα του Ναπιέρ», 1610 μ.Χ.

Ένας Σκωτσέζος μαθηματικός, ο Νάπιερ, βασίστηκε σε ένα αρχαίο Ινδικό σύστημα υπολογισμών και κατασκεύασε τα γνωστά 'κόκκαλα' με τα οποία μπορούσε κανείς εύκολα να υπολογίζει γινόμενα. Η μέθοδος αυτή ήταν αρκετά δημοφιλής και την χρησιμοποιούσαν μέχρι κα τον 20ο αιώνα σε πολλές χώρες, ειδικά στο Ηνωμένο Βασίλειο.

Η μηχανή του Pascal, 1645

Ο Γάλλος μαθηματικός Pascal δημιούργησε το 1645 την πρώτη αληθινή αριθμομηχανή. Με τη μηχανή αυτή μπορούσε κάποιος να κάνει (σχετικά) εύκολα μαθηματικούς υπολογισμούς. Η μηχανή του Pascal είχε τροχαλίες τις οποίες γυρνούσε ο χρήστης (αυτός που τη χρησιμοποιούσε δηλαδή) με τρόπο τέτοιο ώστε να εμφανίζονται τα αποτελέσματα. Η μηχανή είχε μικρές διαστάσεις και μπορούσε άνετα να χωρέσει σε ένα μικρό τραπέζι. Ο αρχικός υπολογιστής ήταν φτιαγμένος με πέντε γρανάζια (το όριό του ήταν σχετικά μικροί αριθμοί), αλλά βγήκε και σε εκδόσεις με έξι και οκτώ τροχούς.

Η μηχανή έκανε δύο πράξεις, πρόσθεση και αφαίρεση. Στο επάνω μέρος υπήρχε μια σειρά από οδοντωτούς τροχούς (γρανάζια), που το καθένα περιείχε τους αριθμούς από 0 έως 9. Ο πρώτος τροχός συμβόλιζε τις μονάδες, ο δεύτερος τις δεκάδες, ο τρίτος τις εκατοντάδες, κ.ο.κ.

Η Αναλυτική Μηχανή του Babbage, 1822

Ο 19ος αιώνας ήταν ο Αιώνας του Ατμού, μια και είχαν δημιουργηθεί πάρα πολλές μηχανές που εργάζονταν ‘αυτόματα’ με τον ατμό. ο άγγλος μαθηματικός Babbage σχεδίασε μια αυτόματη μη- χανή που θα εργαζόταν με ατμό και θα μπορούσε να χρησιμοποιηθεί για υπολογισμούς. Οι ιδέες του ήταν τόσο εντυπωσιακές που δεν μπορούσαν να γίνουν πραγματικότητα, μια και εκείνη την εποχή δεν υπήρχαν τα μέσα για να την κατασκευάσει. Έτσι, η Αναλυ- τική Μηχανή του Babbage έμεινε μόνο στα χαρτιά.

Ada Lovelace, η πρώτη αναλύτρια/προγραμματίστρια

Η μηχανή του Babbage ήταν πολύ πρωτοποριακή για την εποχή της, γι’αυτό και δεν κατάφερε να την δημιουργήσει όπως την ήθελε. Τα σχέδιά του όμως δεν πήγαν χαμένα, μια και η κόμμισα Ada Lovelace τα κατέγραψε και τα επεξεργάστηκε, κάνοντάς την να μείνει στην ιστορία ως ο πρώτος προγραμματιστής/ αναλυτής υπολογιστών στην ιστορία. Προς τιμή της, μια από τις σύγχρονες γλώσσες προγραμματισμού πήρε το όνομά της (ADA). Aξίζει να αναφέρουμε πως η λαίδη Ada ήταν κόρη του φιλέλληνα Λόρδου Βύρωνα που βοήθησε πάρα πολύ την Ελληνική Επανάσταση.

H μηχανή του Hollerith, 1890

Oι Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής συγκέντρωναν πάρα πολλούς ανθρώπους που πήγαιναν εκεί για να βρουν μια καλύτερη ζωή. Στα τέλη του 19ου αιώνα, η κυβέρνηση των Η.Π.Α. ήθελε να κάνει μια απογραφή του πληθυσμού. Ήθελαν να μάθουν πόσους κατοίκους δηλαδή έχει η χώρα τους. Όμως, επειδή ήταν μια τεράστια χώρα, η διαδικασία του υπολογισμού αυτού ήταν τεράστια. Γι’αυτό και έκαναν ένα διαγωνισμό για τη δημιουργία μιας μηχανής που θα ευκόλυνε την απογραφή.

Ο αμερικανός Herman Hollerith δημιούργησε μια μηχανή με την οποία κατάφερε η κυβέρνηση των Η.Π.Α. να ολοκληρώσει την απογραφή μέσα σε δύο χρόνια, χρόνο ρεκόρ για τα δεδομένα της εποχής. Η μηχανή αυτή ονομάστηκε Census Tabulator (Ταξινομέας Απογραφής) και ήταν η αρχή για τη δημιουργία της μεγαλύτερης (ως πριν λίγα χρόνια) εταιρείας υπολογιστών στον κόσμο, της ΙΒΜ (International Business Machines).

Λίγα χρόνια αργότερα, ένα στέλεχος της ΙΒΜ θα δηλώσει “στον κόσμο υπάρχει αγορά μόνο για μισή ντουζίνα υπολογιστές!”.

Κεφάλαιο 3 Σύγχρονοι υπολογιστές

Η πρώτη γενιά ηλεκτρονικών υπολογιστών (1946 - 1958)

Οι ανάγκες του πολέμου (στα μέσα του 20ου αιώνα ) για πολύπλοκους υπολογισμούς σε προβλήματα βαλλιστικής, μεταφοράς, διοίκησης και άλλα, κάνουν πιο επιτακτική την ανάγκη κατασκευής μιας ικανής υπολογιστικής μηχανής. Ο πρώτος υπολογιστής, ο Z3 του Γερμανού καθηγητή Kornad Zuse, κατασκευάστηκε το 1941 και λειτουργούσε κάτω από την επίβλεψη ενός εξωτερικού προγράμματος σε διάτρητη χαρτοταινία. Διέθετε μια μνήμη των 64 λέξεων με την χρήση 2.600 ρολέδων και οι πράξεις γινόταν στο δυαδικό σύστημα με κινητή υποδιαστολή. Η μηχανή αυτή καταστράφηκε στον βομβαρδισμό του Βερολίνου το 1944. Την ίδια χρονιά από την άλλη πλευρά του Ατλαντικού, στο Harvard, γεννιόταν ο Mark I. Ο Mark I ήταν προϊόν συνεργασίας του φυσικού Howard Aiken και της IBM. Ο υπολογιστής αυτός αν και ήταν μια τερατώδης μηχανή, που έκανε φοβερό θόρυβο και χαλούσε πολύ συχνά, λειτούργησε μέχρι το 1959, ενώ σήμερα εκτίθεται στο πανεπιστήμιο του Harvard.

Mark I

Το πρώτο πρότυπο μηχανήματος που μπορεί να χαρακτηριστεί ως πραγματικός ηλεκτρονικός υπολογιστής ήταν ο γενικής χρήσης υπολογιστής ABC που δημιουργήθηκε από την ανάγκη λύσης μεγάλων συστημάτων εξισώσεων. Ο υπολογιστής αυτός χρησιμοποιούσε ηλεκτρονικές λυχνίες κενού ως βασικό στοιχείο και δυαδικό σύστημα. Ήταν επινόηση των John Vincent Atanasoff και Clifford Berry. Το επόμενο βήμα ήταν ο ENIAC (Electronic Numerical Intergrator And Calculator). Η μηχανή αποτελούνταν από 19.000 τρίοδους λυχνίες, κατανάλωνε ενέργεια της τάξης των 200KW, καταλάμβανε ένα χώρο 270 τ.μ. και ζύγιζε 30 τόνους. Ήταν 2.000 φορές πιο γρήγορος από τον Mark I επιτυγχάνοντας 300 πολλαπλασιασμούς ανά δευτερόλεπτο. Ο ENIAC είχε ένα σοβαρό μειονέκτημα, κάθε φορά που επρόκειτο να εκτελεστεί ένα διαφορετικό πρόγραμμα, έπρεπε ένα μεγάλο μέρος του να "ξηλωθεί" και να επανασυνδεθεί κατάλληλα, μια και οι εντολές του δεν φυλάσσονταν εσωτερικά, αλλά επιτυγχάνονταν με μεταβολές σε εξωτερικές καλωδιώσεις.

ENIAC

Ήταν φανερό ότι η εξέλιξη των μηχανών αυτών δεν ήταν σε καλό δρόμο και χρειαζόταν αναθεώρηση των βάσεων σχεδίασης για να γίνουν πιο ευέλικτες και γρήγορες. Αυτό το έκανε ο John Von Neuman, ο οποίος έθεσε τις βάσεις ενός νέου ηλεκτρονικού υπολογιστή, του EDVAC, που ήταν οι εξής: Θα χρησιμοποιηθεί μόνο η δυαδική αριθμητική. Στην μνήμη θα αποθηκεύονται τα δεδομένα αλλά και το πρόγραμμα που θα εκτελεστεί.

EDVAC

Μετά τις δημοσιεύσεις του Neuman, πολλές ομάδες ερευνητών ξεκίνησαν έναν αγώνα δρόμου για την την κατασκευή υπολογιστών βασισμένων στις παραπάνω αρχές. Αποτέλεσμα αυτών των προσπαθειών ήταν να κατασκευαστούν μερικά σημαντικά υπολογιστικά συστήματα όπως οι EDVAC, EDSAC, UNIVAC-1, 701 IBM, 102D, D-100, GE-210, GAMMA 3. Ο πιο σημαντικός από τους υπολογιστές αυτούς ήταν ο UNIVAC-1 (UNIVersal Automatic Computer) ο οποίος μπορεί να χαρακτηριστεί σαν υπολογιστής σταθμός. Αυτό γιατί με την παραγωγή του στις αρχές της δεκαετίας του 50, σηματοδοτεί την εισαγωγή των υπολογιστών στην αγορά και κατ' επέκταση την εκκίνηση της ξέφρενης κούρσας που οδήγησε στην μεγάλη σημερινή ανάπτυξη των υπολογιστών. Επίσης, την περίοδο αυτή κατασκευάστηκε το πρώτο τρανζίστορ (1947), που αποτέλεσε τη βάση για τους υπολογιστές της δεύτερης γενιάς.

Το πρώτο τρανζίστορ
(1947)

Η δεύτερη γενιά Ηλεκτρονικών Υπολογιστών (1958 - 1964)

Η δεύτερη γενιά των Ηλεκτρονικών Υπολογιστών χαρακτηρίζεται από την αντικατάσταση των τριόδων λυχνιών από τα τρανζίστορ. Η εισαγωγή του τρανζίστορ προσφέρει μια σημαντική μείωση του όγκου των μηχανών με ταυτόχρονη ελάττωση της απαιτούμενης ηλεκτρικής ενέργειας και αύξηση της ταχύτητας των υπολογισμών. Οι πρώτες μηχανές της εποχής αυτής ήταν η σειρά 1401 της IBM και η μηχανή GAMMA 60 της Bull.

IBM 1041

Ένα άλλο πολύ σημαντικό στοιχείο της 2ης γενιάς είναι η εμφάνιση των πρώτων γλωσσών υψηλού επιπέδου, για την συγγραφή προγραμμάτων εφαρμογών, εξέλιξη καθοριστικής σημασίας για τη γρήγορη διάδοση των Η/Υ. Το 1957 παρουσιάζεται από τον John Backus ο πρώτος μεταγλωττιστής της Fortran, ενώ λίγο αργότερα η γλώσσα Cobol. Πρέπει να σημειωθεί, ότι παράλληλα με την ανάπτυξη των συστημάτων 2ης γενιάς εμφανίστηκε και μια νέα βιομηχανία που βασίστηκε στην ιδέα της ολοκλήρωσης τρανζίστορς και άλλων στοιχείων, σε κυκλώματα που θα μπορούσαν να τοποθετηθούν πάνω σε ένα μικτό τεμάχιο πυριτίου ή chip όπως και επικράτησε τελικά.

Έτσι αν και κατά τη χρονική περίοδο της 2ης γενιάς σημειώθηκαν εμπορικές αποτυχίες, στην πραγματικότητα τέθηκαν οι τεχνικές βάσεις που επέτρεψαν την μετέπειτα, χωρίς προηγούμενο ανάπτυξη των ηλεκτρονικών υπολογιστών. Επίσης, λόγω της εισαγωγής του τρανζίστορ, οι δυνατότητες των υπολογιστών της γενιάς αυτής έφτασαν σε ταχύτητα τις 200.000 εντολές /δευτερόλεπτο και χωρητικότητα κεντρικής μνήμης 32.000 χαρακτήρες, που όμως αποτελούνταν από μαγνητικούς δακτυλίους.

Η τρίτη γενιά Ηλεκτρονικών Υπολογιστών (1964 - 1971)

Η τρίτη γενιά των ηλεκτρονικών υπολογιστών χαρακτηρίζεται από τη μερική αντικατάσταση του τρανζίστορ και των άλλων ηλεκτρονικών στοιχείων από τα ολοκληρωμένα κυκλώματα. Τα ολοκληρωμένα κυκλώματα συγκεντρώνουν μέσα σε μια μικρή επιφάνεια της τάξεως του 1 cm² πάρα πολλά ηλεκτρονικά στοιχεία (τρανζίστορς, διόδους κ.λ.π).

Το πρώτο ολοκληρωμένο κύκλωμα

Η είσοδος των ολοκληρωμένων κυκλωμάτων έδωσε νέες δυνατότητες στους κατασκευαστές, τέτοιες ώστε να χαρακτηριστεί σαν η επανάσταση στην τεχνολογία των ηλεκτρονικών υπολογιστών. Η αρχή έγινε στις 7 Μαρτίου 1964 όταν η IBM παρουσίασε την σειρά 360 ("υπολογιστής όλων των διευθύνσεων"). Η παρουσίαση αυτή είχε δύο άμεσα αποτελέσματα:

Το ξεκίνημα μιας κούρσας μεταξύ των ανταγωνιστών για κάτι ανάλογο.

Τη συνειδητοποίηση του πραγματικού προβλήματος των υπολογιστών, του λογισμικού.

IBM 360

Ο IBM 360 ήταν ο πρώτος υπολογιστής, ο οποίος διέθετε "λειτουργικό σύστημα", ένα πρόγραμμα επόπτη, που ήταν επιφορτισμένο με το συγχρονισμό των διαφόρων οργάνων και την εκτέλεση των προγραμμάτων των χρηστών. Ένα άλλο χαρακτηριστικό του IBM 360 ήταν η εισαγωγή και χρήση των μαγνητικών δίσκων, γεγονός που χαρακτηρίζει επίσης την τρίτη γενιά των υπολογιστών. Την εποχή αυτή η CDC κατασκεύασε το μοντέλο 3600 και λίγο αργότερα το 6600 που ήταν ο ισχυρότερος υπολογιστής την περίοδο 60 - 75, ικανός να εκτελεί πολλά εκατομύρια πράξεις το δευτερόλεπτο και χρησιμοποιήθηκε κυρίως σε στρατιωτικές υπηρεσίες και την μετεωρολογία. Την περίοδο της τρίτης γενιάς εμφανίστηκαν και οι μίνι υπολογιστές σαν απάντηση στην ανάγκη για μικρότερους και φθηνότερους υπολογιστές, που ζητούσαν οι μικρότερες επιχειρήσεις. Την εποχή αυτή όμως παρουσιάζεται μεγάλη ανάπτυξη και στο λογισμικό (software). Αναπτύσσονται και βελτιώνονται οι γλώσσες υψηλού επιπέδου (Cobol, Algol, Fortran κλπ) και ενσωματώνονται στα νέα λειτουργικά συστήματα. Επίσης αυτή την εποχή κάνει και την εμφάνιση σε πρακτική εφαρμογή η ιδέα του καταμερισμού του χρόνου (timesharing), που είχε αρχικά αναπτυχθεί στο MIT. Με την βοήθεια αυτής της τεχνικής δίδεται στον κάθε χρήστη η ψευδαίσθηση ότι ο υπολογιστής ασχολείται συνέχεια μαζί του ενώ στην πραγματικότητα του δίδεται μόνο ένα μικρό κλάσμα του συνολικού χρόνου, που όμως είναι αρκετό για τις δυνατότητες του υπολογιστή.
Συμπερασματικά, οι μηχανές της τρίτης αυτής γενιάς έφτασαν τα πέντε εκατομύρια εντολές το δευτερόλεπτο με κύριες μνήμες ημιαγωγών της τάξης των δύο εκατομμυρίων χαρακτήρων, ενώ έγινε αντιληπτή και η ανάγκη σοβαρής αντιμετώπισης της δημιουργίας προγραμμάτων, με αποτέλεσμα τη δημιουργία των πρώτων οίκων λογισμικού.

Η τέταρτη γενιά Ηλεκτρονικών Υπολογιστών (1971....)

Η γενιά αυτή χαρακτηρίζεται από πολλές και σημαντικές εξελίξεις. Κατ' αρχήν από την κατασκευή ολοκληρωμένων κυκλωμάτων LSI (Large Scale Integration) και VLSI (Very Large Scale Integration), κυκλωμάτων δηλαδή που ενσωματώνουν χιλιάδες ηλεκτρονικά στοιχεία σε επιφάνειες της τάξης του 1cm². Οι τεχνολογίες αυτές έχουν οδηγήσει σε μια άνευ προηγουμένου μείωση του όγκου και του κόστους και αύξηση της χωρητικότητας της μνήμης και της ταχύτητας των ηλεκτρονικών υπολογιστών. Ένα άλλο χαρακτηριστικό αυτής της εποχής είναι η εισαγωγή της λεγόμενης παράλληλης επεξεργασίας που στην κυριολεξία "εκτοξεύει" την υπολογιστική ισχύ στα δισεκατομμύρια πράξεις το δευτερόλεπτο. Αν και παλαιότερα η παράλληλη επεξεργασία αποτελούσε μονοπώλιο των υπερυπολογιστών, στις μέρες μας όλα σχεδόν τα μικρά συστήματα κάνουν χρήση παράλληλης επεξεργασία, ανεβάζοντας κατακόρυφα την υπολογιστική τους ισχύ. Στις αρχές της περιόδου αυτής αναπτύσσεται στο κέντρο ερευνών της Xerox η ιδέα των γραφικών περιβαλλόντων χρήστη (GUIs-Graphical User Interface). Σύμφωνα με αυτά, η επικοινωνία ανθρώπου μηχανής γίνεται ιδιαίτερα φιλική, μια και οι εντολές προς τον υπολογιστή δίδονται μέσω χειρισμού εικονιδίων, παραθύρων κλπ. Περιβάλλοντα, που ως γνωστόν, σήμερα χρησιμοποιούνται κατά κόρον. Το πιο βασικό όμως χαρακτηριστικό της τέταρτης γενιάς είναι η τεράστια ανάπτυξη των μικροϋπολογιστών και ιδιαίτερα των προσωπικών υπολογιστών (PCs - Personal Computers). Ας δούμε όμως πιο αναλυτικά την ιστορία των προσωπικών υπολογιστών.

Όπως έχει ήδη αναφερθεί, στην χρονική περίοδο της δεύτερης γενιάς των ηλεκτρονικών υπολογιστών άρχισε να υλοποιείται η ιδέα της ολοκλήρωσης τρανζίστορ και άλλων ηλεκτρονικών στοιχείων σε κυκλώματα που θα μπορούσαν να χωρέσουν σε ένα μικρό τεμάχιο πυριτίου (chip). Η ιδέα αυτή αποδείχτηκε ιδιαίτερα επιτυχημένη, με αποτέλεσμα από το 1965 και μετά να παρατηρείται κάθε χρόνο διπλασιασμός των ηλεκτρονικών στοιχείων που μπορούσαν να χωρέσουν σε ένα chip (νόμος του Moore). Η πρόοδος αυτή γρήγορα οδήγησε στο εξάρτημα που μπορούμε να πούμε ότι άλλαξε πολλά πράγματα στον κόσμο: το μικροεπεξεργαστή (microprocessor), την καρδιά δηλαδή του υπολογιστή σε ένα ολοκληρωμένο κύκλωμα. Ένας πλήρης υπολογιστής μπορεί να κατασκευαστεί από ένα μικροεπεξεργαστή, μια μνήμη και μερικά άλλα κυκλώματα υποστήριξης. Η ιστορία του μικροεπεξεργαστή φτάνει πίσω γύρω στο 1969, όταν οι μηχανικοί Victor Poor και Harry Pyle της εταιρίας Datapoint ανέπτυξαν ένα πρώτο μοντέλο. Η ανάπτυξη του μοντέλου αυτού, επινοήθηκε σαν εναλλακτική λύση στην κατασκευή υπολογιστών ειδικής χρήσης. Επειδή η Datapoint δεν κατασκεύαζε ηλεκτρονικά στοιχεία οι δύο μηχανικοί μετέφεραν το μοντέλο τους στην IBM. Έτσι γεννήθηκε ο πρώτος μικροεπεξεργαστής, ο ιστορικός 4004 της Intel.

Intel 4004

Ο 4004 ήταν πολύ περιορισμένων δυνατοτήτων, αλλά ακολούθησε ο ισχυρότερος 8008 το 1971 και ο 8080 το 1974 που από πολλούς θεωρείται σαν ο "προπομπός" των προσωπικών υπολογιστών. Οι πρώτοι υπολογιστές βασισμένοι σε μικροεπεξεργαστές, που καταγράφηκαν στην ιστορία, είναι ο Sceibi-8H και ο Altair 8800.

Altair 8800

Το εσωτερικό του

Οι υπολογιστές αυτοί μαζί με την ταυτόχρονη ανάπτυξη εκ μέρους των Bill Gates και Paul Allen ενός διερμηνευτή της γλώσσας Basic για τους μικροεπεξεργαστές της Intel, θεωρείται από πολλούς σαν " η ανάφλεξη της έκρηξης των προσωπικών υπολογιστών". Στην εποχή αυτή κάνουν τα πρώτα τους βήματα και τα λεγόμενα "πακέτα" εφαρμογών για τους προσωπικούς υπολογιστές. Ένα από τα πρώτα ιστορικά προϊόντα είναι το VisiCalc (1978) το οποίο ήταν ένα πακέτο λογιστικού φύλλου και συνόδευε τον προσωπικό υπολογιστή Apple II.

Με την άφιξη της δεκαετίας του 80, εμφανίστηκαν στην αγορά πολλά επιπλέον αξιόλογα μηχανήματα, η επιτυχία των οποίων ανάγκασε την IBM να εισβάλει στον χώρο παραγωγής προσωπικών υπολογιστών. Η είσοδος της IBM καθιέρωσε κάποια πρότυπα στο χώρο, γεγονός που οδήγησε στην τεράστια ανάπτυξη και εξέλιξη των προσωπικών υπολογιστών. Το 1984 γίνεται η είσοδος στην αγορά του Apple Macintosh, ο οποίος εισήγαγε, στο χαμηλού κόστους χώρο των προσωπικών υπολογιστών, τον πολύ φιλικό τρόπο επικοινωνίας ανθρώπου μηχανής με την χρήση εικονιδίων και παραθύρων διαλόγου.

Οι πρόσφατοι υπολογιστές αποτελούνται από την κεντρική μονάδα επεξεργασίας, την οθόνη που μοιάζει με μια μικρή τηλεόραση, και σε αυτή βλέπουμε αποτελέσματα ενεργειών που γίνονται στο υπολογιστικό μας σύστημα, το πληκτρολόγιο το οποίο αποτελεί μονάδα εισόδου (δηλαδή δίνει εντολές και δεν παίρνει) και με αυτό εισάγουμε τις εντολές για την εκτέλεση μιας εργασίας. Το ποντίκι, που ονομάστηκε έτσι από το σχήμα του και χρησιμοποιείται κατά 95% στα Windows, τα ηχεία και ο εκτυπωτής τα οποία δεν είναι απαραίτητα στον υπολογιστή αλλά είναι πολύ χρήσιμα.

Οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές δεν έχουν μεγάλη επίπτωση στο περιβάλλον όσο άλλα ηλεκτρονικά μέσα. Στο μόνο που επιβαρύνουν το περιβάλλον είναι κατά την διάρκεια της κατασκευής τους από τα υλικά που χρησιμοποιεί το εργοστάσιο παραγωγής και είναι επιβλαβή για το περιβάλλον.

Είναι μάλλον δύσκολο να βρεθεί σήμερα ένας τομέας ανθρώπινης δραστηριότητας που να μην καταφεύγει στη βοήθεια ηλεκτρονικών υπολογιστικών μηχανών κατάλληλα προγραμματισμένων. Οι μεγαλύτεροι πελάτες τους είναι ίσως οι τράπεζες και οι κρατικές υπηρεσίες, οι οποίες τους χρησιμοποιούν για τη συνεχή ενημέρωση των λογαριασμών τους. Οι υπηρεσίες στατιστικής, απογραφής, τα ταμεία εισπράξεων και τα εκλογικά γραφεία, τους χρησιμοποιούν για την εκλογή και την κατάταξη αλφαβητικών και αριθμητικών στοιχείων. Οι μεγάλες βιομηχανίες χρησιμοποιούν ηλεκτρονικούς υπολογιστές για τον έλεγχο και το σχεδιασμό της παραγωγής τους και επίσης για τον υπολογισμό των μισθών των υπαλλήλων τους. Οι εταιρείες κατασκευών σχεδιάζουν γέφυρες, φράγματα, κτίρια με πολύπλοκους υπολογισμούς που γίνονται σε σύντομο διάστημα με ηλεκτρονικούς υπολογιστές. Όλα τα σχέδια ατομικών και πυρηνικών εγκαταστάσεων έχουν υπολογιστεί αυτόματα. Έλικες πλοίων, κατατομές αεροπλάνων, σχέδια στροβιλοαντιδραστήρων και κινητήρων πυραύλων βασίζονται σε υπολογισμούς που γίνονται αυτόματα με ηλεκτρονικούς υπολογιστές. Βαλλιστικέ τροχιές και τροχιές περιφοράς τεχνικών δορυφόρων χαράσσονται από ηλεκτρονικούς υπολογιστές, μερικές από τις οποίες μπορούν ακόμα και να υπολογίσουν και να διορθώσουν τη τροχιά κατά τη διάρκεια της πτήσης μεταδίδοντας με ασύρματο εντολές στους κινητήρες.

Οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές μπορεί ακόμα να φανούν εξαιρετικά χρήσιμοι στη σχολική διδασκαλία. Έχουν επίσης προγραμματισθεί με επιτυχία ηλεκτρονικοί υπολογιστές που να παίζον με τον άνθρωπο, σε σχήμα ζώου αλλά και ανθρώπου καθώς επίσης και μέσω ηλεκτρονικών παιχνιδιών και πολλές φορές να κερδίζουν στο σκάκι, στη ντάμα, στο πόκερ και σε πολλά άλλα παιχνίδια.

Αυτό που συνήθως αγνοείται στη περίπτωση αυτή είναι το κίνητρο που έσπρωξε πολλούς μαθηματικούς, ηλεκτρονικούς αλλά ακόμα και φυσικούς να αφιερώσουν χρόνια εργασίας για να καταρτίσουν προγράμματα που φαίνονται αφιερωμένα στη διασκέδαση. Το κίνητρο βρίσκεται στην τάση να μελετηθούν ορισμένες διανοητικές δραστηριότητες του ανθρώπου, που θα μπορούσαν να εξομοιωθούν ως προς ένα βαθμό με τους ηλεκτρονικούς υπολογιστές. Ο σκοπός είναι να κατανεμηθεί καλύτερα η προσπάθεια μεταξύ ανθρώπου και μηχανής, η

συνεργασία των οποίων είναι χαρακτηριστικό της σύγχρονης ζωής και αντικείμενο νέων επιστημονικών κλάδων όπως η κυβερνητική.

Πρόσφατοι και πολλά υποσχόμενοι τομείς εφαρμογής είναι τέλος η μηχανική μετάφραση από μια γλώσσα σε μία άλλη και η μηχανοποίηση της βιβλιογραφικής έρευνας, αν και πιο σωστό θα ήταν ως προς τους δύο αυτούς τομείς να μιλήσουμε για έρευνα και όχι για εφαρμογή. Πραγματικά η προσπάθεια εδώ κατευθύνεται στην κατασκευή πιο «έξυπνων» ηλεκτρονικών υπολογιστών, δηλαδή εφοδιασμένων με πιο εξελιγμένα «αισθητήρια όργανα». Οι ηλεκτρονικοί υπολογιστές χωρίζονται σε τρεις κατηγορίες:

1. τους αναλογικούς υπολογιστές

2. τους αριθμητικούς ή ψηφιακούς υπολογιστές και

3. τους προσωπικούς υπολογιστές

Αναλογικοί υπολογιστές

Οι υπολογιστές αυτοί, όπως δείχνει και η ονομασία τους λύνουν το πρόβλημα ανάγοντάς το πρώτα με ένα άλλο. Το σχήμα της βασικής αρχής με την οποία λειτουργούν μπορεί να το παραστήσει καλύτερα η διαδικασία που θα ακολουθηθεί στην απλή περίπτωση της διαίρεσης ενός αριθμού δια του δύο: αν στα άκρα μιας αντίστασης εφαρμοστεί μια τάση ίση προς την τιμή του αριθμού που πρόκειται να διαιρεθεί, τότε, σύμφωνα με τους νόμους των ηλεκτρικών κυκλωμάτων (νόμος του Ωμ), η διαφορά δυναμικού μεταξύ του άκρου και του μέσου αντίστασης ισούται με το μισό της εφαρμοζόμενης τάσης. Είναι αρκετό λοιπόν να διαβάσουμε διαμέσου ενός οργάνου, την τάση μεταξύ του άκρου και του μέσου για να γνωρίσουμε την τιμή που ζητιέται. Η διάταξη συνεπώς εκτέλεσε την πράξη. Οι αναλογικοί υπολογιστές, οι οποίοι συνήθως χρησιμοποιούνται σε πράξεις πάνω σε συναρτήσεις αποτελούνται από ομάδες που μπορεί να συνδυαστούν με διαφόρους τρόπους. Κάθε ομάδα, που κανονικά αποτελείται από ηλεκτρονικά κυκλώματα πιο σύνθετα από αυτό που αναφέρθηκε παραπάνω, είναι ικανή να εκτελεί μια η περισσότερες πράξεις. Τέτοια κυκλώματα είναι τριών βασικών τύπων: αυτά που εκτελούν το γραμμικό συνδυασμό των δεδομένων που εμφανίζονται στην είσοδο, αυτά που κάνουν ολοκληρώσεις και αυτά που πολλαπλασιάζουν μεταξύ τους δύο συναρτήσεις.

Η λύση του προβλήματος είναι γενικά να εκτελεστούν μια σειρά πράξεις πάνω σε καθορισμένες συναρτήσεις κι αυτό πετυχαίνεται με την κατάλληλη τοποθέτηση των διαφόρων ομάδων στη σειρά. Στη πραγματικότητα τα προβλήματα που παρουσιάζονται είναι εξαιρετικά πολύπλοκα και σχετικά με τη διάταξη του κυκλώματος και σχετικά με τα αρχικά δεδομένα. Αν προετοιμάσουμε το κύκλωμα, που μπορεί να λύσει ένα δεδομένο πρόβλημα, μπορούμε να μεταβάλλουμε τα αρχικά δεδομένα κατά τέτοιο τρόπο ώστε να μελετήσουμε εύκολα πως εξαρτιέται από αυτά η λύση. Το σοβαρότερο όριο των ηλεκτρονικών υπολογιστών αυτών είναι το κόστος το οποίο αυξάνει πάρα πολύ όταν επιζητούνται υπολογισμοί με σημαντική ακρίβεια. Όταν επιζητείται μια ακρίβεια όχι εξαιρετικά υψηλή, είναι πολύ χρήσιμοι και πολύ πιο οικονομικοί από τους ισοδύναμους αριθμητικούς υπολογιστές. Το αποτέλεσμα του προβλήματος μπορεί να δοθεί από την μηχανή διαμέσου καταγραφικού οργάνου ή ενός παλμογράφου ή να μεταδίδεται η τιμή της λύσης σε κατάλληλα χρονικά διαστήματα.

Αριθμητικοί ή ψηφιακοί υπολογιστές

Το μέγεθος ποικίλλει από τις διαστάσεις ενός γραφείου ως τον όγκο τεσσάρων ή πέντε ντουλαπιών. Ο τύπος αυτός υπολογιστή μετατρέπει το πρόβλημα από μαθηματικό σε αριθμητικό. Τα στοιχεία που αποτελούν τον υπολογιστή είναι δύο θέσεων, με την έννοια ότι κατέχουν ή δεν κατέχουν μια πληροφορία (διακόπτης ανοικτός ή κλειστός, λυχνία που άγει η δεν άγει). Συνδεδεμένη με τα στοιχεία αυτά είναι και η επιλογή για τη λειτουργία των υπολογιστών του δυαδικού αριθμητικού συστήματος αντί του δεκαδικού.

Σχηματικά ο υπολογιστής μπορεί να θεωρηθεί ότι αποτελείται από διάφορα τμήματα. Ένα με λειτουργία μνήμης, ένα με αριθμητική και λογική λειτουργία, ένα για την εισαγωγή και τοποθέτηση των δεδομένων και ένα για την εξαγωγή των αποτελεσμάτων.

Προσωπικοί υπολογιστές

Αν και τα γιγαντιαία υπολογιστικά συστήματα είναι εκείνα που κατά κανόνα καθορίζουν τις εξελίξεις στον τομέα της πληροφορικής, η μεγάλη ώθηση οφείλεται σε αυτό που σήμερα χαρακτηρίζεται ως προσωπικός υπολογιστής. Άλλωστε η πορεία των πραγμάτων έτσι όπως διαμορφώνεται δεν αφήνει πλέον σαφή διαχωριστικά όρια ανάμεσα στους προσωπικούς υπολογιστές και τις ειδικές μηχανές υψηλής ισχύος με επιστημονικό κατά κανόνα προορισμό. Κι αυτό γιατί οι πρώτοι κερδίζουν συνεχώς έδαφος σε ταχύτητα επεξεργασίας, μνήμη, εφαρμογές, ευκολία χρήσης και κόστος αγοράς.

Όλα ξεκίνησαν γύρω στο 1981 όταν η αμερικάνικη εταιρεία IBM παρουσίασε τον πρώτο προσωπικό υπολογιστή. Σήμερα τα πράγματα εξελίσσονται πάρα πολύ πιο γρήγορα από ότι φαντάζεται κανείς. Ήδη από μεγάλα ερευνητικά κέντρα γίνεται σοβαρή προσπάθεια ώστε το φως να καθιερωθεί ως μέσο μεταφοράς των μηνυμάτων και πληροφοριών μέσα σε μεγάλα υπολογιστικά συστήματα αρχικά, και ίσως αργότερα σε περισσότερο καθημερινής χρήσης υπολογιστές. Ήδη έχει προηγηθεί η καθιέρωσή τους στις προηγούμενες τηλεπικοινωνίες, στις οποίες το χάλκινο σύρμα ακόμη και οι ομοαξονικοί αγωγοί υψηλών συχνοτήτων δίνουν την θέση τους σε οπτικές ίνες και τα αντίστοιχα φωτοηλεκτρικά σύρματα. Κοινή διαπίστωση είναι ότι η εισαγωγή του φωτός στα συστήματα επικοινωνίας έχει αυξήσει σε πολύ μεγάλο βαθμό την διακινούμενη ποσότητα πληροφοριών αλλά και την αξιοπιστία των συστημάτων. Θα πρέπει πάντως να επισημανθεί ότι ήδη γίνονται σημαντικές προσπάθειες τόσο από τους Ιάπωνες όσο και από τους Αμερικάνους για να δημιουργηθούν τα πρώτα υβριδικά ολοκληρωμένα κυκλώματα στα οποία θα υπάρχει ταυτόχρονη χρήση ηλεκτρικού ρεύματος και φωτός.

Μέχρι να συμβεί αυτό θα έχουν εφαρμοστεί πολλές παραλλαγές ηλεκτρονικών υπολογιστών συγκεκριμένης χρήσης. Μια από αυτές που έχει εφαρμοστεί και έχει κερδίσει έδαφος είναι οι PDA ή όπως γενικά περιγράφονται προσωπικοί ψηφιακοί βοηθοί. Πρόκειται για μικρές φορητές μηχανές που διαθέτουν μικρό βάρος και όγκο σε συνδυασμό με ισχυρό επεξεργαστή και ειδική οθόνη. Ως ένα πολύ σημαντικό χαρακτηριστικό τους θεωρείται η δυνατότητα να αναγνωρίζουν χειρόγραφο κείμενο και γραφικά, ενώ επιπλέον θα μπορούν να μάθουν και συγκεκριμένες εντολές, όπως για παράδειγμα «στείλε αυτή την επιστολή ως φαξ». Η μεγάλη διάδοσή τους έχει πραγματοποιηθεί κυρίως σε χώρες όπου τώρα αναπτύσσονται ασύρματα δίκτυα επικοινωνίας προηγμένης τεχνολογίας. Οι χρήστες τους θα έχουν τη δυνατότητα να στέλνουν ή να λαμβάνουν χειρόγραφα κείμενα, φαξ, προγράμματα τηλεφωνήματα κ.λ.π.

Κεφάλαιο 4 Σύντομη Ιστορία Των Υπολογιστών (Time Line)

1617. Ο John Napier δημιουργεί το "κόκαλο του Ναπιερ" ξύλινη ή μεταλλική βέργα που χρησιμοποιήθηκε για υπολογισμούς.

1642. Ο Blaise Pascal παρουσιάζει την υπολογιστική μηχανή του Pascal την γνωστή μας πασχαλινα!

1822. O Charles Babbage έχει την ιδέα μιας αλλιώτικης μηχανής και αργότερα της αναλυτικής μηχανής, μια μηχανή που δεν απέχει και πολύ από την βασική αρχή λειτουργίας του υπολογιστή!

1906. O Lee De Forest πατεντάρει την κενή τριοδική λυχνία που αργότερα χρησιμοποιήθηκε σαν διακόπτης στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές!

1943. O Αμερικανό Βούλγαρος Φυσικός John Atanasov κατασκευάζει τον πρώτο Ηλεκτρονικό Υπολογιστή με καθοδικές λυχνίες που τις χρησιμοποίησε σαν διακόπτες.

1945. Παρουσιάζετε ο ΕΝΙΑC που κατασκευαστικέ από τον John Mauchly και τον J.Presper Eckert.1000 φορές πιο γρήγορος 18.000 λάμπες κενού 167 τμ και 180.000 watts κατανάλωση!

1947. Στις 23 Δεκεμβρίου οι William Shockey,Walter Brattain και ο John Bardeen επιτυχώς τεστάρουν τον γνωστό μας τρανζίστορ του ημιαγωγού, και η επανάσταση!

1949. O Maurice Wilkes συναρμολογεί τον EDSAC το πιο πρακτικό πρόγραμμα αποθήκευσης του υπολογιστή στο πανεπιστήμιο του Cambridge.

1950. Οι μηχανικοί ερευνητές του πανεπιστήμιου της Minneapolis κτίζουν τον ERA 1101 ένα από τα πρώτα δημοφιλή παραγόμενα συστήματα.

1952. Ο UNIVAC έχει ήδη παραγγελθεί από τις U.S. και τραβά όλα τα βλέμματα.

1953. Η ΙΒΜ παράγει τον πρώτο της υπολογιστή τον "701"

1954. Ένας διασταυρωμένος τρανζιστορας σιλικονης τελειοποιήθηκε από τον Gordon Teal από την Τέξας Instruments Inc. και κατεβάζει τις τιμές στα $2.50.

1954. Η ΙΒΜ 650 με το μαγνητικό της τύμπανο υπολογισμών κατασκευάζει υπολογιστές και πουλάει 450 κομμάτια αυτήν την χρονιά.

1955. Τα εργαστήρια της Βell ανακοινώνει τον πλήρως τρανζιστοροποιημενο υπολογιστή τον ΤRADIC.

1956. ΜΙΤ ερευνητές κατασκευάζουν τον ΤΧ-0 τον πρώτο αυτό προγραμματιζόμενο υπολογιστή κατασκευασμένο μόνο για αυτόν τον σκοπό.

1956. Η εποχή των μαγνητικών δίσκων είναι πλέον γεγονός με τον ΙΒΜ 305 RAMAC στο Zellerbach του San Francisco.

1958. Ο Jack Kilby δημιουργεί ολοκληρωμένο κύκλωμα στα εργαστήρια της Τexas Industruments για να βελτιώσει τις αντιστάσεις και τους πυκνωτές οι οποίοι πλέον μπορούν να υπάρξουνε πάνω στο ίδιο κομμάτι ημιαγωγού.

1959. Η σειρα της ΙΒΜ 7000 των υπερυπολογιστών είναι οι πρώτοι τις εταιρίας με full τρανζίστορ κατασκευή.

1960. Ο προάγγελος του μικροϋπολογιστή DEC's PDP-1 πωλείται για $120.000

1961. Βάση του περιοδικού της Damation η IBM έχει ένα 81.2% να μοιραστεί από την ήδη υπάρχουσα αγορά των μικροϋπολογιστών μιας και τότε έβγαζε στην αγορά την σειρά 1400.

1964. Ο CDC 6600 supercomputer σχεδιάσθηκε από τον Seymour Cray, για να υπολογίζει πάνω από 3000.000 εντολές το δευτερόλεπτο και 3 φορές πιο γρήγορος από τον τότε υπολογιστή της ΙΒΜ.

1964. Η ΙΒΜ ανακοινώνει τον System/360 έναν οικογενειακό υπολογιστή που δούλευαν μαζί του 40 περιφερειακά.

1964. Μια Online συναλλαγή ανεβάζει το ντεμπούτο της ΙΒΜ μιας και το ΙΒΜ's reservation system εγκαταστήστε από την American Airlines.

1965. H Digital Equipment Corp, παρουσιάζει τον PDP-8 τον πιο επιτυχημένο μίνι-υπολογιστή.

1966. Η Hewlett-Packard μπαίνει μέσα στην αγορά με τον ΗP-2115 με υπολογιστική ισχύ μου μόνο οι "μεγάλοι" υπολογιστές είχαν τότε.

1970. Η επικοινωνία υπολογιστή με υπολογιστή εξαπλώνετε όταν το τμήμα της Εθνικής άμυνας των U.S ιδρύει το Arpanet. Δυο στην πανεπιστημιούπολη του Πανεπιστήμιου της California ένα στην Santa Barbara και ένα στο Los Angeles και ακόμα ένα στο Πανεπιστήμιο της Utah.

1971. Μια ομάδα της ΙΒΜ στο San Jose ανακαλύπτει το 8-ιντσών εύκαμπτο δίσκο.

1971. Τα ηλεκτρονικά νέα της εποχής μιλάνε για τον μικροεπεξεργαστή της Intel 4004 σειρά.

1971. Ο Kenbak-1 ένας μικροϋπολογιστής πωλείται για $750.

1972. Η Hewlett-Packard ανακοινώνει τον ΗP-35 "ως έναν γρήγορο, φοβερό,σωστό και μόνο ανταγωνιστή"

1972. Η Intel κάνει ντεμπούτο με τον 8008 μικροεπεξεργαστή.

1972. Ο Steve Wozniak κατασκευάζει το δικό του "Blue box" έναν μηχάνημα που κάνει τηλεφωνικές κλήσεις.

1973. Ο Robert Metcalfe επινοεί την μέθοδο Ethernet στο κέντρο της Χerox.

1973. Ο Μicral είναι ο πιο σύγχρονος προσωπικός υπολογιστής που βασίζεται σε έναν μικροεπεξεργαστή της Intel τον 8008.

1973. Ο Tv Typewriter σχεδιάζεται από τον Don Lancaster και παρέχει την πρώτη αλφαβητικό αριθμητική πληροφορία από μια απλή τηλεόραση.

1974. Οι ερευνητές της Χerox στο Palo Alto Research Center σχεδιάζουν τον πρώτο υπολογιστή με ποντίκι!

1974. H Scelbi διαφημίζει τον 8Η υπολογιστή,ο πρώτος παναμερικανικός διαφημιζόμενος υπολογιστής βασισμένος στον μικροεπεξεργαστή της Intel 8008.

1975. Το telnet είναι γεγονός.

1975. Τον Ιανουάριο το περιοδικό "Popular Electronics" παρουσιάζει τον Αltair 8800 βασισμένος στον μικροεπεξεργαστή της Intel 8008.

1975. Η εικονική υπομονάδα (VDM) σχεδιάζεται από τον Lee Felsenstein υλοποιεί το χαρτογραφημένο αλφάβητο αριθμητικό video display για προσωπικούς υπολογιστές.

1976. O Steve Wozniak σχεδιάζει τον Αpple I μιας πλακέτας υπολογιστή .

1976. Η πέντε και ένα τέταρτο εύκαμπτοι δίσκοι είναι πραγματικότητα απο τον Shugart Associates.

1976. O Cray I παρουσιάζεται .

1977. Ο Τandy Radio Shack παρουσιάζει τον TRS-80.

1977. Η apple Computers παρουσιάζει τον Αpple II.

1977. Η Commodore παρουσιάζει τον PET (Personal Electronic Transactor).

1978. Ο VAX 11/780 απο την Digital Equipment Corp. χαρακτηρίζει την ικανότητα να υποστηρίζει 4.3 Giga Bite εικονικής μνήμης περνώντας εκατοντάδες φορές την ισχύ τον μικροϋπολογιστών.

1979. Η Motorola παρουσιάζει τον 68000 μικροεπεξεργαστή.

1980. Ο John Scoch στην Xerox Palo Alto Research Center ανακαλύπτει το "σκουλήκι" ένα μικρό πρόγραμμα που ψάχνει στο δίκτυο για αδρανείς επεξεργαστές.

1980. Η Seagate Technology δημιουργεί τον πρώτο σκληρό δίσκο για μικροϋπολογιστές,τον ST-506.

1980. O πρώτος οπτικός δίσκος έχει μεγαλύτερη χωρητικότητα από την 5 1/4 δισκέτα!

1981. Η Xerox παρουσιάζει το "Τhe Star" τον πρώτο προσωπικό υπολογιστή με (GUI) Graphical user interface.

1981. O Adam Osborne ολοκληρώνει τον πρώτο φορητό υπολογιστή ζυγίζει 24 pounds και κοστίζει $1,795.

1981. Η ΙΒΜ παρουσιάζει τον PC και κατακτά την αγορά ο ΙΒΜ PC είναι ο πάππους όλων τον σημερινών υπολογιστών.

1981. Η Sony παρουσιάζει την 3 1/2 δισκέτα και drive!

1983. H Compaq Computer Corp. παρουσιάζει τον πρώτο κλώνο της Intel-Pc.

1984. Oι Macintosh είναι γεγονός από την Αpple Computers με ποντίκι και (GUI) και ρίχνουν στον τελικό του Super Bowl $1.5 εκατομμύρια δολάρια μονό για διαφήμιση.

1984. H IBM βγάζει τον Pc-AT (Pc Advanced Technology) 3 φορές ταχύτερος από τον original PC και βασίζεται στο chip της Intel το 286.Ο ΑΤ παρουσίασε 16-bit ISA Bus και είναι ο μοντέρνος πια υπολογιστής.

1985. H Philips παρουσιάζει το CD-ROM.

1986. Η Compaq ανακοινώνει τον Deskpro 386.

1987. H IBM εισάγει PS/2 Μηχανές οι οποίες έχουν 3 1/2 ίντσες δισκέτα VGA κάρτα. Επίσης παρουσιάστηκε η τεχνολογία (ΜCA)

Micro Channel Architecture και το πρώτο Plug and Play bus για υπολογιστές.

1988. Ο συνέταιρος και συνιδρυτής Steve Jobs αφήνει την apple και κάνει την δική του εταιρία , unveilw the Next.

1988. H Compaq και άλλοι PC-clone κατασκευαστές δημιουργούν το (EISA) Εnhanced Industry Standard που παρόλο το Micro channel διατηρεί οπισθοδρομική κλίση με τον ήδη υπάρχον ΙSA bus.

1988. To Worm του Robert Morris εξαπλώνεται στο δίκτυο ARPANET .Ο 23χρόνος Morris ο γιος ενος υπεύθυνου ασφαλείας για υπολογιστικά συστήματα στέλνει το worm και προκαλεί προβλήματα σε 6.000 ως σε 60.000 host σε όλο το δίκτυο.

1989. Η Intel λανσάρει τον (P4) γνωστό 486 μικροεπεξεργαστή ο οποίος περιέχει παραπάνω από ένα εκατομμύριο τρανζίστορ επίσης και το 486 motherboard chipset.

1990. Γεννήθηκε το WWW όταν ο Τim Berners-Lee ένας ερευνητής στο Cern το μεγαλύτερο εργαστήριο στην Geneva έφτιαξε την hypertext Markup Language!

1993. H Intel λανσάρει τον Pentium (P5) επεξεργαστή. Αλλάζει από νούμερα σε ονόματα τους επεξεργαστές της .

1995. Η Intel παρουσιάζει τον Pentium pro τον πρώτο στην οικογένεια των (P6).

1995. H Microsoft παρουσιάζει τα Windows 95 με 32bit λειτουργικό σύστημα.

1997. Η Intel παρουσιάζει τον Pentium II επεξεργαστή έναν δηλαδή Pentium Pro με MMX τεχνολογία.

1998. Η Microsoft παρουσιάζει τα Windows 98.

1998. Η Intel παρουσιάζει τον Celeron μια φτηνή λύση του Pentium II επεξεργαστή.

1999. Η Ιntel παρουσιάζει τον Pentium III ένας Pentium II me SSE (Streaming SIMD Extensions).

2000. H Microsoft παρουσιάζει τα Windows 2000.

2000. Μαζι Intel και AMD Αγγίζουν το 1GHZ!

2000. Ο Itanium είναι μέρος της οικογένειας του (P7).

2001. H Microsoft παρουσιάζει τα Windows XP.

2003. AMD Athlon™ 64 FX-51 Processor επιλογή από την σελίδα του Tom’s Hardware ως “Η καλύτερη καινοτομία στους επεξεργάστες για το έτος 2003.

Βιβλιογραφία

http://www.it.uom.gr/project/mycomputer/history/1_2_gen.html

http://www.it.uom.gr/project/mycomputer/history/3_4_gen.html

http://dide.flo.sch.gr/Plinet/HistoryComputers.html

http://el.wikipedia.org/wiki

Επιστροφή