Γενικό Λύκειο Βαθέως Αυλίδας

Σχολικό Έτος:2006-2007

Εργασία στο μάθημα της Τεχνολογίας

Επιστροφή

 

   ΤΟ ΚΑΠΝΙΣΜΑ

 

 

 

Από τις μαθήτριες :Κωνσταντίνα Τζελά

Κατερίνα Τσομώκου

 

 

 


ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΑ

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

3

ΟΙ ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΦΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΚΑΠΝΙΣΜΑΤΟΣ

5

Ο ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΑΝΤΙΛΗΨΕΩΝ ΚΑΙ ΠΕΠΟΙΘΗΣΕΩΝ ΤΟΥ ΑΤΟΜΟΥ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΚΑΠΝΙΣΜΑ

7

Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΣΤΑΣΗΣ ΤΟΥ ΑΤΟΜΟΥ ΚΑΙ Η ΕΠΙΡΡΟΗ ΤΟΥ

ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΤΟΥ ΚΑΠΝΙΣΤΗ

9

ΚΑΠΝΙΣΜΑ, Η ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ ΑΠΟΛΑΥΣΗ

11

ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΕΣ ΜΕΛΕΤΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΠΝΙΣΜΑ

14

ΟΙ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΚΑΠΝΙΣΜΑΤΟΣ

18

ΟΙ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΚΑΠΝΙΣΜΑΤΟΣ ΣΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ

ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗΣ

19

 


 

ΕΙΣΑΓΩΓΗ

   

           

Το κάπνισμα είναι η εισπνοή καπνού από το καιγόμενο καπνό ( τα φύλλα του καιγόμενου καπνού) συνήθως με την μορφή τσιγάρου ή πίπας. Έγινε γνωστό στην Ευρώπη από τους εξερευνητές που περνούσαν από την Αμερική. Το κάπνισμα αναμφίβολα είναι μία απόλαυση για τον καπνιστή. Παράλληλα όμως αποτελεί και ένα από τους ισχυρότερους νοσογόνους παράγοντες , τόσο για τον ίδιο όσο και για τους γύρω του, οι οποίοι αναγκάζονται να εισπνέουν το καπνό που ρυπαίνει το περιβάλλον. Έχει προ πολλού αναγνωριστεί ότι ο εθισμός στο κάπνισμα οφείλεται στην νικοτίνη που περιέχεται στον καπνό των τσιγάρων κυρίως. Πρόκειται για ένα ισχυρό ναρκωτικό, που σε ορισμένους ανθρώπους προκαλεί παρόμοιο εθισμό με αυτό που προκαλούν η ηρωίνη και η κοκαϊνη.

 

 

 

Συγκεκριμένα ,τα ξερά φύλλα του καπνού περιέχουν οργανικά οξέα, υδατάνθρακες, ανόργανα άλατα και διάφορες αζωτούχες ουσίες. Τα κυριότερα είδη αλκαλοειδή του καπνού είναι η νικοτίνη ,όπως αναφέραμε, αλλά και η νορνικοτίνη και η αναβασίνη. Η ενέργεια του καπνού οφείλεται στη νικοτίνη, που παράγεται στις ρίζες των φυτών και μεταφέρεται στα φύλλα, όπου και αποθηκεύεται. Η νικοτίνη ανακαλύφθηκε από το Vamquelin to 1809 και παρασκευάστηκε  συνθετικά από τον Pictet το 1913. είναι δυνατό δηλητήριο που δρα στο νευροφυτικό σύστημα. Μέσα στον καπνό η νικοτίνη δεν βρίσκεται σε καθαρή μορφή, αλλά ενωμένη με άλλες ουσίες  και σε μικρές ποσότητες. Ερεθίζει τα νεύρα του στόματος, της μύτης, της τραχείας και ολόκληρου του νευρικού συστήματος του καπνιστή, προκαλώντας μια σωματική και πνευματική διέργεση. Αντιδρά επίσης χημικά μέσα στο αίμα και προκαλεί ένα ευχάριστο και κατευναστικό αίσθημα. Αλλά οι λόγοι που δικαιολογούν το κάπνισμα δεν είναι μόνο φυσιολογικοί. Οι ίδιοι οι καπνιστές δεν μπορούν να δικαιολογήσουν γιατί καπνίζουν.

Οπωσδήποτε όμως πρόκειται για ένα δυνατό εθισμό της αισθήσεως της γεύσεως ( πικρό, γλυκό, ξινό, κ.α. ), της αφής ( τα δάχτυλα του καπνιστή συνηθίζουν να πιάνουν το τσιγάρο, το πούρο ή την πίπα ), της οράσεως ( ο καπνιστής ορέγεται  να βλέπει το σύννεφο καπνού που βγαίνει από το τσιγάρο ή το στόμα του, καθώς επίσης το πακέτο με τα τσιγάρα και τα σπίρτα ή τον αναπτήρα ) και της οσφρήσεως ( πολλά καπνά, όπως τα καπνά των πούρων, τα ανατολικά και άλλα, έχουν ένα ιδιαίτερο ευχάριστο άρωμα, πολλές φορές προστίθενται μέσα στα μείγματα διάφορες αρωματικές ουσίες )

Η θερμοκρασία στο άκρο του τσιγάρου που καίγεται φτάνει τους 600 βαθμούς Κελσίου περίπου και έτσι ένα μεγάλο ποσοστό της νικοτίνης καταστρέφεται. Αρκετή επίσης ποσότητα νικοτίνης κρατιέται μέσα στο τσιγάρο καθώς διηθείται για να μπεί στο στόμα του καπνιστή και μια άλλη ποσότητα βγαίνει από το στόμα μέσα στο σύννεφο του καπνού. Οι βλάβες που προκαλεί το κάπνισμα στον ανθρώπινο οργανισμό είναι αθροιστικές, δηλαδή προκαλούνται ύστερα από μακροχρόνια χρήση και εμφανίζονται σαν παθήσεις του αναπνευστικού και κυκλοφορικού συστήματος. πολλές στατιστικές έρευνες συσχετίζουν το κάπνισμα με το καρκίνο των χειλιών και του πνεύμονα.

 

 

 


ΚΕΦΑΛΑΙΟ 1: ΟΙ ΤΕΣΣΕΡΙΣ ΦΑΣΕΙΣ ΤΟΥ ΚΑΠΝΙΣΜΑΤΟΣ

 

     Το κάπνισμα είναι μια σύνθετη συμπεριφορά. Υπάρχουν τέσσερις φάσεις στην διαμόρφωση της συνήθειας του καπνίσματος. Σε κάθε φάση υπεισέρχονται διαφορετικοί παράγοντες , που επηρεάζουν και ενισχύουν αυτή την συνήθεια.

v     Η πρώτη φάση είναι η έναρξη του καπνίσματος, που συμβαίνει συχνά στην εφηβεία.

v     Οι άνθρωποι αρχίζουν το κάπνισμα:

- επειδή το τσιγάρο είναι ευρύτατα διαθέσιμο,

- λόγω περιέργειας,

- ως έκφραση αντίθεσης, απελευθέρωσης, ανεξαρτησίας, επαναστατικότητας,

- για εναρμόνιση με την συμπεριφορά και την στάση της παρέας των συνομηλίκων στην οποία ανήκουν,

-με την είσοδο στην ενηλικίωση (οι έφηβοι για να δείξουν ότι μεγάλωσαν) ,

-λόγω μίμησης της συμπεριφοράς άλλων ατόμων που θεωρούνται πρότυπα: γονείς, αδέλφια , φίλοι , δάσκαλος, πρόσωπα που προβάλλονται από τα ΜΜΕ.

v     Η δεύτερη φάση είναι η συνέχιση , η εξακολούθηση του καπνίσματος. Από όσους ανθρώπους δοκιμάζουν το τσιγάρο, κάποιοι γίνονται τελικά συστηματικοί καπνιστές. Παράγοντες που ασκούν επίδραση στη συνέχιση του καπνίσματος είναι:

-τα άμεσα θετικά αποτελέσματα που το άτομο θεωρεί ότι φέρνει το κάπνισμα (αίσθηση αυξημένης ενεργητικότητας) και η μείωση των αρνητικών συναισθημάτων που βιώνει στη ζωή (εκτόνωση και ελάττωση του στρες, της έντασης, του άγχους, του θυμού, της στενοχώριας, της αμηχανίας, της μοναξιάς, της ανίας),

-η ιεροτελεστία κατά τη διαδικασία του καπνίσματος (η γεύση του τσιγάρου, η μυρωδιά του καπνού, οι κινήσεις των χεριών και του στόματος),

-διάφορες περιστάσεις στο περιβάλλον που επανειλημμένως έχουν συνδεθεί με το κάπνισμα(μετά το φαγητό, μαζί με τον καφέ ή το ποτό),

-τα φαρμακολογικά και ψυχολογικά αποτελέσματα του καπνού(εθισμός στη νικοτίνη, εξάρτηση από τον καπνό),

-η αποφυγή του συνδρόμου στέρησης από τυχόν παύση ή ελάττωση της χρήσης  του καπνού.

   Το στερητικό σύνδρομο καπνού περιλαμβάνει τουλάχιστον τέσσερα από τα παρακάτω, που μπορεί να εμφανιστούν μέσα σε διάστημα 24 ωρών από την απότομη αλλαγή στη συνήθεια του καπνίσματος: σφοδρή επιθυμία για καπνό, ευερεθιστότητα, άγχος, δυσχέρεια στη συγκέντρωση, ανησυχία, κεφαλαλγία,

Υπνηλία, γαστρεντερικές διαταραχές.

Η τρίτη φάση αφορά τη διακοπή του καπνίσματος. Ακόμα κι αν το άτομο είναι πεπεισμένο ότι το κάπνισμα βλάπτει την υγεία , δυσκολεύεται πολύ να  κόψει το τσιγάρο. Η απόφαση παύσης του καπνίσματος εξαρτάται , μεταξύ άλλων, από την ύπαρξη κινήτρων για προστασία της υγείας , την ύπαρξη υποστήριξης από το κοινωνικό περιβάλλον για τη διακοπή ,την ύπαρξη στο στενό περιβάλλον άλλων ανθρώπων που σταμάτησαν το κάπνισμα.

v     Η τέταρτη φάση  αφορά την υποτροπή. Ορισμένοι άνθρωποι ξαναρχίζουν το κάπνισμα, παρ’ ότι κατάφεραν προς στιγμήν να το κόψουν.

Το επίπεδο εξάρτησης από τη νικοτίνη μπορεί να εκτιμηθεί βάσει ερωτηματολογίων. Το πιο γνωστό είναι το τεστ του Fagerstrom (ερωτηματολόγιο Ι). Η πιο σημαντική ερώτηση του τεστ αυτού αφορά το χρόνο που μεσολαβεί ανάμεσα στην πρωινή αφύπνιση και το κάπνισμα του πρώτου τσιγάρου. Ένα συνολικό σκορ στο τεστ κάτω του 5 δηλώνει ήπια εξάρτηση, 5 -6, μέτρια, πάνω από 7 έως 9, σοβαρή και 10, βαριά εξάρτηση.


 

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 2: Ο ΡΟΛΟΣ ΤΩΝ ΑΝΤΙΛΗΨΕΩΝ ΚΑΙ ΠΕΠΟΙΘΗΣΕΩΝ ΤΟΥ ΑΤΟΜΟΥ ΣΧΕΤΙΚΑ ΜΕ ΤΟ ΚΑΠΝΙΣΜΑ

 

Στο πλαίσιο της επιστήμης της ψυχολογίας έχουν αναπτυχθεί διάφορα μοντέλα που επιδιώκουν να εξηγήσουν ποιοι παράγοντες επηρεάζουν τη συμπεριφορά του ατόμου σε θέματα πρόληψης ασθενειών. Ένα τέτοιο μοντέλο είναι το Μοντέλο Πεποιθήσεων για την Υγεία. Βάσει του μοντέλου αυτού , όταν ένα άτομο καλείται να τροποποιήσει τη συμπεριφορά  του σε θέματα υγείας, δεν αρκεί μόνο να διαθέτει πληροφορίες σχετικά με την απειλή της υγείας του. Θα πρέπει να είναι «έτοιμο», προκειμένου να πάρει ορισμένα προληπτικά μέτρα

Με βάση αυτό το μοντέλο, παρ’ότι γνωρίζουμε πως «το Υπουργείο Υγείας προειδοποιεί ότι το κάπνισμα βλάπτει σοβαρά την υγεία», εξακολουθούμε να καπνίζουμε επειδή θεωρούμε ότι :

v     Οι πιθανότητες να προσβληθούμε εμείς οι ίδιοι από μία ασθένεια που συνδέεται με το κάπνισμα (π.χ. καρκίνος πνεύμονα) είναι ελάχιστες ή μηδενικές. Πιστεύουμε ότι δε θα συμβεί σε εμάς κάποιο σοβαρό πρόβλημα υγείας λόγω του καπνίσματος μέσα σε τόσες χιλιάδες καπνιστές και δεν κινδυνεύουμε  περισσότερο εμείς από ότι οι άλλοι γύρω μας.

v     Το κάπνισμα συνεπάγεται κάποια προβλήματα υγείας που δεν είναι σοβαρά. Ορισμένα προβλήματα υγείας που σχετίζονται με το κάπνισμα (εμφύσημα, βρογχίτιδα ισχαιμική καρδιοπάθεια) πιστεύουμε ότι δεν είναι αρκετά σοβαρά, αλλά ότι αντιμετωπίζονται ιατρικά και ότι οι ψυχολογικές και κοινωνικές επιπτώσεις τους δεν είναι τόσο δυσμενείς.

v     Τα εμπόδια που θα συναντήσουμε κατά τη διακοπή του καπνίσματος και οι «απώλειες» που θα προκύψουν από τη διακοπή υπερβαίνουν το όφελος από την υιοθέτηση της προληπτικής αυτής συμπεριφοράς. Δεν θέλουμε να στερηθούμε κάποιες «μικρές απολαύσεις» της ζωής γιατί ίσως τότε τη ζωή δε θα άξιζε να τη ζει κανείς.

Πιστεύουμε ότι η ευχαρίστηση που προσφέρει το κάπνισμα υπερβαίνει το ρίσκο που παίρνουμε για την υγεία μας καπνίζοντας. Θεωρούμε ότι η υγεία μας απειλείται συνεχώς από ανθυγιεινές ουσίες (φυτοφάρμακα στα τρόφιμα, ορμόνες, ρύπους του περιβάλλοντος), ώστε δεν έχει νόημα να αποφύγουμε ειδικά το κάπνισμα.

            Επιπλέον, δεν έχουμε πειστεί ότι η διακοπή του καπνίσματος αποτελεί αποτελεσματικό μέτρο αποτροπής ασθενειών όπως είναι ο καρκίνος του πνεύμονα, επειδή έχουμε δει στο περιβάλλον μας κάποιους συγγενείς ή φίλους να είναι υγιείς που κάπνιζαν, ή είδαμε κάποιους γνωστούς να αρρωσταίνουν, παρ’ ότι έκαναν υγιεινή ζωή.

            Στην εμφάνιση της προληπτικής συμπεριφορά εμπλέκονται εμμέσως και άλλοι παράγοντες, όπως είναι η ηλικία και η προηγούμενη εμπειρία σχετικά με τα προβλήματα υγείας.

            Για παράδειγμα, το ηλικιωμένο άτομο, του οποίου κάποιοι στενοί φίλοι καπνιστές πάσχουν από ένα σοβαρό πρόβλημα υγείας, είναι πιθανότερο να αισθανθεί ότι και η δική του υγεία μπορεί να απειληθεί από μια αρρώστια, απ’ ότι ο νέος του οποίου οι φίλοι είναι υγιείς. Επίσης, ένα άτομο που έχει ιστορικό καρδιοπάθειας που στην αιτιολογία της συμπεριλαμβάνεται το κάπνισμα, θα νιώσει μεγαλύτερη απειλή από τις συνέπειες του καπνίσματος και έτσι οι πιθανότητες να κόψει το κάπνισμα αυξάνονται.

            Ορισμένα «ερεθίσματα που παρακινούν σε δράση», τα οποία μπορεί να είναι εσωτερικά (π.χ. κάποιο σύμπτωμα) ή εξωτερικά (π.χ. μηνύματα από τα Μέσα Μαζικής Ενημέρωσης, συμβουλές από γιατρό, εμφάνιση σχετικής αρρώστιας σε κάποιο φιλικό ή συγγενικό πρόσωπο), επηρεάζουν σημαντικά την εκδήλωση προληπτικών συμπεριφορών, όπως είναι η διακοπή του καπνίσματος.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 


 

 

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 3: Ο ΡΟΛΟΣ ΤΗΣ ΣΤΑΣΗΣ ΤΟΥ ΑΤΟΜΟΥ ΚΑΙ Η ΕΠΙΡΡΟΗ ΤΟΥ ΚΟΙΝΩΝΙΚΟΥ ΠΕΡΙΒΑΛΛΟΝΤΟΣ ΤΟΥ ΚΑΠΝΙΣΤΗ.

            Βάσει της «θεωρίας της έλλογης δράσης ή , αλλιώς, της δράσης «κατόπιν σκέψεως», η πρόβλεψή της εμφάνισης μιας προληπτικής συμπεριφοράς βρίσκεται σε άμεση συνάρτηση με την πρόθεση του ατόμου να υιοθετήσει τη συγκεκριμένη συμπεριφορά (τη διακοπή του καπνίσματος ).

            Η πρόθεση αυτή εξαρτάται από τη στάση του απέναντι στη συγκεκριμένη συμπεριφορά και τους υποκειμενικούς κανόνες (νόρμες ) που σχετίζονται με τη συμπεριφορά. Αυτοί .οι υποκειμενικοί κανόνες συμπεριφοράς αντανακλούν την επιρροή και την πίεση του κοινωνικού περιβάλλοντος επάνω στη συμπεριφορά του ατόμου.

            Στην εκδήλωση της συμπεριφοράς διακοπής του καπνίσματος οδηγούμαστε όταν έχουμε την πρόθεση να κόψουμε το κάπνισμα. Με τη σειρά της, η πρόθεση διακοπής εξαρτάται από:

v     Τη θετική στάση μας απέναντι στη διακοπή του καπνίσματος. Αυτή η στάση προκύπτει όταν έχουμε την πεποίθηση ότι «αν κόψουμε το κάπνισμα, θα προστατευθούμε από διάφορα νοσήματα, όπως τα αναπνευστικά», και από την αξιολόγηση ότι «το να προστατεύσουμε την υγεία μας από αναπνευστικά προβλήματα είναι σημαντικό για μας».

Αντιθέτως, εάν πιστεύουμε, ότι «η διακοπή του καπνίσματος είναι για εμάς κάτι το ενοχλητικό και μας προκαλεί αίσθημα στέρησης » και ότι «υποφέρουμε ήδη εξαιτίας πολλών περιορισμών στη ζωή μας και δεν θέλουμε να βάλουμε άλλον έναν στο σταμάτημα του καπνίσματος » τότε η στάση μας θα είναι αρνητική.

v     Τον ευνοϊκό υποκειμενικό κανόνα συμπεριφοράς. Αυτός ο κανόνας , σύμφωνα με τον οποίο «η διακοπή του καπνίσματος είναι μια αποδεκτή συμπεριφορά» και «οι περισσότεροι άνθρωποι που διαδραματίζουν σημαντικό ρόλο στη ζωή μας θα επικροτούσαν την απόφαση να κόψουμε το τσιγάρο», προκύπτει από την πεποίθηση ότι «η οικογένειά μας και οι φίλοι μας πιστεύουν ότι θα πρέπει να κόψουμε το κάπνισμα»και από το γεγονός ότι «υπολογίζουμε τη γνώμη τους και θέλουμε να ακολουθήσουμε τη συμβουλή τους»

Η θετική στάση μας απέναντι στη διακοπή του καπνίσματος και ο  ευνοϊκός υποκειμενικός κανόνας συμπεριφοράς συμβάλλουν στη ενδυνάμωση της πρόθεσής μας να σταματήσουμε το κάπνισμα και έτσι η συμπεριφορά μας διαμορφώνεται ανάλογα.

 

 

 

 

 

 

 

 

                                                                  

 


 

 

ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4: ΚΑΠΝΙΣΜΑ, Η ΕΠΙΚΙΝΔΥΝΗ ΑΠΟΛΑΥΣΗ

Το κάπνισμα προκαλεί περίπου τέσσερα εκατομμύρια θανάτους ετησίως σε παγκόσμιο επίπεδο, αριθμός που ισοδυναμεί με 10.000 θανάτους ημερησίως. Με τον τρέχοντα ρυθμό εξέλιξης, μέχρι το τέλος της δεκαετίας του 2020 οι θάνατοι θα έχουν αυξηθεί σε περίπου δέκα εκατομμύρια ετησίως. Σύμφωνα με διεθνείς και σοβαρούς υπολογισμούς, το κάπνισμα κάθε τσιγάρου αφαιρεί 4-5 λεπτά από την ζωή του καπνιστή και πάνω από έξι χρόνια από το προσδόκιμο της επιβίωσης, όταν το άτομο καπνίζει 20-40 τσιγάρα την ήμερα και από την ηλικία των 25 ετών.

Ένα θανατηφόρο κοκτέιλ από τουλάχιστον 4.000 χημικές ουσίες βρίσκεται στο καπνό των τσιγάρων, είτε ως αέρια είτε ως μικροσκοπικά σωματίδια. Από όλες όμως αυτές τις ουσίες ξεχωρίζουν οι ακόλουθες τρεις:

v     Η νικοτίνη. Απορροφάται γρήγορα στους πνεύμονες και επιδρά στο νευρικό σύστημα, αλλά και σε άλλους ιστούς και όργανα του σώματος. Προκαλεί μεγάλη έκκριση αδρεναλίνης από τα επινεφρίδια, με αποτέλεσμα ταχυκαρδία, αγγειοσυστολή κυρίως των αγγείων του δέρματος, αύξηση της αρτηριακής πίεσης και σημαντική αύξηση του μεταβολισμού.

v     Η πίσσα. Αποτελεί μείγμα πολλών ουσιών που προέρχονται από την καύση του καπνού, περιέχει πολλές καρκινογόνους ουσίες, οι οποίες επιδρούν άμεσα στα κύτταρα των βλενογόννων του αναπνευστικού συστήματος και έμμεσα μετά την απορρόφηφή τους από το αίμα.

v     Το μονοξείδιο του άνθρακα. Παράγεται από την καύση του καπνού, απορροφάται στους πνεύμονες και περιορίζει, σε μεγάλο βαθμό, τη μεταφορά του οξυγόνου σε όλους τους ιστούς του σώματος. Η χρόνια δηλητηρίαση με μονοξείδιο του άνθρακα είναι υπεύθυνη για τις αγγειακές βλάβες που αυξάνουν τον κίνδυνο για την εμφάνιση της στεφανιαίας νόσου, εμφράγματος του μυοκαρδίου και εγκεφαλικών επεισοδίων.

Τα προϊόντα του καπνού ευθύνονται για 1,2 εκατομμύρια θανάτους ετησίως στην Ευρωπαϊκή Περιοχή του Παγκόσμιου Οργανισμού Υγείας. Οι πιο συχνές ασθένειες που προκαλεί το κάπνισμα είναι: η χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ), ο καρκίνος των πνευμόνων, η στεφανιαία νόσος, το άσθμα και τα εγκεφαλικά επεισόδια.

      Υπολογίζεται ότι το 1998 το κάπνισμα που προκάλεσε περίπου:

v     Το 82% του συνόλου των θανάτων από καρκίνο του πνεύμονα.

v     Το 83% όλων των θανάτων από χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια (ΧΑΠ), η οποία περιλαμβάνει τη χρόνια βρογχίτιδα και το εμφύσημα.

v     Το 25% όλων των θανάτων από καρδιοπάθεια.

v     Το 30% των θανάτων από καρκίνο μπορούν να αποδοθούν στο κάπνισμα. Άλλες μορφές καρκίνου που συνδέονται με το κάπνισμα περιλαμβάνουν τον καρκίνο του λάρυγγα, του στόματος, του παγκρέατος, της ουροδόχου κύστης, των νεφρών, του στομάχου και του ήπατος και τέλος, τη λευχαιμία.

v     Περίπου 90% των περιστατικών περιφερικής νόσου που οδηγούν σε ακρωτηριασμό ενός ή και των δύο κάτω άκρων προκαλούνται από το κάπνισμα.

Εκτός από τις μακροχρόνιες επιπτώσεις του στην υγεία, ο καπνός μπορεί να έχει και βραχυπρόθεσμες επιπτώσεις, που δυσχεραίνουν την καθημερινή δραστηριότητα (να ανέβει κανείς μια σκάλα ή να τρέξει για να προλάβει το λεωφορείο).

            Σε νεαρή ηλικία μπορεί να φαίνεται ότι το κάπνισμα δεν αποτελεί σχετικό ή άμεσο κίνδυνο υγείας για το άτομο, αλλά ο εθισμός στη νικοτίνη διαβρώνει τα θεμέλια της φυσιολογικής γήρανσης. Ένας στους δύο καπνιστές που εθίζονται στη νικοτίνη σε νεαρή ηλικία και συνεχίζουν να καπνίζουν σ’όλη τους τη ζωή, τελικά θα πεθάνουν από κάποια ασθένεια που σχετίζεται με το κάπνισμα.

            Οι γυναίκες που καπνίζουν και λαμβάνουν από του στόματος χορηγούμενα αντισυλληπτικά παρουσιάζουν 10 φορές μεγαλύτερο κίνδυνο καρδιακής προσβολής, κεφαλικού επεισοδίου ή άλλης καρδιαγγειακής νόσου σε σύγκριση με τις γυναίκες που δεν καπνίζουν και χρησιμοποιούν αντισυλληπτικά χάπια. Το κάπνισμα έχει συνδεθεί με αυξημένη πιθανότητα προβλημάτων εμμήνου ρύσεως και με πρώιμη εμμηνόπαυση. Κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης σχετίζεται με αυξημένα ποσοστά αποβολής, αιμορραγίας, πρόωρου τοκετού, περί γεννητικών προβλημάτων, χαμηλού βάρους γέννησης, πυρετικών σπασμών, αιφνίδιων θανάτων βρεφών και συγγενών ανωμαλιών.

            Εκτός από τις σοβαρές βλάβες που προκαλεί το κάπνισμα στην υγεία, μπορεί να έχει και αισθητικές ανεπιθύμητες ενέργειες. Για παράδειγμα, οι καπνιστές έχουν μεγαλύτερες πιθανότητες να εμφανίσουν ρυτίδες στο πρόσωπο, γκρίζα μαλλιά και τριχόπτωση σε μικρότερη ηλικία και να παρουσιάσουν προβλήματα υγιεινής του στόματος, της γεύσης και της οσμής. Χαρακτηριστικές αλλαγές δηλαδή, παρόμοιες μ’ αυτές που εμφανίζονται στο πρόωρο γήρας. Το κάπνισμα, τέλος, έχει συσχετιστεί με διαταραχές του σπέρματος και την αντρική ανικανότητα.

v     Στην ηλικία 35 – 69 ετών, στις αναπτυγμένες χώρες τουλάχιστον, το 30% των θανάτων πιστεύεται ότι προκαλείται από το κάπνισμα. Άντρες που κάπνιζαν 25 ή περισσότερα τσιγάρα την ημέρα διέτρεχαν σχετικά υψηλότερο κίνδυνο να γίνουν διαβητικοί από ότι οι μη καπνιστές. Αυτό μπορεί να οφείλεται στις μακροχρόνιες αθροιστικές επιδράσεις του καπνίσματος στην έκκριση της ινσουλίνης.

v     Στην ηλικία 65 – 74 ετών στις αναπτυγμένες χώρες το 22% των αντρών και το 18% των γυναικών καπνίζουν. Αν και αυτός ο αριθμός είναι μικρότερος απ’ ότι στους νεότερους, είναι σημαντικός γιατί οι ηλικιωμένοι συνήθως καπνίζουν περισσότερα χρόνια, συνεχίζουν να καπνίζουν πολύ και είναι πιο πιθανό να πάσχουν από χρόνιες ασθένειες, στις οποίες το κάπνισμα θα επιδράσει αρνητικά.

v     Από τη ηλικία των 45 χρόνων και άνω, όσοι καπνίζουν πολύ έχουν 10 έως 15 φορές μεγαλύτερη πιθανότητα να υποστούν θανατηφόρα καρδιακή προσβολή από ότι οι μη καπνιστές.

Η διακοπή του καπνίσματος μπορεί να μειώσει τον κίνδυνο εμφάνισης πολλών προβλημάτων υγείας που σχετίζονται με τον καπνό. Μέσα σε 10 – 15 χρόνια από τη διακοπή του καπνίσματος, ο κίνδυνος που διατρέχει ένας πρώην καπνιστής να εμφανίσει καρκίνο των πνευμόνων είναι μόνον ελάχιστα μεγαλύτερος από τον κίνδυνο που διατρέχει ένα μη καπνιστής.

v     Πάνω από 10% των καπνιστών που πάσχουν από ΧΑΠ και διακόπτουν το κάπνισμα, ενδέχεται να παρουσιάσουν βελτίωση της αναπνευστικής λειτουργίας. Η βλάβη που προκαλείται στους πνεύμονες από το χρόνιο κάπνισμα είναι μόνιμη, αλλά η διακοπή του καπνίσματος αποτρέπει την επιδείνωση τους.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 


ΚΕΦΑΛΑΙΟ 4: ΕΡΕΥΝΗΤΙΚΕΣ ΜΕΛΕΤΕΣ ΓΙΑ ΤΟ ΚΑΠΝΙΣΜΑ

 

1η ΕΡΕΥΝΑ : Καπνιστές που καπνίζουν λίγο ή δεν καταπίνουν τον καπνό καταστρέφουν την υγεία τους πολύ πιο σοβαρά από ότι πιστεύουν. Αυτό δείχνει μια μελέτη που ξεκίνησε το 1978 στην Κοπεγχάγη, όπου παρακολουθήθηκαν περισσότερα από 12.000 άτομα, από τα οποία το 50% των γυναικών και το 70% των ανδρών ήταν καπνιστές.

            «Υπάρχει πολύ μεγάλος κίνδυνος να αναπτυχθούν θρόμβοι ή ακόμη και θνησιμότητα αν καπνίζει κανείς έστω και 3 – 5 τσιγάρα την ημέρα», δήλωσε η Εύα Πρέσκοτ, επικεφαλής της ομάδας του ινστιτούτου προληπτικής ιατρικής, που πραγματοποίησε την έρευνα. Σύμφωνα με την έρευνα, το κάπνισμα είναι κατά 50% πιο επικίνδυνο για τις γυναίκες από ότι για του άνδρες. Για τις γυναίκες, το να καπνίζουν 3 – 5 τσιγάρα την ημέρα διπλασιάζει τον κίνδυνο εμφράγματος.

 

2η ΕΡΕΥΝΑ : Νέα στοιχεία συνδέουν το κάπνισμα με τον καρκίνο του μαστού. Οι γυναίκες που καπνίζουν ή είναι εκτεθειμένες σε πολύ καπνό έχουν αυξημένο κίνδυνο στον καρκίνο του μαστού, σύμφωνα με νέα έρευνα. Επιπλέον, τα κορίτσια που ξεκινούν να καπνίζουν στην εφηβεία τους έχουν επίσης περισσότερες πιθανότητες να πάθουν καρκίνο του μαστού, και γενικότερα οι καπνίστριες διατρέχουν το διπλάσιο κίνδυνο. Αυτά έδειξε έρευνα του Γερμανικού Κέντρου Έρευνας για τον καρκίνο, στη Χαϊδελβέργη, την οποία δημοσιεύει η Αμερικανική Επιθεώρηση Επιδημιολογίας. Στην έρευνα συμμετείχαν 486 γυναίκες που στην πλειονότητά τους βρίσκονταν στην εμμηνόπαυση και είχαν διαγνωστεί με καρκίνο του μαστού μέχρι τα 50 τους και περισσότερες από 1000 υγιείς γυναίκες. Όσες από αυτές κάποτε κάπνιζαν και το έκοψαν, είχαν 20% περισσότερες πιθανότητες από τις υπόλοιπες να διαγνωστούν με καρκίνο.

 

3η ΕΡΕΥΝΑ :Τα τσιγάρα με χαμηλά επίπεδα πίσσας και νικοτίνης, αλλά και τα άφιλτρα ή τα στριφτά δεν μειώνουν τις πιθανότητες καρκίνου στους πνεύμονες. Οι καπνιστές που πιστεύουν ότι καπνίζοντας τα lights προϊόντα καπνού καθιστούν τους εαυτούς τους λιγότερο ευπαθείς στο καρκίνο κάνουν λάθος, λέει μελέτη ομάδας επιστημόνων του Γενικού Νοσοκομείου Βοστόνης. Αντιθέτως, σύμφωνα με την έρευνα που δημοσιεύεται στο τελευταίο τεύχος της επιστημονικής επιθεώρησης British Medical Journal, οι καπνιστές αυτοί διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο. Δεν υπάρχει πραγματικό όφελος, εξηγεί ο δρ Τζέφρι Χάρις, γιατρός στο νοσοκομείο και συντονιστής της μελέτης, στη μεταπήδηση σε lights, άφιλτρα ή στριφτά από τα κανονικά τσιγάρα. Ο δρ Χάρις και η ομάδα του παρακολούθησαν τις περιπτώσεις 364.239 ανδρών και 576.535 γυναικών για 6 χρόνια. Κι ενώ τα άτομα που καπνίζουν άφιλτρα με μεγάλα επίπεδα πίσσας είχαν περισσότερες πιθανότητες να πεθάνουν από καρκίνο, σε σύγκριση με τους υπόλοιπους καπνιστές, ο τύπος του τσιγάρου δεν ήταν μεταξύ των αιτιών. Βασικοί λόγοι ήταν το επάγγελμα, καθώς και το ιατρικό ιστορικό.

 

 

 

 

4η ΕΡΕΥΝΑ : Μια μεγάλη διαχρονική έρευνα που άρχισε το 1950 και διήρκησε μέχρι το 2001, συμπεριέλαβε  34.000 Βρετανούς γιατρούς. Τώρα ο καθηγητής Sir Richard Dole που είναι σήμερα 91 ετών και ο οποίος είχε οργανώσει αρχικά το 1950 την έρευνα, δημοσιεύει πολύ ενδιαφέροντα στοιχεία για τις επιπτώσεις του καπνίσματος στον άνθρωπο.

   Επειδή η έρευνα έγινε σε γιατρούς, αποδείχθηκε εύκολο να γίνει σωστή παρακολούθηση των συμμετεχόντων, να υπάρχουν αξιόπιστα στοιχεία αναφορικά με τις συνήθειες καπνίσματος και επιπρόσθετα να καταγράφονται με ακρίβεια οι λόγοι των θανάτων. Για τους λόγους αυτούς, η έρευνα είναι σημαδιακή και τα ευρήματα της αξιόπιστα.

 

 

 

 

 

 

Τα σημαντικότερα συμπεράσματα της έρευνας αυτής που διήρκεσε περισσότερο από μισό αιώνα, είναι τα ακόλουθα:

v     Οι άνδρες που δεν κάπνισαν ποτέ στη ζωή τους, είχαν διάρκεια ζωής κατά μέσο όρο 10 χρόνια μεγαλύτερη από τη ζωή αυτών που κάπνιζαν κατά το μεγαλύτερο μέρος της ζωής τους.

v     Αυτοί που επέλεγαν να σταματήσουν το κάπνισμα σε κάποια φάση της ζωής τους, αποκόμιζαν σημαντικό κέρδος όσον αφορά τη διάρκεια ζωής τους.

v     Οι άνδρες που σταματούσαν να καπνίζουν πριν από την ηλικία των 30 ετών, ζούσαν όσο κι αυτοί που δεν κάπνισαν ποτέ τους.

v     Εκείνοι που σταματούσαν πριν από την ηλικία των 40, ζούσαν κατά μέσο όρο, 1 χρόνο λιγότερο από αυτούς που δεν κάπνισαν ποτέ τους.

v     Όσοι σταματούσαν στην ηλικία των 50 ετών κέρδιζαν κατά μέσο όρο 6 χρόνια ζωής ενώ εκείνοι που σταματούσαν πριν από τα 60, κέρδιζαν 3 χρόνια ζωής.

v     Οι γιατροί που συμμετείχαν στην έρευνα άρχιζαν να καπνίζουν στην ηλικία των 18 ετών και ο αριθμός των τσιγάρων που κάπνιζαν ήταν περίπου 18 την ημέρα.

v     Περίπου το 50% των ανδρών που είναι μόνιμοι καπνιστές, πεθαίνουν λόγω της συνήθειας τους. Το 25% από αυτούς πεθαίνει ενώ βρίσκονται μεταξύ 35 και 69 ετών. Οι κυριότερες αιτίες θανάτου είναι ο καρκίνος, οι καρδιακές παθήσεις, και τα εγκεφαλικά επεισόδια.

Ο Sir Richard Dole, με την τεράστια και πολύχρονη ερευνητική του εμπειρία, δήλωσε ότι το κάπνισμα παραμένει ένας μεγάλος δολοφόνος.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 5η ΕΡΕΥΝΑ: ΟΙ άνθρωποι οι οποίοι καπνίζουν συνηθισμένα ή ελαφριά τσιγάρα στην πραγματικότητα εισπνέουν σημαντικά περισσότερη νικοτίνη και πίσσα από αυτή που αναγράφεται πάνω στα πακέτα τσιγάρων.

    Βρετανοί ερευνητές από το Imperial Cancer Research Fund μελέτησαν τις ουσίες που προσελάμβαναν κατά το κάπνισμα 2031 καπνιστές. Ακολούθως σύγκριναν τα αποτελέσματα τους με τους υπολογισμούς των βιομηχανικών μηχανών που ‘’καπνίζουν ‘’,οι οποίες χρησιμοποιούνται σαν πρότυπα για τους υπολογισμούς της περιεκτικότητας των τσιγάρων σε πίσσα και νικοτίνη.

    Οι ερευνητές μέτρησαν επίσης μέσα στο σάλιο των καπνιστών τη συγκέντρωση της κοτινίνης. Η κοτινίνη είναι ένα βασικό προϊόν μεταβολισμού της νικοτίνης και δίνει μια αντιπροσωπευτική εκτίμηση της εισπνοής της νικοτίνης. Οι μετρήσεις τους έδειξαν ότι αυτοί οι οποίοι κάπνιζαν τσιγάρα χαμηλής περιεκτικότητας σε νικοτίνη στην πραγματικότητα εισέπνεαν 8 φορές περισσότερη νικοτίνη σε σχέση με αυτή που έγραφαν τα πακέτα. Οι καπνιστές συνηθισμένων τσιγάρων εισέπνεαν 1,5 φορά περισσότερη από αυτή που ανέγραφαν τα πακέτα. Το γεγονός αυτό αποδίδεται από τους ερευνητές στο ότι οι καπνιστές έχουν διάφορους τρόπους να αυξάνουν την εισπνοή του καπνού και ως εκ τούτου της νικοτίνης ενώ οι βιομηχανικές μηχανές μέτρησης δεν αναπαραγάγουν ακριβώς αυτό που συμβαίνει στον άνθρωπο με αποτέλεσμα να υπάρχουν οι σημαντικές αυτές διαφορές.

   Τα αποτελέσματα της μελέτης αυτής είναι πολύ σημαντικά διότι δείχνει ότι ακόμη και τα τσιγάρα χαμηλής περιεκτικότητας σε νικοτίνη προκαλούν στους καπνιστές την εισπνοή σημαντικών ποσοτήτων τοξικών ουσιών που περιέχονται μέσα στον καπνό. Μετά τα αποτελέσματα της μελέτης αυτής το Imperial Cancer Research Fund ζήτησε οι αναγραφές αυτές για χαμηλή περιεκτικότητα σε νικοτίνη να απαγορευτούν.

 

 

6η ΕΡΕΥΝΑ: Υψηλότεροι είναι οι παράγοντες θρόμβων και φλεγμονών στους καπνιστές, σύμφωνα με μελέτη. Όσοι καπνίζουν έχουν στο αίμα τους τρεις θρομβωτικούς και φλεγμονώδεις παράγοντες που σχετίζονται με την ανάπτυξη καρδιολογικών ασθενειών. Η έρευνα, τα αποτελέσματα της οποίας δημοσιεύονται στο τελευταίο τεύχος της αμερικανικής Ιατρικής Επιθεώρησης, «χρονικά παθολογίας», εντοπίζει την ακριβή αιτία που κάνει τους καπνιστές να διατρέχουν μεγαλύτερο κίνδυνο για καρδιακή προσβολή, καθώς και γιατί ο κίνδυνος αυτός μειώνεται όταν σταματήσουν να καπνίζουν.

            «Μέχρι σήμερα γνωρίζαμε ότι το κάπνισμα αυξάνει τον κίνδυνο για καρδιακά προβλήματα. Δεν γνωρίζαμε όμως πια δράση του το προκαλούσε», εξηγεί ο επικεφαλής της μελέτης καθηγητής στην Ιατρική Σχολή του Πανεπιστημίου της Πενσιλβάνια, δρ. Ντάνιελ Ρέιντερ. Για τη μελέτη, στην οποία συμμετείχαν 17.000 άτομα, συνεργάστηκαν επίσης ομάδα επιστημόνων του Πανεπιστημίου Tulane, που βρίσκεται στην Νέα Ορλεάνη καθώς και ερευνητές του αμερικανικού Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών για την Υγεία και τη Διατροφή.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 


 

 

 

 

ΟΙ ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΚΑΠΝΙΣΜΑΤΟΣ

   Το κάπνισμα είναι συχνή αιτία τύφλωσης. Όσο πιο νωρίς αρχίζει κάποιος να καπνίζει και όσο περισσότερα τσιγάρα ή άλλα προϊόντα του καπνού καπνίζει, τόσο περισσότερο αυξάνεται ο κίνδυνος για να καταστρέψει την όραση του και να τυφλωθεί. Σε έρευνες που συμπεριέλαβαν 12.468 ασθενείς βρέθηκε ότι περισσότερες από 25% των περιπτώσεων εκφυλισμού της ώχρας κηλίδας οφείλονται στο κάπνισμα. σε αυτούς που να καπνίζουν ο κίνδυνος τύφλωσης μειώνεται δραστικά.

   Το κάπνισμα επηρεάζει την γονιμότητα των ανδρών. Το κάπνισμα επηρεάζει το γενετικό υλικό, το DNA, των σπερματοζωαρίων. Σε άνδρες που υποφέρουν από στειρότητα και τυγχάνουν θεραπευτικής αντιμετώπιση, οι πιθανότητες επιτυχίας των μεθόδων αντιμετώπισης της στειρότητας μειώνονται στους άνδρες οι οποίοι καπνίζουν. Εάν σε ένα ζευγάρι καπνίζουν και ο άνδρας και γυναίκα τότε οι αρνητικές επιδράσεις για την τεκνοποίηση είναι μεγαλύτερες. Τα προβλήματα εστιάζονται τόσο σε δυσκολίες στη σύλληψη αλλά και για την ανάπτυξη του εμβρύου. Εμφανίζεται μεγάλος κίνδυνος τερατογέννησης. Το κάπνισμα μειώνει τις πιθανότητες σύλληψης για μια γυναίκα κατά 40%,ενώ οι γυναίκες που συνεχίζουν  να καπνίζουν κατά τη διάρκεια της κύησης έχουν τριπλάσιες πιθανότητες να γεννήσουν ελλιποβαρές νεογνό. Επιπλέον έχει αποδειχθεί ότι το κάπνισμα αυξάνει τον κίνδυνο για συγκεκριμένες εμβρυικές δυσμορφίες, όπως το λαγόχειλο και το λυκόστομα. Τέλος, το παθητικό κάπνισμα σχετίζεται με το σύνδρομο αιφνίδιου βρεφικού θανάτου, τον πρόωρο τοκετό, τα αναπνευστικά νοσήματα κατά την παιδική ηλικία και την εκδήλωση παιδικού άσθματος.

   Το κάπνισμα είναι η σημαντικότερη αιτία πρόκλησης του καρκίνου. Μπορεί να προληφθεί εάν σταματήσει έγκαιρα η νοσηρή αυτή συνήθεια.

   Πρόσφατες έρευνες έδειξαν πως το κάπνισμα προκαλεί σοβαρότατη απώλεια μνήμης. Στις έρευνες αποδείχθηκε πως οι καπνιστές παρουσιάζουν έως και 20% μικρότερη λειτουργία του εγκεφάλου και απώλεια ευφυΐας κατά το ίδιο ποσοστό! Μια υποψία είναι ότι η επιτάχυνση της απώλειας της μνήμης που παρατηρείται στους καπνιστές, μπορεί να οφείλεται στην αύξηση της πίεσης που προκαλεί το κάπνισμα. Η αύξηση της πίεσης αλλοιώνει τη ροή του αίματος προς τον εγκέφαλο. Το γεγονός αυτό μπορεί να συμβάλλει σε μειωμένη προσφορά προς τον εγκέφαλο θρεπτικών ουσιών που με τη σειρά τους να προκαλούν μακροχρόνια προβλήματα στη μνήμη. Ο εγκέφαλος των καπνιστών παρουσιάζει αλλαγές στο μεταβολισμό του, λόγω της χρόνιας στέρησης που του επιφέρει το κάπνισμα.

Μια άλλη μελέτη 2.885 νέων ηλικίας 12-13 ετών, ανακάλυψε ότι διάφορες μικροαδιαθεσίες και απουσίες από το σχολείο ήταν μεγαλύτερες στους καπνιστές

Άλλα κύρια νοσήματα που παρουσιάζονται είναι :οι λοιμώξεις, το βρογχικό άσθμα, η χρόνια αποφρακτική πνευμονοπάθεια, η αναπνευστική ανεπάρκεια, η φυματίωση.


.ΕΠΙΠΤΩΣΕΙΣ ΤΟΥ ΚΑΠΝΙΣΜΑΤΟΣ ΣΤΗ ΓΥΝΑΙΚΑ ΚΑΤΑ ΤΗ ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΕΓΚΥΜΟΣΥΝΗΣ.

 

 

  1. Ποιες είναι οι βλαβερές συνέπειες του καπνίσματος την περίοδο της εγκυμοσύνης;     

Το κάπνισμα κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης θεωρείται ότι ευθύνεται για το 20-30%των παιδιών που γεννιούνται λιποβαρή, για το 14% των πρόωρων τοκετών και για το 10% των νεογνικών θανάτων. Επίσης, σχετίζεται με την ανάπτυξη του άσθματος στα νεογνά και τα μικρά παιδιά.

  1. Πόσο βλάπτει το παθητικό κάπνισμα;

Οι γυναίκες που βρίσκονται σε χώρους καπνιστών για μεγάλο χρονικό διάστημα μπορεί να δημιουργήσουν πρόβλημα στο νεογνό. Ορισμένες, μάλιστα, ουσίες μπορεί να περάσουν στο γάλα της μητέρας και να μεταδοθούν στο παιδί με το θηλασμό.

  1. Βοηθάει η μείωση του καπνίσματος;

Η μείωση της συχνότητας του καπνίσματος, δηλαδή αν η γυναίκα καπνίζει λιγότερα τσιγάρα ή αν μειώσει την περιεκτικότητα της νικοτίνης του τσιγάρου, καπνίζοντας πιο ελαφριά τσιγάρα, δεν ωφελεί πάντα το παιδί. Ειδικά αν η γυναίκα εισπνέει πιο βαθιά ή αν κάνει περισσότερες εισπνοές, θα πάρει την ίδια ποσότητα νικοτίνης με πριν.

  1. Πως, όμως, εξηγείται το γεγονός ότι πολλές έγκυες ενώ καπνίζουν, βγάζουν υγιέστατα παιδιά;

Οι γυναίκες αυτές είναι απλώς τυχερές. Είναι γεγονός ότι όταν η μητέρα καπνίζει, καπνίζει και το παιδί.

  1. Πως συμβαίνει αυτό;

Τα δηλητήρια του τσιγάρου περνούν μέσω του πλακούντα στο παιδί κι εμποδίζουν το έμβρυο να πάρει τις απαραίτητες ουσίες και το οξυγόνο που χρειάζεται για να αναπτυχθεί σωστά.

  1. Αυτό σημαίνει ότι θα είναι πιο εύκολος για τη γυναίκα ο τοκετός;

Δεν είναι πάντα εύκολο να γεννηθεί ένα παιδί με χαμηλό βάρος. Τα λιποβαρή έμβρυα μπορεί να αναπτύξουν περισσότερα προβλήματα υγείας από ότι τα έμβρυα με κανονικό βάρος. Επίσης, έχουν περισσότερες πιθανότητες να χρειαστούν ειδική φροντίδα και να πρέπει να παραμείνουν στο νοσοκομείο για μεγαλύτερο χρονικό διάστημα. Και δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι γι΄αυτά τα παιδιά υπάρχει και η αυξημένη πιθανότητα θανάτου στη διάρκεια του τοκετού ή κατά το πρώτο έτος.

  1. Ποιες είναι οι μακροπρόθεσμες συνέπειες για τα παιδιά;

Τα παιδιά των καπνιστριών, αργότερα, έχουν προδιάθεση για αναπνευστικά προβλήματα. Τα μωρά έχουν μικρούς πνεύμονες και αεροφόρους οδούς, που μπορεί εύκολα να γεμίσουν από αέρα που περιέχει καπνό. Αυτός δυσκολεύει το παιδί να αναπνεύσει. Γενικά, τα παιδιά των καπνιστριών παρουσιάζουν βήχα, ωτίτιδες και κρυολογούν πιο εύκολα.

  1. Μπορεί να παρουσιάζουν άλλα προβλήματα στη σωματική ή διανοητική τους ανάπτυξη;

Μελέτες έχουν δείξει ότι έχουν πιθανότητα να μην είναι γρήγορα στην εκμάθηση, να έχουν μικρότερο ύψος, ενώ έχουν και περισσότερες πιθανότητες να καπνίσουν όταν μεγαλώσουν, αφού έχουν δοκιμάσει νικοτίνη από την εμβρυϊκή τους ηλικία.

  1. Αν όμως η μέλλουσα μητέρα σταματήσει απότομα το κάπνισμα, δεν θα αρχίσει να παχαίνει;

Μια γυναίκα παχαίνει φυσιολογικά στην εγκυμοσύνη. Το έμβρυο χρειάζεται τις επιπλέον θρεπτικές ουσίες για να αναπτυχθεί σωστά. Αν η μητέρα προσέχει να μην τρώει φαγητά που παχαίνουν υπερβολικά και επιλέγει τροφές που έχουν υψηλή θρεπτική αξία, το βάρος της δε θα αυξηθεί υπερβολικά. Επίσης, καλό είναι να ασκείται, με ειδικές ασκήσεις που θα υποδείξει ο γιατρός της. Εξάλλου, ακόμη κι αν η έγκυος πάρει κιλά, μπορεί να τα χάσει αφού γεννήσει.

  1. Πώς, όμως, η έγκυος θα αντιμετωπίσει το στρες από τη διακοπή του τσιγάρου;

Μπορεί να μάθει να χαλαρώνει με άλλους τρόπους, καλύτερους από το τσιγάρο! Όταν νιώθει ένταση μπορεί να πάρει μερικές βαθιές αναπνοές ή να μασήσει μία τσίχλα χωρίς ζάχαρη. Επίσης, θα τη βοηθήσει να χαλαρώσει αν κάνει κάτι με τα χέρια της, όπως, για παράδειγμα, να ράψει.


ΒΙΒΛΙΟΓΡΑΦΙΑ

 

 

 

Περιοδικό Ιατρικά

Pneumonologist.gr

Βιβλίο οικ. Οικονομίας Γ’ γυμνασίου

Εγκυκλοπαίδεια ‘2002’

ο4ι  Π

 

 

 

 

 

 

Επιστροφή